Господь приймає як юдеїв, так і язичників
1 Апостоли й брати, які були в Юдеї, почули, що і язичники прийняли Боже Слово.
2 Коли Петро прийшов у Єрусалим, з ним почали сперечатися ті, хто з обрізаних,
3 кажучи: Чому ти ходив до людей, які не обрізані, чому їв з ними?
4 І, розпочавши, Петро виклав їм за порядком, кажучи:
5 Я був у місті Йопії, молився і, будучи в захопленні, побачив видіння: з неба спускалася якась річ, неначе велика скатертина, яка висіла, прив’язана за чотири кінці, й наблизилася аж до мене.
6 Поглянувши на неї, роздивившись, я побачив земних чотириногих – звірів, плазунів, небесних птахів –
7 і почув голос, який говорив мені: Встань, Петре, заріж і з’їж!
8 Та я сказав: В жодному разі, Господи, бо погане або нечисте ніколи не входило до моїх уст!
9 А голос із неба зазвучав удруге: Що Бог очистив, того не вважай за погане!
10 Це сталося тричі, – й все піднялося назад на небо.
11 Тут же троє людей з’явилися перед домом, у якому я був, – вони були послані до мене з Кесарії.
12 І Дух мені сказав іти з ними без жодних вагань. Пішли зі мною шестеро цих братів, і ми ввійшли в дім чоловіка.
13 Той розповів нам, як побачив у своєму домі ангела, який став і сказав [йому]: Пошли до Йопії і поклич Симона, який зветься Петром,
14 котрий промовлятиме до тебе слова, якими спасешся ти і весь твій дім!
15 Коли ж я почав говорити, то злинув на них Святий Дух, – як і на нас спочатку.
16 І мені пригадалося Господнє слово, як Він говорив: Іван хрестив водою, ви ж будете хреститися Духом Святим!
17 Якщо Бог дав їм однаковий дар, як і нам, які повірили в Господа Ісуса Христа, то хто я такий, щоби чинити перешкоду Богові?
18 Почувши це, вони замовкли і прославили Бога, кажучи: Отже, і язичникам Бог дав покаяння для життя.
Церква в Антіохії
19 Ті, хто був розсіяний через утиски, які виникли в зв’язку зі Степаном, пішли до Фінікії, Кіпру й Антіохії, не проголошуючи слова нікому, крім юдеїв.
20 Між ними були деякі люди з Кіпру та Киринеї, які, прийшовши до Антіохії, говорили і до греків, проповідуючи Євангелію Господа Ісуса.
21 І Господня рука була з ними; тож велика кількість тих, які повірили, навернулися до Господа.
22 Вістка про них донеслася до Єрусалимської Церкви. І вони послали Варнаву, щоби пішов до Антіохії.
23 Він, прийшовши і побачивши Божу благодать, зрадів і заохочував усіх рішучістю серця триматися Господа,
24 оскільки він був доброю людиною, сповненою Духа Святого та віри. І багато людей приєдналося до Господа.
25 Він пішов у Тарс, щоб відшукати Савла.
26 А знайшовши, привів до Антіохії. Сталося, що вони цілий рік збиралися в Церкві, навчаючи велику громаду. Вперше в Антіохії учнів почали називати християнами.
27 Тими днями прибули з Єрусалима до Антіохії пророки.
28 Один з них на ім’я Агав, вставши, Духом провістив великий голод, який мав бути в усьому світі, який і настав за Клавдія.
29 Тоді постановили учні, кожний з них, по спроможності надіслати допомогу братам, які жили в Юдеї.
30 Це й зробили, відправивши до старших через руки Варнави і Савла.
Piotr usprawiedliwia się przed judaistami
1 I usłyszeli apostołowie i bracia, którzy mieszkali w Judei, że i poganie przyjęli Słowo Boże.
2 Kiedy zaś Piotr przybył do Jerozolimy, stawiali mu zarzuty rodowici Żydzi,
3 Mówiąc: Poszedłeś do mężów nieobrzezanych i jadłeś z nimi.
4 Wtedy Piotr zaczął im wykładać po kolei, mówiąc:
5 Byłem w mieście Joppie i modliłem się; naraz w zachwyceniu miałem widzenie; jakiś przedmiot, jakby wielkie lniane płótno, opuszczane za cztery rogi, zstępowało z nieba, aż dotarło do mnie.
6 Wpatrzywszy się w nie uważnie, zobaczyłem ziemskie czworonogi i dzikie zwierzęta, płazy i ptactwo niebieskie.
7 Usłyszałem też i głos, który mi powiedział: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz!
8 I odrzekłem: Przenigdy, Panie, bo jeszcze nigdy nic skalanego lub nieczystego nie weszło do ust moich.
9 Wtedy po raz wtóry odpowiedział głos z nieba: Co Bóg oczyścił, ty nie miej za skalane.
10 I stało się to po trzykroć, po czym wszystko znowu zostało wciągnięte do nieba.
11 I oto w tej chwili przed domem, w którym byłem, stanęli trzej mężowie, wysłani z Cezarei do mnie.
12 I powiedział mi Duch, abym z nimi poszedł bez wahania. Poszło też ze mną i tych sześciu braci i tak przyszliśmy do domu owego męża.
13 Opowiedział nam on, jak ujrzał anioła, który się pojawił w domu jego i rzekł: Poślij do Joppy i sprowadź Szymona, którego nazywają Piotrem,
14 A on powie ci słowa, przez które będziesz zbawiony, ty i cały dom twój.
15 A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, jak i na nas na początku.
16 I przypomniałem sobie Słowo Pana, gdy powiedział: Jan. chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym.
17 Jeżeli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, to jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu?
18 A gdy to usłyszeli, uspokoili się i wielbili Boga, mówiąc: Tak więc i poganom dał Bóg upamiętanie ku żywotowi.
Zbór poganochrześcijański w Antiochii
19 Tymczasem ci, którzy zostali rozproszeni na skutek prześladowania, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, nikomu nie głosząc słowa, tylko samym Żydom.
20 Niektórzy zaś z nich byli Cypryjczykami i Cyrenejczykami; ci, gdy przyszli do Antiochii, zwracali się również do Greków, głosząc dobrą nowinę o Panu Jezusie.
21 I ręka Pańska była z nimi, wielka też była liczba tych, którzy uwierzyli i nawrócili się do Pana.
22 Wieść o nich dotarła także do uszu zboru w Jerozolimie; wysłali więc do Antiochii Barnabę,
23 Który, gdy tam przybył i ujrzał łaskę Bożą, uradował się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem trwali przy Panu.
24 Był to bowiem mąż dobry i pełen Ducha Świętego i wiary. Sporo też ludzi zostało pozyskanych dla Pana.
25 Potem poszedł do Tarsu, aby odszukać Saula,
26 A gdy go znalazł, przyprowadził go do Antiochii. I tak się ich sprawy ułożyły, że przez cały rok przebywali razem w zborze i nauczali wielu ludzi; w Antiochii też nazwano po raz pierwszy uczniów chrześcijanami.
Misja Barnaby i Saula w Jerozolimie
27 W owym to czasie przyszli do Antiochii prorocy z Jerozolimy.
28 I powstał jeden z nich, imieniem Agabus, i przepowiedział, natchniony przez Ducha, że nastanie głód wielki na całym świecie; nastał on też za Klaudiusza.
29 Wówczas uczniowie postanowili posłać, każdy według możliwości, doraźną pomoc braciom, którzy mieszkali w Judei;
30 Co też uczynili, przesławszy ją starszym przez Barnabę i Saula.