1 Далі Ахітофел запропонував Авесалому: Дозволь мені вибрати дванадцять тисяч озброєних мужів, і я цієї ж ночі вирушу в погоню за Давидом.
2 Я нападу на нього, коли він ще стомлений і знесилений; така несподівана раптовість викличе в усіх жах, – люди, що з ним, розбіжаться, і я вб’ю лише самого царя, після чого
3 приведу до тебе весь народ, як приводять наречену до свого чоловіка. Адже якщо не стане людини, смерті якої ти жадаєш, то в усьому народі буде мир!
4 Така порада сподобалась Авесалому та всім старійшинам Ізраїлю.
Порада Хушая
5 Але Авесалом все ж сказав: Покличте ще і аркійця Хушая, – послухаємо, що скаже він.
6 Після того як Хушай прийшов до Авесалома, то Авесалом розповів, яку пораду дав йому Ахітофел, і запитав: Чи мали би ми діяти за його порадою? Якщо ні, то що порадиш ти?
7 Хушай відповів Авесалому: Цього разу порада Ахітофела недобра.
8 Далі Хушай сказав: Ти знаєш свого батька та його воїнів, що вони справжні лицарі, й зараз вони так розлючені, як польова ведмедиця, в якої відібрали дітей. До того ж, твій батько – досвідчений воїн, і не стане ночувати разом з народом.
9 Ось і тепер він, безперечно, ховається в якійсь печері, чи в якомусь іншому місці. І коли на самому початку поляжуть якісь твої люди, то, хто лише про це почує, скаже: Прибічники Авесалома зазнали поразки.
10 Тоді навіть найхоробріший, в якого серце подібне до лев’ячого, то і він все одно впаде на дусі, оскільки весь Ізраїль знає, що твій батько справжній лицар, як і ті, що з ним, – хоробрі воїни.
11 Ось що я раджу: Спочатку нехай до тебе збереться весь Ізраїль, – від Дана й до Вірсавії, – так багато, як піску на березі моря, – і ти особисто вирушиш з ними на битву.
12 І тоді наскочимо на нього, в якому б місці він не перебував, – нагрянемо на нього, як роса спадає на землю; після цього не залишиться ні він, ані жоден з тих вояків, що з ним!
13 Якби він навіть сховався в якомусь місті, то весь Ізраїль принесе стільки шнурів, що затягнемо його (місто ) аж у потік, так що не залишиться від нього жодного камінця!
14 Тоді Авесалом і всі мужі Ізраїлю сказали: Порада аркійця Хушая краща, ніж порада Ахітофела! Однак все це було визначено Господом, аби добра (для Авесалома ) порада Ахітофела була відкинута, оскільки Господь вирішив спровадити на Авесалома загибель.
Хушай попереджає Давида
15 І Хушай негайно розповів священикам Садоку й Авіятару, що порадив Авесалому та старійшинам Ізраїлю Ахітофел, а що порадив він.
16 Після цього він сказав : Терміново посилайте й повідомте Давидові мої слова: Не залишайся цієї ночі в пустелі біля йорданських бродів , але якомога швидше переправляйся, щоб часом не загинули як сам цар, так і весь його озброєний народ.
17 У той час Йонатан і Ахімаас знаходились біля Ен-Роґела , чекаючи повідомлень , і їм заборонялось з’являтись у місті, тоді як одна зі служниць приходила й усе їм розповідала. Вони ж негайно йшли й переказували це цареві Давидові.
18 Але одного разу їх побачив слуга, який доніс про них Авесаломові. Дізнавшись про це, вони обидва швидко втекли й прибули до житла якогось чоловіка в Бахурімі, на подвір’ї якого була криниця. Вони миттєво спустилися туди,
19 а дружина того чоловіка взяла покривало, розстелила його над отвором криниці й насипала на нього зерна для сушіння , так що нічого не можна було запримітити.
20 Коли ж прийшли слуги Авесалома до дому тієї жінки й запитали: Де Ахімаас та Йонатан, то жінка їм відповіла: Вони перебрели на другий бік потоку. Обшукавши скрізь, і не знайшовши, вони повернулись у Єрусалим.
21 Коли ж слуги Авесалома відійшли, сталося так, що вісники вилізли з криниці, пішли й усе розповіли царю Давиду. Вони особливо наголосили Давидові: Негайно вирушайте й переправляйтесь через води Йордану , оскільки так і так щодо вас порадив Ахітофел!
22 Тож Давид і весь народ, що був з ним, піднялись і всі перейшли Йордан. До враннішнього світанку, всі до одного, переправились через Йордан, – не залишилось по тім боці нікого .
23 Коли Ахітофел побачив, що не відбувається за його порадою, осідлав свого осла, вирушив і подався до свого дому в родинному місті. Він зробив Заповіт щодо своєї родини, після чого повісився. Після смерті, Ахітофела поховали в гробниці його батька.
24 Що ж до Давида, то він благополучно прибув у Маханаїм , тимчасом як Авесалом разом з усіма озброєними людьми Ізраїлю, що були з ним, тільки-но перейшли Йордан.
25 Замість Йоава, Авесалом призначив начальником війська Амаса. Амас був сином чоловіка-ізраїльтянина на ім’я Їтро, якого йому народила Авігея, дочка Нахаша й сестра Церуї, матері Йоава.
26 Ізраїльтяни, що з Авесаломом, отаборились в Гілеадському краю.
27 Так сталося, що коли Давид прийшов у Маханаїм, то Шовій, Нахашів син з аммонійської Равви, Махір, син Аммієла з Ло-Девара, та гілеадець Барзіллай з Роґеліма,
28 принесли Давидові та його війську постелі, миски, глиняний посуд, а також пшеницю, ячмінь, борошно, пряжене зерно, квасолю, сочевицю,
29 мед, масло, овець і коров’ячий сир, аби мали що їсти, оскільки розуміли: військо голодне, знесилене і спрагле, тому що йшло пустелею.
Rada Achitofela udaremniona przez Chuszaja
1 Potem rzekł Achitofel do Absaloma: Pozwól, że wybiorę dwanaście tysięcy wojowników i wyruszę w pogoń za Dawidem jeszcze tej nocy,
2 I uderzę nań, póki jeszcze jest znużony i strwożony i przerażę go tak, że ucieknie od niego cały lud, który jest z nim, a wtedy zabiję samego króla,
3 I przywiodę do ciebie z powrotem cały lud, jak powraca młoda żona do swojego męża. Gdyż ty nastajesz tylko na życie jednego męża, cały zaś lud powinien mieć spokój.
4 I rada ta podobała się Absalomowi i wszystkim starszym Izraela.
5 Niemniej rzekł jeszcze Absalom: Przywołajcie także Chuszaja Arkijczyka, a posłuchamy, co on na to powie.
6 Gdy tedy przyszedł Chuszaj do Absaloma, rzekł do niego Absalom tak: Achitofel dał taką a taką radę, powiedz ty, czy mamy postąpić według jego rady, czy nie!
7 A Chuszaj odpowiedział Absalomowi: Niedobra jest rada, której tym razem udzielił Achitofel.
8 Chuszaj mówił dalej: Ty znasz swojego ojca i jego wojowników, że to prawdziwi rycerze, i tak rozjuszeni, jak niedźwiedzica w polu, której zabrano młode; nadto ojciec twój to wojownik, który nie da swoim wojownikom odpoczywać w nocy.
9 Zapewne ukrył się obecnie w jakiejś jaskini lub w innym jakimś miejscu. Jeśliby teraz, zaraz na początku padli jacyś ludzie, to każdy, kto o tym się dowie, mówić będzie: Poniosło klęskę wojsko, które przystało do Absaloma,
10 I nawet najdzielniejszy, o sercu jak serce lwa, struchleje, wie bowiem cały Izrael, że twój ojciec to bohater, i dzielni są ci, którzy są z nim.
11 Dlatego radzę, aby zgromadzić wokół siebie całego Izraela od Dan aż po Beer-Szebę, tylu, ile jest piasku nad brzegiem morza, i abyś sam osobiście ruszył do boju.
12 Jeżeli więc uderzymy nań w którymś z tych miejsc, gdzie się znajduje, i spadniemy na niego, jak rosa spada na ziemię, to nie ostanie się ani on, ani żaden z tych mężów, którzy są z nim.
13 Jeśliby zaś wycofał się do jakiegoś miasta, to cały Izrael naznosi pod to miasto tyle powrozów, że ściągniemy je w dolinę tak, iż nawet kamyka się już tam nie znajdzie.
14 Wtedy rzekł Absalom i wszyscy mężowie izraelscy: Lepsza jest rada Chuszaja Arkijczyka niż rada Achitofela. I było to zrządzeniem Pana, że dobra rada Achitofela została wniwecz obrócona, aby Pan sprowadził zgubę na Absaloma.
Tajny wywiad jeruzalemski przekazuje wieści Dawidowi
15 Następnie opowiedział Chuszaj Sadokowi i Ebiatarowi, kapłanom: Tak a tak doradził Achitofel Absalomowi i starszym izraelskim, a tak a tak doradziłem ja.
16 Teraz więc poślijcie jak najśpieszniej następującą wiadomość Dawidowi: Nie zatrzymuj się tej nocy przy brodach jordańskich na pustyni, lecz przepraw się, aby nie został pochłonięty król wraz z całym zbrojnym ludem, który jest z nim.
17 Jonatan zaś i Achimaas mieli stanowisko przy Ain-Rogel; tam przychodziła zwykle służąca i przynosiła im wiadomości, które przekazywali królowi Dawidowi, gdyż nie było im wolno pokazywać się w mieście i do niego przychodzić.
18 Lecz pewnego razu dostrzegł ich pewien pacholik i doniósł o tym Absalomowi. Toteż oni obaj szybko pobiegli i przybyli do domu pewnego męża w Bachurim, który miał na swoim podwórzu studnię. Oni tedy do niej się spuścili.
19 A jego żona wzięła płachtę i rozpostarła ją nad otworem studni, i nasypała na nią krup tak, że nic nie można było zauważyć.
20 Gdy zaś słudzy Absaloma przyszli do tej kobiety do domu i zapytali: Gdzie są Achimaas i Jonatan, kobieta ta odpowiedziała: Poszli dalej ku strumykowi. A gdy oni, przeszukawszy domostwo, nie znaleźli ich, powrócili do Jeruzalemu,
21 Po ich odejściu wyszli oni ze studni i ruszywszy zanieśli królowi Dawidowi wiadomość, mówiąc: Wyruszcie i przeprawcie się szybko przez rzekę, gdyż Achitofel taką a taką radę przeciwko wam obmyślił.
22 Wyruszył tedy Dawid wraz z całym ludem, który był z nim, i przeprawili się przez Jordan. Do świtu nie brakowało ani jednego, kto by się nie przeprawił przez Jordan.
23 Gdy Achitofel widział, że jego rada nie została wykonana, osiodłał swojego osła i ruszył do swojego domu w mieście rodzinnym. Potem rozporządził swoim domem i powiesił się. Gdy umarł, pochowano go w grobie jego ojca.
Zaopatrzenie Dawida w Zajordaniu przez tamtejszych przyjaciół
24 Tymczasem Dawid zdążył już dojść do Machanaim, podczas gdy Absalom dopiero przeprawiał się przez Jordan wraz ze wszystkimi mężami izraelskimi.
25 Absalom ustanowił wodzem wojsk w miejsce Joaba Amasę; Amasa zaś był synem pewnego Ismaelity imieniem Jitro, który był żonaty z Abigail, córką Nachasza, siostry Serui, matki Joaba.
26 Izrael oraz Absalom rozłożyli się obozem w ziemi Gilead.
27 Gdy zaś Dawid przybył do Machanaim, Szobi, syn Nachasza z Rabby ammonickiej, i Machir, syn Ammiela z Lo-Dabar, i Barzillaj Gileadczyk z Rogelim nazwozili pościeli, derek, czasz, naczyń glinianych, pszenicy, jęczmienia, mąki, ziarna prażonego, bobu, soczewicy,
28 Miodu, śmietany, owiec, serów krowich dla Dawida i dla jego zbrojnego ludu, który był z nim, na zaopatrzenie; pomyśleli sobie bowiem: Lud zbrojny jest głodny, zmęczony i spragniony marszem przez pustynię.