Народження Ісаака
1 Господь відвідав Сарру, як пообіцяв, і учинив Господь Саррі так, як сказав.
2 Сарра завагітніла й народила Авраамові сина в його старості – саме тієї пори, на яку вказав йому Господь під час зустрічі .
3 І назвав Авраам свого сина, який в нього народився від Сарри, Ісааком.
4 А на восьмий день Авраам обрізав свого сина Ісаака, як і заповів йому Бог.
5 Авраамові виповнилось сто років, коли народився в нього син Ісаак.
6 Сарра ж сказала: Причину для сміху учинив мені Бог; хто лише почує – сміятиметься зі мною.
7 Хто би сказав Авраамові, – додала вона, – що Сарра грудьми годуватиме дитину? Адже в його старості я народила сина!
8 Підросло дитя й було відлучене від материнських грудей. В день, коли був відлучений від грудей Ісаак, Авраам влаштував велику гостину.
9 Сарра побачила, як син Агари-єгиптянки, якого та народила Авраамові, насміхається над Ісааком,
10 і сказала Авраамові: Прожени цю рабиню та її сина, бо син цієї рабині не стане спадкоємцем разом із моїм сином Ісааком.
11 Надто жорстоким видалось Авраамові рішення Сарри щодо його сина.
12 Але Бог сказав Авраамові: Нехай пропозиція Сарри відносно дитини і рабині не засмучує тебе. В усьому, що скаже тобі Сарра, погоджуйся, бо саме в Ісаакові продовжиться твоє потомство.
13 Також і від сина рабині виведу народ, бо й він – твоє насіння.
Вигнання Агарі та Ізмаїла
14 Тож встав уранці Авраам, узяв хліб та бурдюк води й дав Агарі, поклавши на її плечі, і з дитиною відіслав. Пішла вона й заблукала в пустелі Беер-Шева.
15 Незабаром закінчилася вода в бурдюку, тому, покинувши дитину під одним з кущів,
16 вона відійшла, сіла навпроти десь на відстані пострілу з лука й сказала: Не можу бачити, як вмирає дитина. Щойно сіла неподалік, як закричав, плачучи хлопчина .
17 Почув Бог голос дитини, і кликнув з неба Божий ангел до Агари, і сказав їй: Що з тобою, Агаро? Не бійся, Бог почув голос хлопчини з місця , де він знаходиться.
18 Тож встань, візьми хлопця і доглядай за ним. Адже Я виведу від нього великий народ.
19 Тоді відкрив Бог їй очі, й вона побачила криницю з водою. Пішла, наповнила бурдюк водою і дала дитині пити.
20 Бог був із хлопчиною. Він виріс, оселився в пустелі та став стрільцем-лучником.
21 Отже, Ізмаїл замешкав у пустелі Паран; його мати взяла синові дружину з єгипетського краю.
Договір Авраама із Авімелехом
22 У той час Авімелех і полководець його війська Піхол сказали Авраамові: Бог із тобою в усьому, що ти робиш.
23 Тому присягнись тепер мені тут Богом, що не вчиниш зла ні мені, ні моїм, ні їхнім нащадкам, але доброзичливість, яку я виявив тобі, виявлятимеш мені та краю , в якому ти оселився.
24 Авраам відповів: Я присягаюсь!
25 І все ж поскаржився Авраам Авімелехові за криницю води, яку відібрали слуги Авімелеха.
26 Авімелех відповів: Я не знаю, хто вчинив таку річ. Ти мені про це не сповістив, а я також не чув, – хіба що сьогодні.
27 Тоді Авраам дав Авімелехові овець і телят, й вони уклали між собою Заповіт.
28 Авраам поставив окремо сім ягниць зі своєї отари.
29 Авімелех спитав Авраама: Що це за сім овечок, яких ти поставив окремо?
30 Авраам відповів: Цих сім овечок ти приймеш від мене, аби вони стали свідоцтвом, що цю криницю викопав я.
31 Тому й названа ця місцевість Беер-Шева (Вірсавія), оскільки там вони обидва присягнулись.
32 Так уклали вони у Вірсавії Заповіт. Авімелех і полководець його війська Піхол повернулися до филистимського краю.
33 Авраам посадив у Вірсавії тамарискове дерево і прикликав там Ім’я Господа, Вічного Бога.
34 Прожив Авраам у филистимському краї досить довго.
Narodzenie Izaaka
1 I nawiedził Pan Sarę, jak obiecał: uczynił Pan Sarze, jak zapowiedział.
2 I poczęła Sara, i urodziła Abrahamowi syna w starości jego, w tym czasie, jak Bóg mu zapowiedział.
3 Abraham nazwał syna swego, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, Izaak.
4 A gdy miał osiem dni, obrzezał Abraham Izaaka, syna swego, jak mu nakazał Bóg.
5 Abraham miał sto lat, gdy mu się urodził syn jego Izaak.
6 Wtedy Sara rzekła: Bóg wystawił mnie na pośmiewisko; każdy kto to usłyszy, śmiać się będzie ze mnie.
7 I rzekła: Któż by był kiedykolwiek przepowiedział Abrahamowi, że Sara będzie karmić piersią dzieci, gdyż w starości jego urodziłam syna!
Wypędzenie Hagar i Ismaela
8 A gdy dziecię podrosło i zostało odstawione od piersi, Abraham wyprawił wielką ucztę w dniu odstawienia Izaaka.
9 A gdy Sara ujrzała, że syn Hagar, Egipcjanki, którego ta urodziła Abrahamowi, szydzi z jej syna Izaaka,
10 Rzekła do Abrahama: Wypędź tę niewolnicę i jej syna, nie będzie bowiem dziedziczył syn tej niewolnicy z moim synem Izaakiem!
11 Słowo to bardzo nie podobało się Abrahamowi ze względu na jego syna.
12 Lecz Bóg rzekł do Abrahama: Niech ci to nie będzie przykre, co się tyczy chłopca i niewolnicy twojej. Cokolwiek ci powie Sara, posłuchaj jej, gdyż tylko od Izaaka nazwane będzie potomstwo twoje.
13 Jednakże i z syna niewolnicy uczynię naród, bo jest on potomkiem twoim!
14 Wstał więc Abraham wcześnie rano, a wziąwszy chleb i bukłak z wodą, dał Hagar, włożył to wraz z dzieckiem na jej barki i odprawił ją. A ona poszła i błąkała się po pustyni Beer-Szeby.
15 A gdy wyczerpała się woda z bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzaków.
16 Potem odszedłszy, usiadła naprzeciw w odległości, jak łuk doniesie, mówiąc: Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. Siadła więc naprzeciw i głośno płakała.
17 I usłyszał Bóg głos chłopca, i zawołał anioł Boży na Hagar z nieba, i rzekł do niej: Cóż ci to, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie jest.
18 Wstań, podnieś chłopca i ujmij go ręką swoją, bo uczynię z niego naród wielki.
19 I otworzył Bóg oczy jej i ujrzała studnię z wodą, a poszedłszy, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić.
20 I był Bóg z chłopcem, a gdy podrósł, zamieszkał na pustyni i był łucznikiem.
21 Mieszkał on na pustyni Paran; a matka jego wzięła dla niego żonę z ziemi egipskiej.
Abraham zawiera przymierze z Abimelechem
22 W tym czasie rzekł Abimelech i Pikol, dowódca jego wojska, do Abrahama tak: Bóg jest z tobą we wszystkim, co czynisz.
23 Przysięgnij mi więc tu teraz na Boga, że nie zdradzisz ani mnie, ani potomka mego, ani rodu mego; takie dobrodziejstwo, jakie ja wyświadczyłem tobie, wyświadczysz mnie i ziemi, w której jesteś gościem.
24 Wtedy Abraham odpowiedział: Przysięgam.
25 A gdy potem Abraham wypomniał Abimelechowi sprawę studni z wodą, którą gwałtem zajęli słudzy Abimelecha,
26 Abimelech odpowiedział: Nie wiem, kto to uczynił; ty bowiem nie powiadomiłeś mnie o tym, a ja również nie słyszałem o tym do dnia dzisiejszego.
27 Wtedy Abraham wziął owce i woły i dał Abimelechowi, i obaj zawarli przymierze.
28 Abraham zaś odłączył siedem jagniąt z trzody osobno.
29 Rzekł tedy Abimelech do Abrahama: Na cóż te siedem jagniąt, które odłączyłeś?
30 A on odpowiedział: Przyjmij tych siedem jagniąt z ręki mojej, aby mi były świadectwem, że ja wykopałem tę studnię.
31 Dlatego nazwano to miejsce Beer-Szeba, ponieważ tam obaj złożyli przysięgę.
32 Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Potem wstał Abimelech i Pikol, dowódca jego wojska, i wrócili do ziemi filistyńskiej,
33 Abraham zaś zasadził tamaryszek w Beer-Szebie i wzywał tam imienia Pana, Boga Wiekuistego.
34 Potem Abraham przebywał w ziemi filistyńskiej przez długi czas jako gość.