Нове ім’я Єрусалима та народу
1 Заради Сіону я не мовчатиму, – заради Єрусалима не заспокоюсь, аж поки не з’явиться, як світло, його праведність, і не запалає його спасіння, як факел.
2 Тоді побачать народи твою справедливість, й усі царі – твою славу. Називатимуть тебе твоїм новим ім’ям, яке визначать Господні уста.
3 Ти будеш чудовим вінцем у руках Господа, – царською короною в руці твого Бога.
4 Про тебе більше не скажуть: Залишена! – а про твій край не будуть говорити: Спустошений! – адже тебе називатимуть: Моя втіха, а твою країну: Заміжня, – тому що Господь уподобав тебе, і твоя земля стане одруженою.
5 І як юнак одружується з дівчиною, так твої нащадки стануть єдиними з тобою; і як наречений тішиться нареченою, так твій Бог радітиме тобою.
6 На твоїх стінах, Єрусалиме, я поставив вартових. Протягом усього дня і всієї ночі вони не замовкатимуть. О, ви, котрі звіщаєте про Господа, – не вмовкайте.
7 Не замовкайте перед Ним, доки Він не відбудує Єрусалим, і доки не зробить його славним на землі.
8 Господь присягнувся Своєю правицею, – силою Своєї руки: Вже ніколи не дам твоєї пшениці на їжу твоїм ворогам, і не питимуть чужинці твого вина, задля якого ти важко працював!
9 Але ті, котрі збирають зерно , самі споживатимуть його, прославляючи Господа, і ті, хто працюватиме над вином , питимуть його в Моїх святих дворах.
10 Проходьте, проходьте крізь брами і готуйте дорогу для народу! Торуйте, будуйте дорогу, викидаючи каміння! Підійміть стяг над народами!
11 Ось Господь проголосив по всіх краях землі, звелівши сказати дочці Сіону: Наближається твій Спаситель! Його нагорода з Ним, і відплата Його перед Ним!
12 І назвуть їх святим народом, – викупленими Господом, а тебе називатимуть бажаним, і не залишеним містом.
Boża zapowiedź ocalenia Syjonu
1 Ze względu na Syjon nie będę milczał
i ze względu na Jeruzalem nie spocznę,
dopóki nie wzejdzie jak jasność jego sprawiedliwość
i nie zapłonie jego zbawienie jak pochodnia.
2 Wtedy ujrzą narody twoją sprawiedliwość
i wszyscy królowie twoją chwałę,
i nazwą cię nowym imieniem, które usta Pana ustalą.
3 Będziesz wspaniałą koroną w ręku Pana
i królewskim zawojem w dłoni twojego Boga.
4 Już nie będą mówić o tobie: „opuszczona”,
a o twojej ziemi nie będą mówić: „pustkowie”,
lecz będą cię nazywali: „Moja Rozkosz” a twoją ziemię: „Poślubiona”,
gdyż Pan ma w tobie upodobanie,
a twoja ziemia zostanie poślubiona.
5 Bo jak młodzieniec poślubia pannę,
tak poślubi cię twój Odnowiciel,
a jak oblubieniec raduje się z oblubienicy, tak twój Bóg będzie się radował z ciebie.
6 Na twoich murach, Jeruzalem, postawiłem stróżów:
przez cały dzień i przez całą noc, nigdy nie umilkną.
Wy, którzy wyznajecie Pana, nie milczcie!
7 I nie dajcie mu spokoju, dopóki nie odbuduje Jeruzalemu
i dopóki nie uczyni go sławnym na ziemi!
8 Pan przysiągł na swoją prawicę i na swoje mocne ramię;
Już nigdy nie dam twojego zboża na pokarm twoim nieprzyjaciołom,
a cudzoziemcy nie będą pili twojego wina, przy którym mozolnie pracowałeś,
9 Lecz ci, którzy zbierają zboże,
sami je będą spożywać i wysławiać Pana,
a ci, którzy zbierają wino, sami będą je pić w przedsionkach mojej świątyni.
10 Przechodźcie, przechodźcie przez bramy, gotujcie drogę ludowi!
Torujcie, torujcie ścieżkę, usuwajcie kamienie,
podnieście sztandar nad ludami!
11 Oto Pan ogłosił aż po krańce ziemi:
Powiedzcie córce syjońskiej: Oto nadchodzi twoje zbawienie,
oto jego zapłata idzie z nim, a jego nagroda jest przed nim.
12 I nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pana,
a ciebie nazwą „Poszukiwaną”, a nie miastem porzuconym.