Бог – Спаситель Ізраїля
1 Але тепер так говорить Господь, Який створив тебе, Якове, – Який тебе сформував, Ізраїлю: Не бійся, бо Я тебе викупив, назвавши тебе на ім’я, – ти Мій!
2 Коли переходитимеш через води, – Я буду з тобою, – через ріки, вони тебе не затоплять. Якщо будеш йти крізь вогонь, – не попечешся, і полум’я тебе не обпалить.
3 Адже Я, Господь, твій Бог, Святий Ізраїлів, – твій Спаситель! Я віддав, як викуп за тебе, Єгипет, Ефіопію і Севу.
4 Відтоді ти дорогий для Мене і улюблений. Я так тебе люблю, що віддаю інших людей за тебе, і племена – за твоє життя.
5 Тож не бійся, бо Я з тобою! Зі сходу приведу твоїх нащадків і зберу їх із заходу.
6 Накажу півночі: Віддай! Так само півдню: Не затримуй! Приведи Моїх синів здалека і Моїх дочок – з усіх країв землі, –
7 всіх, котрі носять Моє Ім’я, і кого Я створив для Своєї слави, – кого сформував і облаштував.
8 Виведи народ сліпий, хоч і є в нього очі, та глухий, хоч і є в нього вуха.
9 Нехай всі народи зберуться разом, і зустрінуться племена. Хто з-поміж них це провістив? Хто передбачив наперед те, що відбулося? Хай поставлять своїх свідків і доведуть, аби, вислухавши їх, можна було сказати: Це правда!
10 Ви є Моїми свідками, – каже Господь, – і Мій Слуга, якого Я обрав, аби ви дізналися, і повірили Мені, та зрозуміли, що це Я! Переді Мною не було бога, й опісля не буде.
11 Я, лише Я – Господь, і крім Мене немає Спасителя!
12 Я провістив, спас і оголосив. Не було у вас іншого, а ви є Моїми свідками, – каже Господь, – а Я – Бог.
13 Від віку й повіки Я Той Самий, і немає нікого, хто міг би вирвати з Моєї руки. Коли Я щось роблю, хто може відмінити?
14 Так говорить Господь, ваш Спаситель, Святий Ізраїлів: Заради вас Я відправлю у Вавилон визволителя і виведу всіх бранців, а халдеї ридатимуть за кораблями.
15 Я – Господь, Святий ваш, – Я створив Ізраїль, і є вашим Царем.
16 Так говорить Господь, Котрий проклав дорогу в морі, – стежку – в глибоких водах,
17 Котрий направляє колісниці, коней і потужне військо, – всі вони полягли і вже не встануть, згасли, як тліючий льон.
18 Так що можете не згадувати минулого і не думати про давно минуле.
19 Але ж Я роблю нове, і воно вже настає, – невже ви цього не розумієте? Я прокладу в пустелі дороги, а в степах з’являться ріки.
20 Мене прославлятимуть навіть дикі звірі, шакали та пташенята страуса, оскільки Я дам воду в пустелі, а в степу – ріки, щоб напоїти обраний Мною народ, –
21 той народ, якого Я для Себе сформував, – вони сповіщатимуть про Мою славу.
22 Але ти, Якове, не кликав до Мене, – ти знехтував Мною, Ізраїлю.
23 Ти не приводив для Мене своїх овець на всепалення. Ти не прославляв Мене своїми жертвами, хоч Я не силував тебе приносити хлібні дари і не перевтомлював тебе вимогами щодо ладану.
24 Ти не купував Мені за срібло пахучої тростини, і не насичував Мене жиром твоїх жертв. Проте ти Мене обтяжував своїми гріхами, – втомлював Мене своїми злочинами!
25 Я, і тільки Я є Тим, хто задля Себе Самого стирає твої провини, і гріхів твоїх не згадає.
26 Пригадай Мені, і поміркуємо разом, – може скажеш щось у своє виправдання?!
27 Твій прабатько згрішив першим, – та й твої посередники також завинили переді Мною.
28 Тому Я зганьблю керівників Святині, – Я дозволю прокляттю тяжіти над Яковом і зневажати Ізраїль.
Pan jedynym odkupicielem
1 Lecz teraz — tak mówi Pan — który cię stworzył, Jakubie,
i który cię ukształtował, Izraelu:
Nie bój się, bo cię wykupiłem,
nazwałem cię twoim imieniem — moim jesteś!
2 Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą,
a gdy przez rzeki, nie zaleją cię;
gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz,
a płomień nie spali cię.
3 Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem,
Ja, Święty Izraelski, twoim wybawicielem;
daję Egipt na okup za ciebie,
Etiopię i Sabę zamiast ciebie.
4 Dlatego że jesteś, w moich oczach drogi,
cenny i Ja cię miłuję,
więc daję ludzi za ciebie
i narody za twoje życie.
5 Nie bój się, bo Ja jestem z tobą.
Ze Wschodu przywiodę twoje potomstwo
i z Zachodu zgromadzę cię.
6 Do Północy powiem: Wydaj!
A do Południa: Nie zatrzymuj!
Przyprowadź moich synów z daleka
i moje córki z krańców ziemi!
7 Wszystkich, którzy są nazwani moim imieniem
i których ku swojej chwale stworzyłem,
których ukształtowałemi uczyniłem.
8 Wyprowadźcie lud ślepy, chociaż ma oczy,
i głuchych, chociaż mają uszy.
9 Niech wszystkie narody zbiorą się razem
i niech się zgromadzą ludy.
Kto wśród nich może to zwiastować
i opowiedzieć nam o przeszłych wydarzeniach?
Niech postawią swoich świadków, aby byli bez zarzutu
i aby słyszano i mówiono: To prawda!
10 Wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan —
i moimi sługami, których wybrałem,
abyście poznali i wierzyli mi,
i zrozumieli, że to Ja jestem,
że przede mną Boga nie stworzono
i po mnie się go nie stworzy.
11 Ja, jedynie Ja, jestem Panem,
a oprócz mnie nie ma wybawiciela.
12 Ja zwiastowałem, wybawiałem i opowiadałem,
a nie kto inny wśród was,
i wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan — a Ja jestem Bogiem
13 I nadal nim będę, a nie ma nikogo,
kto by mógł wyrwać z mojej ręki.
Gdy Ja coś czynię, któż to zmieni?
14 Tak mówi Pan, wasz Odkupiciel, Święty Izraelski:
Ze względu na was skierowałem wyprawę do Babilonu,
skruszyłem wszystkie zawory więzień,
w biadanie przemienię też radosne okrzyki Chaldejczyków.
15 Ja, Pan, jestem waszym Świętym;
Ja, Stwórca Izraela, jestem waszym Królem.
16 Tak mówi Pan, który toruje drogę przez morze
i ścieżkę przez potężne wody,
17 Który wyprowadza do boju wozy i konie,
wojsko i siły zbrojne razem;
a oto leżą i już nie powstaną,
zgaśli, spłonęli jak knot.
18 Nie wspominajcie dawnych wydarzeń,
a na to, co minęło, już nie zważajcie!
19 Oto Ja czynię rzecz nową:
Już się rozwija, czy tego nie spostrzegacie?
Tak, przygotowuję na pustyni drogę,
rzeki na pustkowiu.
20 Chwalić mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie,
że dostarczyłem na pustyni wody, rzeki ha pustkowiu,
aby napoić mój lud, mojego wybrańca.
21 Lud, który sobie stworzyłem,
będzie zwiastował moją chwałę.
Niewdzięczność Izraela
22 A jednak nie wzywałeś mnie, Jakubie,
ani z powodu mnie się nie trudziłeś, Izraelu.
23 Nie ofiarowałeś mi owiec na całopalenie
ani nie uczciłeś mnie krwawymi ofiarami.
Nie obciążyłem cię ofiarami z pokarmów
ani nie utrudziłem cię ofiarą z kadzidła.
24 Nie kupiłeś mi za pieniądze wonnych rzeczy
ani nie nasyciłeś mnie tłuszczem swoich krwawych ofiar,
lecz obciążyłeś mnie swoimi grzechami,
utrudziłeś mnie swoimi przewinieniami.
25 Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa
i twoich grzechów nie wspomnę.
26 Przypomnij mi, rozprawmy się z sobą!
Wylicz, co masz na swoje usprawiedliwienie!
27 Twój praojciec zgrzeszył,
a twoi orędownicy sprzeniewierzyli mi się,
28 Twoi książęta znieważyli moją świętość.
Dlatego Jakuba obłożyłem klątwą,
a Izraela wystawiłem na zniewagi.