Випадок із Діною у Сихемі
1 Одного разу Діна, дочка Лії, яку вона народила Якову, вийшла, щоб познайомитися з дочками тієї місцевості.
2 І побачив її син Гамора Сихем-гіввієць, володар того краю; він взяв її, спав з нею і зґвалтував її.
3 Серце його прив’язалося до Діни, дочки Якова, він покохав дівчину і потішав її серце.
4 І просив Сихем Гамора, батька свого, кажучи: Візьми мені цю дівчину за дружину.
5 Яків довідався, що той збезчестив його дочку Діну, але сини його були з його худобою на рівнині, тож він мовчав, поки вони не повернулись.
6 У той час Гамор, батько Сихема, прийшов до Якова, аби переговорити з ним.
7 Повернулись з пасовиська сини Якова. Коли вони почули, що сталось, то засмутилися ці мужі, і запалали сильним гнівом, адже від того, що Сихем переспав з дочкою Якова, на Ізраїля впала велика ганьба, а того не повинно бути.
8 Тому звернувся до них Гамор зі словами: Мій син Сихем закохався у вашу дочку. Тож віддайте її йому за дружину.
9 Порідніться з нами; ваших дочок видавайте за нас, а наших дочок беріть собі.
10 Вся країна перед вами, тож живіть з нами. Оселяйтеся, торгуйте на ній і набувайте її у власність.
11 А Сихем сказав її батькові та її братам: Якби мені знайти милість у ваших очах! Я віддав би усе , що лише мені скажете.
12 Призначте якнайбільший викуп і весільний подарунок – що лише скажете мені, я дам. Але дайте мені цю дівчину за дружину.
13 Сини ж Якова підступно відповіли Сихему та його батькові Гамору, а говорили так , тому що той збезчестив їхню сестру Діну.
14 Вони сказали їм: Не можемо виконати цього вашого прохання і дати нашу сестру чоловікові, який необрізаний, бо це для нас ганебно.
15 Ми лише в такому випадку погодимося з вами, якщо ви станете такими, як ми: коли кожному з вас чоловіку зробите обрізання.
16 Тоді будемо віддавати наших дочок вам і брати ваших дочок собі; оселимося серед вас, і будемо як один народ.
17 Коли ж не послухаєте нас щодо обрізання, то заберемо нашу дочку і підемо геть.
18 Сподобалися їхні слова Гамору і Сихему, Гаморовому сину.
19 Тож не зволікав юнак з виконанням такої вимоги, оскільки був у захопленні від дочки Якова. Він же був найславніший з усіх у домі його батька.
20 Тому Гамор і його син Сихем пішли до брами їхнього міста і звернулися до людей свого міста зі словами:
21 Ці люди миролюбні щодо нас. Хай поселяються на землі й торгують на ній – країна перед ними простора. Будемо брати їхніх дочок собі за дружин, а наших дочок віддаватимемо їм.
22 Але лише в такому випадку погодяться з нами чоловіки, щоб жити з нами і стати одним народом, коли в нас буде обрізана кожна людина чоловічої статі, як обрізані вони.
23 Тож хіба їхні стада, їхні маєтки і вся худоба не стануть нашими? Нам потрібно лише погодитися з ними, і вони оселяться з нами.
24 Тому усі, що ходили брамою того міста, послухалися Гамора та його сина Сихема, і був обрізаний кожний чоловік з усіх, що проходили брамою того міста.
25 А на третій день, коли всі представники чоловічої статі були ще хворими, два сини Якова, Дінині брати, Симеон та Левій, взяли кожний свого меча, безпечно ввійшли до міста і повбивали всіх чоловіків.
26 Гамора і його сина Сихема також вбили вістрям меча, забрали з дому Сихема Діну і пішли.
27 Сини Якова пройшлись по вбитих і пограбували місто, а все через те, що ті збезчестили їхню сестру.
28 Вони забрали їхніх овець, їхніх волів і їхніх ослів – усе, що було в місті, а також усе, що було на рівнині.
29 Усіх їхніх дітей і їхніх жінок узяли в полон, а все їхнє майно, що було в домах, розграбували.
30 Після цих подій Яків сказав Симеонові та Левію: Ви на мене накликали нещастя, так що я став ненависним для мешканців цього краю, – ханаанців та періззейців. Людей у мене мало, тож вони виступлять проти мене і знищать; загину я і мій дім.
31 Вони ж відповіли: А як він посмів поводитися з нашою сестрою, як з повією?
Zemsta za zhańbienie Diny
1 A Dina, córka Lei, którą urodziła Jakubowi, wyszła, aby rozejrzeć się między dziewczętami kraju.
2 Gdy ją ujrzał Sychem, syn Chamora, Chiwwity, księcia tego kraju, porwał ją, spał z nią i zgwałcił ją.
3 Przylgnął jednak całą duszą do Diny, córki Jakuba, pokochał tę dziewczynę i czule do niej się odzywał.
4 I rzekł Sychem do Chamora, ojca swego: Weź mi tę dzieweczkę za żonę.
5 Jakub usłyszał wprawdzie, że zhańbił Dinę, córkę jego, lecz ponieważ synowie jego byli przy bydle na polu, nic nie powiedział Jakub, aż do ich przybycia.
6 Chamor, ojciec Sychema, udał się do Jakuba, aby się z nim rozmówić.
7 A gdy synowie Jakuba przyszli z pola i usłyszeli o tym, zasmucili się mężowie ci i bardzo się rozgniewali, że dopuścił się bezwstydnego czynu w Izraelu, śpiąc z córką Jakuba, a tak nie wolno.
8 Chamor zaś tak odezwał się do nich: Sychem, syn mój, całą duszą przylgnął do córki waszej. Dajcie mu ją za żonę, proszę,
9 I spowinowaćcie się z nami: Dawajcie nam za żony córki wasze, a bierzcie za żony córki nasze,
10 I mieszkajcie z nami. Ziemia stoi przed wami otworem: Osiedlajcie się w niej, uprawiajcie handel i nabywajcie ją na własność!
11 A Sychem rzekł do ojca i braci jej: Jeżeli tylko doznam życzliwości od was, dam, cokolwiek ode mnie zażądacie.
12 Zażądajcie ode mnie choćby bardzo wysokiego wiana i daru, a dam, jak mi powiecie, tylko dajcie mi tę dziewczynę za żonę.
13 Wtedy synowie Jakuba odpowiedzieli Sychemowi i Chamorowi, ojcu jego podstępnie, bo zhańbił siostrę ich Dinę,
14 Mówiąc do nich: Nie możemy uczynić tego, aby siostrę naszą wydać za człowieka nieobrzezanego, bo to byłoby hańbą dla nas.
15 Tylko pod tym warunkiem wyrazimy zgodę, jeżeli staniecie się jak my, każąc obrzezać każdego mężczyznę u was.
16 Wtedy damy wam córki nasze, a córki wasze pojmiemy sobie za żony, zamieszkamy z wami i staniemy się jednym ludem.
17 Lecz jeśli nas nie usłuchacie i nie obrzeżecie się, weźmiemy córkę naszą i odejdziemy.
18 Słowa ich podobały się Chamorowi i Sychemowi, synowi Chamora.
19 Młodzieniec nie zawahał się uczynić tego, bo pokochał córkę Jakuba; był zaś najbardziej poważany w całej swej rodzinie.
20 Potem przyszedł Chamor i Sychem, syn jego, do bramy miasta swego i rzekli do mieszkańców miasta swego tak:
21 Mężowie ci są pokojowo usposobieni wobec nas, niech więc zamieszkają z nami w kraju i uprawiają w nim handel; ziemi jest tu dosyć dla nich. Córki ich brać będziemy sobie za żony, a córki nasze będziemy za nich wydawać.
22 Lecz mężowie ci zgadzają się zamieszkać z nami, aby stać się jednym ludem, tylko pod tym warunkiem, że każdy mężczyzna u nas zostanie obrzezany, tak jak oni są obrzezani.
23 Czyż trzody ich i dobytek ich, i wszystko bydło ich nie będzie nasze? Dajmy im tylko naszą zgodę, aby zamieszkali wśród nas.
24 I usłuchali Chamora i Sychema, syna jego, wszyscy mieszkańcy tego miasta i wszyscy mężczyźni obrzezali się, każdy mieszkaniec miasta.
25 A trzeciego dnia, gdy byli cierpiący, dwaj synowie Jakuba, Symeon i Lewi, bracia Diny, wzięli swoje miecze, wtargnęli bez przeszkód do miasta i wymordowali wszystkich mężczyzn.
26 Zabili mieczem Chamora oraz Sychema, syna jego, i zabrali Dinę z domu Sychema, i odeszli.
27 Synowie Jakuba zaś napadli na pobitych i złupili miasto, ponieważ zhańbiono ich siostrę.
28 Zabrali trzody ich i bydło ich, i osły ich, i to co było w mieście, i co było na polu.
29 Uprowadzili do niewoli całe ich mienie i wszystkie ich dzieci, i kobiety i złupili wszystko, co było w domach.
30 Wtedy Jakub rzekł do Symeona i do Lewiego: Sprowadziliście na mnie nieszczęście i hańbę w oczach mieszkańców tej ziemi, Kananejczyków i Peryzyjczyków, a przecież ja mam mało ludzi, i gdy oni zbiorą się przeciwko mnie, pobiją mnie i zginę ja i dom mój.
31 A oni odpowiedzieli: Czy jemu wolno było obejść się z siostrą naszą jak z nierządnicą?