Останок Ізраїля
1 Отже, я запитую: Хіба відкинув Бог Свій народ? Зовсім ні! Адже і я ізраїльтянин – з нащадків Авраама, з Веніямінового племені.
2 Не відкинув Бог Свого народу, який Він наперед знав. Хіба не знаєте, що Писання каже про Іллю, коли він скаржиться Богові на Ізраїль:
3 Господи, повбивали Твоїх пророків, порозбивали Твої жертовники, а я залишився сам; шукають і моєї душі!
4 І що ж каже йому Бог у відповідь? Я залишив Собі сім тисяч чоловіків, які не схилились на коліна перед Ваалом.
5 Так само і тепер, за вибором благодаті, залишився останок.
6 Якщо ж за благодаттю, то не за ділами, бо тоді благодать вже не була б благодаттю. [А коли за ділами, то це вже не благодать, бо тоді діло вже не є ділом].
7 І що ж? Того, що шукає Ізраїль, він не одержав, але одержали вибрані; інші ж стали закам’янілими,
8 як ото написано: Наслав на них Бог духа затьмарення: щоб очі не бачили і вуха щоб не чули, – аж до нинішнього дня.
9 Давид каже: Нехай стане їхня їжа сильцем, пасткою і спокусою – на відплату їм!
10 Хай їхні очі стануть темними, щоб не бачили, нехай їхня спина завжди буде зігнута!
Спасіння язичників
11 Отже, запитую: Чи спіткнулися вони, щоб упасти? Зовсім ні! Але через їхнє падіння прийде спасіння язичникам, щоб їх самих спонукати до ревнощів.
12 Якщо ж їхнє падіння є багатством для світу, а їхня втрата є багатством для язичників, то наскільки більшою була б їхня повнота!
13 Кажу вам, язичникам: Оскільки я є апостол для язичників, то прославляю моє служіння;
14 може, цим я викличу ревність своїх рідних за тілом і спасу декого з них.
15 Бо коли їхнє відкинення є примиренням світу, то чим же є їхнє прийняття, як не життям із мертвих?
16 Якщо перший сніп святий, то й тісто святе ; і якщо корінь святий, то й гілля святе .
17 Коли ж деякі з гілок відломилися, а ти, будучи дикою оливкою, прищепився до них і живишся з кореня та соку оливкового дерева,
18 то не хвалися перед гілками. Якщо ж хвалишся, то пам’ятай, що не ти корінь носиш, а корінь носить тебе.
19 Скажеш: Галузки відламано, щоб я прищепився.
20 Гаразд. Вони відломилися через невірство, а ти тримаєшся вірою. Не величайся, але бійся.
21 Бо коли Бог не пощадив природних галузок, то Він і тебе не пощадить.
22 Отже, поглянь на Божу милість і суворість: на тих, які відпали, – суворість, а на тебе – Божу милість, якщо будеш залишатися в милості; якщо ж ні, то будеш відрубаний.
23 Та й вони, якщо не залишаться в невірстві, будуть прищеплені, адже Бог має силу їх знову прищепити.
24 Тому що коли ти, відтятий від дикої за своєю природою оливки, був проти природи прищеплений до доброї оливки, – то наскільки легше будуть прищеплені до своєї ж оливки вони, природні?
Ізраїль спасеться
25 Адже не хочу, брати, щоб ви не знали цієї таємниці, аби не були високої думки про себе: Ізраїль залишатиметься частково запеклим, доки не ввійде повнота язичників.
26 Таким чином, весь Ізраїль спасеться, як написано: Визволитель прийде із Сіону, Він відверне безбожність від Якова.
27 Ось їм від Мене Завіт, коли усуну їхні гріхи!
28 Тож згідно з Євангелією вони – вороги задля вас, а згідно з обранням – улюблені задля батьків.
29 Адже Боже покликання та дари – непохитні.
30 Бо як ви колись не корилися Богові, а тепер помилувані через їхній непослух,
31 так і вони нині не покорилися задля милосердя над вами, щоб тепер і вони самі були помилувані.
32 Тож Бог замкнув усіх у непокорі, щоб усіх помилувати.
Незбагненні Божі дороги
33 О, глибино багатства, премудрості й знання Божого! Які незбагненні Його суди і недослідимі Його дороги!
34 Бо хто пізнав розум Господній? Або хто був порадником Йому?
35 Хіба хтось дав Йому щось наперед, щоб воно було повернуто йому назад?
36 Адже все з Нього, через Нього і для Нього! Йому слава навіки. Амінь.
Częściowe odrzucenie Izraela
1 Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Bynajmiej. Przecież i ja jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.
2 Nie odrzucił Bóg swego ludu, który uprzednio sobie upatrzył. Albo czy nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak się uskarża przed Bogiem na Izraela:
3 Panie, proroków twoich pozabijali, ołtarze twoje poburzyli; i zostałem tylko ja sam, lecz i na moje życie nastają.
4 Ale co mu mówi wyrocznia Boża? Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.
5 Podobnie i obecnie pozostała resztka według wyboru łaski.
6 A jeśli z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.
7 Cóż więc? Czego Izrael szukał, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli; pozostali zaś ulegli zatwardziałości,
8 Jak napisano:
Zesłał Bóg na nich ducha znieczulenia,
Dał im oczy, które nie widzą,
I uszy, które nie słyszą,
Aż do dnia dzisiejszego.
9 A Dawid powiada:
Niechaj stół ich stanie się dla nich
Sidłem i siecią,
I zgorszeniem, i zapłatą;
10 Niech zaćmią się ich oczy,
Aby nie widzieli,
A grzbiet ich pochyl na zawsze.
11 Mówię tedy: Czy się potknęli, aby upaść? Bynajmniej. Wszak wskutek ich upadku zbawienie doszło do pogan, aby w nich wzbudzić zawiść.
12 Bo jeśli ich upadek stał się bogactwem świata, a ich porażka bogactwem pogan, to o ileż bardziej ich pełnia?
Zbawienie pogan przez Ewangelię
13 Do was zaś, którzy jesteście z pogan, mówię: Skoro już jestem apostołem pogan, służbę moją chlubnie wykonuję;
14 Może w ten sposób pobudzę do zawiści rodaków moich i zbawię niektórych z nich.
15 Jeśli bowiem odrzucenie ich jest pojednaniem świata, to czym będzie przyjęcie ich, jeśli nie powstaniem do życia z martwych?
16 A jeśli zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie.
17 Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc gałązką z dzikiego drzewa oliwnego, zostałeś na ich miejsce wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego,
18 To nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się chełpisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie.
19 Powiesz tedy: Odłamane zostały gałęzie, abym ja był wszczepiony.
20 Słusznie! Odłamane zostały z powodu niewiary, ty zaś trwasz dzięki wierze; wzbijaj się w pychę, ale się strzeż.
21 Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych, nie oszczędzi też ciebie.
22 Zważ tedy na dobrotliwość i surowość Bożą — surowość dla tych, którzy upadli, a dobrotliwość Bożą względem ciebie, o ile wytrwasz w dobroci, bo inaczej i ty będziesz odcięty.
23 Ale i oni, jeżeli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.
24 Bo jeżeli ty, odcięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, zostałeś wszczepiony wbrew naturze w szlachetne drzewo oliwne, o ileż pewniej zostaną wszczepieni w swoje drzewo oliwne ci, którzy z natury do niego należą.
Ostatecznym zamiarem Boga jest łaska dla wszystkich
25 A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą,
26 I w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano:
Przyjdzie z Syjonu wybawiciel
I odwróci bezbożność od Jakuba.
27 A to będzie przymierze moje z nimi,
Gdy zgładzę grzechy ich.
28 Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców.
29 Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.
30 Bo jak i wy byliście niegdyś nieposłuszni Bogu, a teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich nieposłuszeństwa,
31 Tak i oni teraz, gdy wy dostępujecie miłosierdzia, stali się nieposłuszni, ażeby i oni teraz miłosierdzia dostąpili.
32 Albowiem Bóg poddał wszystkich w niewolę nieposłuszeństwa, aby się nad wszystkimi zmiłować.
33 O głębokości bogactwa i mądrości, i poznania Boga! Jakże niezbadane są wyroki jego i nie wyśledzone drogi jego!
34 Bo któż poznał myśl Pana?
Albo któż był doradcą jego?
35 Albo któż wpierw dał mu coś,
Aby za to otrzymać odpłatę?
36 Albowiem z niego i przez niego i ku niemu jest wszystko; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen.