Про духовні дари
1 Не хочу, брати, щоб ви були необізнані з духовними дарами .
2 Знаєте, як ще ви були язичниками, то ходили до німих ідолів, ніби хто водив вас.
3 Тому й кажу вам, що ніхто з тих, які промовляють Божим Духом, не скаже: Анатема Ісус! І ніхто не може сказати: Господь Ісус! – хіба тільки Духом Святим.
4 Дари є різноманітні, а Дух – той самий.
5 І служіння різноманітні, а Господь той самий.
6 І дії різноманітні, а Бог той самий, – Він робить усе в усіх.
7 Кожному дається виявлення Духа на спільну користь.
8 Одному Дух дає слово мудрості, іншому – слово знання тим же Духом,
9 іншому – віру тим же Духом, іншому – дари оздоровлень тим самим Духом,
10 іншому – робити чудеса, іншому – пророкувати, іншому – розпізнавати духів, іншому – різні мови, іншому – пояснення мов.
Об’єднані одним Духом
11 А все це робить один і той же Дух, даючи окремо кожному, як хоче.
12 Бо як тіло одне, але має багато членів, так і всі члени: хоч їх багато, становлять [одне] тіло, – так і Христос.
13 Адже всі ми хрещені одним Духом в одне тіло: чи то юдеї, чи греки, чи раби, чи вільні, – всі одним Духом напоєні.
14 Бо тіло складається не з одного члена, а з багатьох.
15 Якщо скаже нога, що «я не рука і тому не належу до тіла», то хіба через це вона не належить до тіла?
16 І якщо вухо скаже, що «я не око і тому не належу до тіла», то хіба через це воно не належить до тіла?
17 Якщо все тіло є оком, то де слух? Якщо все є слухом, то де нюх?
18 Тепер же Бог розмістив члени в тілі – кожного з них, як забажав.
19 Якби всі були одним членом, то де тіло?
20 Тепер же – членів багато, а тіло одне.
21 Не може око сказати руці: Ти мені не потрібна. Або знову – голова ногам: Ви мені не потрібні.
22 Але ті члени тіла, що вважаються слабшими, значно більше потрібні.
23 А ті, які вважаємо непристойними в тілі, саме їх більше шануємо; і непоказні наші члени одержують більшу повагу,
24 а наші показні члени цього не потребують. Бог склав тіло так, що нижчому дав більшу пошану,
25 щоб не було поділу в тілі, але щоби члени одні про одних дбали.
26 І якщо страждає один член, з ним страждають усі члени; якщо в пошані один член, з ним радіють усі члени.
27 Ви – тіло Христа, а окремо ви члени.
28 Деяких Бог поставив у Церкві: по‑перше – апостолами, по‑друге – пророками, по‑третє – вчителями; потім – чудеса, тоді – дари оздоровлення, допомоги, управління, знання різних мов.
29 Чи всі апостоли? Чи всі пророки? Чи всі вчителі? Чи всі творять чудеса?
30 Чи всі мають дари оздоровляти? Чи всі мовами говорять? Чи всі пояснюють?
31 Тож ревно дбайте про більші дари, а далі я вам показую ще кращий шлях.
Różnorodność i wspólnota darów duchowych
1 A co do darów duchowych, bracia, nie chcę, abyście byli nieświadomi rzeczy.
2 Wiecie, iż, gdyście byli poganami, do niemych bałwanów szliście, jak was prowadzono.
3 Dlatego oznajmiam wam, że nikt, przemawiając w Duchu Bożym, nie powie: Niech Jezus będzie przeklęty! I nikt nie może rzec: Jezus jest Panem, chyba tylko w Duchu Świętym.
4 A różne są dary łaski, lecz Duch ten sam.
5 I różne są posługi, lecz Pan ten sam.
6 I różne są sposoby działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich.
7 A w każdym różnie przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi.
8 Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy,
9 Inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu.
10 Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków.
11 Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.
Wiele członków — jedno ciało
12 Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus;
13 Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało — czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem.
14 Albowiem i ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma.
15 Jeśliby rzekła noga: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała; czy dlatego nie należy do ciała?
16 A jeśliby rzekło ucho: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała, czy dlatego nie należy do ciała?
17 Jeśliby całe ciało było okiem, gdzież byłby słuch? A jeśliby całe ciało było słuchem, gdzież byłoby powonienie?
18 Tymczasem Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał.
19 A jeśliby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało?
20 A tak członków jest wiele, ale ciało jedno.
21 Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie; albo głowa nogom: Nie potrzebuję was.
22 Wprost przeciwnie: Te członki ciała, które zdają się być słabszymi, są potrzebniejsze,
23 A te, które w ciele uważamy za mniej zacne, otaczamy większym szacunkiem, a dla wstydliwych członków naszych dbamy o większą przyzwoitość,
24 Podczas gdy przyzwoite członki nasze tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował ciało, iż dał pośledniejszemu większą zacność,
25 Aby nie było w ciele rozdwojenia, lecz aby członki miały nawzajem o sobie jednakie staranie.
26 I jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeśli doznaje czci jeden członek, radują się z nim wszystkie członki.
27 Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami.
28 A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, różne języki.
29 Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów?
30 Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają?
31 Starajcie się tedy usilnie o większe dary łaski; a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.