Білдад: Праведного Бог не цурається
1 У відповідь Білдад із Шуаху, промовив:
2 Як довго ти так говоритимеш? Адже слова твоїх уст – це бурхливий вітер.
3 Хіба Бог може викривляти правосуддя? Хіба Всемогутній перекручує справедливість?
4 Якщо твої діти згрішили проти Нього, Він їх і віддав під наслідки їхніх злочинів.
5 Але коли ти особисто звернешся до Бога, будеш благати Вседержителя;
6 якщо ти справді чистий і праведний, – то Він, напевно, подбає про тебе, і відновить твою оселю в мирі та справедливості.
7 І хоч цей початок буде незначним, однак твоє майбутнє буде великим.
8 Отже, запитай у попередніх поколінь, зверни увагу на досвіди їхніх предків.
9 Адже ми, вчорашні, не знаємо нічого, оскільки наше життя – усього лише тінь на землі.
10 Можливо вони тебе повчать, поділяться з тобою словами сердечного досвіду?!
11 Хіба виросте тростина папірусу без болота? Хіба росте очерет без води?
12 Буває, що він ще на корені, і його не пожали, а вже починає засихати швидше всілякої трави!
13 Отака доля всіх, котрі забувають про Бога, позаяк надія нечестивих загине!
14 Те, на що він надіявся, – виявилось як павутиння; його впевненість – те саме, що оселя павука.
15 Він обіпреться на свою халупку, а вона й похилиться, ухопиться за неї, але не втримається.
16 Навіть якщо він повний життєвого соку під сонцем, і його галуззя розростається по саду,
17 а його коріння вплітається поміж камінням, і вростає всередину скелі,
18 проте коли його вирвуть зі свого місця, то воно зречеться його, мовляв: Я тебе не знаю!
19 От і вся розкіш його життя, бо з тієї ж землі виростають вже інші.
20 Однак праведного Бог не цурається, – тоді як злочинця не підтримує…
21 Він ще наповнить уста твої сміхом, Йове, а твої губи виявлятимуть щиру радість.
22 Твої ж ненависники покриються соромом, і щезне намет нечестивих.
Bildad stwierdza: Bóg nie może być niesprawiedliwy
1 Wtedy odezwał się Bildad z Szuach i rzekł:
2 Jak długo tak będziesz mówił?
Jak długo słowa twoich ust pędzić będą jak wiatr gwałtowny?
3 Czy Bóg łamie prawo?
Czy Wszechmocny nagina sprawiedliwość?
4 Gdy twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu,
wydał ich na łup ich występku,
5 Lecz jeśli sam do Boga się zwrócisz
i Wszechmocnego błagać będziesz o łaskę,
6 Jeśli będziesz czysty i prawy,
wtedy na pewno ocknie się On ku twemu dobru
i przywróci ci godne mieszkanie.
7 A choć twój początek będzie niepozorny,
jednak twój koniec będzie wspaniały.
Potwierdzają to doświadczenia poprzednich pokoleń
8 Bo zapytaj, proszę, dawniejszych pokoleń
i rozważ, czego ich ojcowie doświadczyli —
9 Wszak my od wczoraj jesteśmy i nic nie wiemy,
gdyż nasze dni są cieniem na ziemi —
10 Oni cię pouczą i powiedzą ci,
i ze swego serca dadzą odpowiedź.
11 Alboż papirus rośnie tam, gdzie nie ma bagna,
i sitowie rozwija się bez wody?
12 Choć jeszcze jest świeże i nie skoszone,
jednak więdnie rychlej niż inna trawa.
13 Taki jest los wszystkich, którzy zapomnieli o Bogu,
i tak ginie nadzieja niegodziwego.
14 Jego ufność, to babie lato,
a jego wiara, to pajęczyna.
15 Jeśli się opiera na swoim domu,
to ten się nie ostoi;
jeśli się go kurczowo trzyma, to ten nie przetrwa.
16 Zieleni się na słońcu
i poprzez ogród wyrastają jego pędy.
17 Wokoło kamieniska wiją się jego korzenie,
pomiędzy kamienie wrzyna się.
18 Lecz gdy go wyrwą z jego miejsca,
wtedy zapiera się go jego miejsce, mówiąc: Nie widziałem cię.
19 Oto, taka jest rozkosz jego życia,
a z prochu wyrastają inni.
20 Zaiste, Bóg nigdy nie porzuca prawego
i nie podaje ręki złoczyńcom.
21 Jeszcze napełni śmiechem twoje usta
i twoje wargi radosnym okrzykiem.
22 Twoi nieprzyjaciele okryją się hańbą,
a namiot bezbożnych zniknie.