Джерело ворожнечі
1 Звідки війни і звідки ворожнеча між вами? Хіба не звідси – не з ваших пристрастей, які воюють у ваших членах?
2 Ви прагнете – і не маєте, вбиваєте й заздрите – і не можете осягнути. Ворогуєте і воюєте. Не маєте, тому що не просите;
3 просите й не одержуєте, бо не на добро просите, а щоб розтратити на ваші пристрасті.
4 [Перелюбники й] перелюбниці, хіба ви не знаєте, що любов світу – це ворожнеча проти Бога? Адже хто хоче дружити зі світом, той стає ворогом Божим.
5 Чи ви думаєте, що Писання даремно каже: Прагне до заздрощів той дух, який оселився в нас?
6 Та більшу дає благодать, через те й говорить: Бог гордим противиться, а покірним дає благодать.
Підкоритися Богові
7 Тож підкоріться Богові, протидійте дияволові, й він утече від вас.
8 Наблизьтеся до Бога, і Він наблизиться до вас. Очистіть руки, грішники, і очистіть серця, двоєдушні.
9 Журіться, сумуйте і плачте. Нехай ваш сміх обернеться на плач, а радість – на смуток.
10 Упокоріть себе перед Господом, і Він піднесе вас.
Не осуджувати ближнього
11 Не обмовляйте, брати, один одного. Той, хто обмовляє брата або судить свого брата, обмовляє Закон і судить Закон. А коли осуджуєш Закон, то ти не виконавець Закону, а суддя.
12 Є один Законодавець і Суддя, Який може спасти й погубити. А хто ти такий, що осуджуєш ближнього?
Покладатися тільки на Бога
13 Тепер слухайте ви, які кажете: Сьогодні або завтра підемо до цього міста й перебудемо там [один] рік, і будемо торгувати та заробляти!
14 Ви, котрі не знаєте, що завтра станеться, яке ваше життя? Адже це пара, що на мить з’являється, а потім зникає.
15 Замість того, щоб вам говорити: Коли Господь забажає, і ми будемо живі, то зробимо те чи інше.
16 А тепер ви хвалитеся у своїх гордощах. Усяка така хвальба лиха.
17 Отже, хто знає, як робити добро, але не робить його, той має гріх.
Przeciwko waśniom
1 Skądże spory i skąd walki między wami? Czy nie pochodzą one z namiętności waszych, które toczą bój w członkach waszych?
2 Pożądacie, a nie macie; zabijacie i zazdrościcie, a nie możecie osiągnąć; walczycie i spory prowadzicie. Nie macie, bo nie prosicie.
3 Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, zamyślając to zużyć na zaspokojenie swoich namiętności.
4 Wiarołomni, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem, to wrogość wobec Boga? Jeśli więc kto chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.
5 Albo czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Zazdrośnie chce On mieć tylko dla siebie ducha, któremu dał w nas mieszkanie?
6 Owszem, większą jeszcze okazuje łaskę, gdyż mówi: Bóg się pysznym przeciwstawia, a pokornym łaskę daje.
7 Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was.
8 Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy.
9 Biadajcie i smućcie się, i płaczcie; śmiech wasz niech się w żałość obróci, a radość w przygnębienie.
10 Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was.
11 Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia lub osądza brata swego, obmawia zakon i osądza zakon; jeżeli zaś osądzasz zakon, nie jesteś wykonawcą zakonu, lecz sędzią.
12 Jeden jest zakonodawca i sędzia, Ten, który może zbawić i zatracić. Ty zaś kim jesteś, że osądzasz bliźniego?
Przeciwko chęci bogacenia się
13 A teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego lub owego miasta, zatrzymamy się tam przez jeden rok i będziemy handlowali i ciągnęli zyski,
14 Wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, która ukazuje się na krótko, a potem znika.
15 Zamiast tego, winniście mówić: Jeżeli Pan zechce, będziemy żyli i zrobimy to lub owo.
16 Wy natomiast chełpicie się przechwałkami swoimi; wszelka tego rodzaju chełpliwość jest zła.
17 Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu.