1 Так звершені були небо й земля, і всі їхні вистроєні сили .
2 Закінчив Бог до сьомого дня Своє діло творіння , яке Він чинив, і спочив Він сьомого дня від усієї Своєї праці, яку звершив.
3 І поблагословив Бог сьомий день, і освятив його, бо того дня відпочив Він від усієї Своєї праці, яку Бог під час творіння здійснював.
4 Це – опис походження неба й землі, коли вони були створені, – того дня, в який створив Господь Бог землю та небо.
5 Адже до того на землі не було жодної польової рослини, і ніяка польова трава ще не зійшла, бо не дав Господь Бог дощу на землю, і не було людини, щоб її обробляти.
6 Та з землі підіймалась волога і напувала всю поверхню землі.
7 Взявши порох з землі, створив Господь Бог людину. І вдихнув у її ніздрі дихання життя, – і стала людина душею живою.
Життя в Едемському саду
8 І насадив Господь Бог сад на сході Едему, й оселив там людину, яку створив.
9 Господь Бог виростив із землі всякі дерева – гарні на вигляд і придатні для їжі, а також дерево життя посеред саду, та дерево Пізнання добра і зла.
10 Із Едему виходила ріка, щоби зрошувати сад; далі вона ділилася на чотири річки.
11 Назва першої – Пішон. Вона протікає через усю землю Хавіла – там, де є золото.
12 Золото тієї землі добре; там є також бделій і камінь онікс.
13 Назва другої ріки – Гіхон. Вона протікає через усю землю Куш.
14 Третя ріка – Тигр, що тече на сході Ашшуру. Четверта ж ріка – Євфрат.
15 Взяв Господь Бог людину, і оселив її в Едемському саду, щоб його обробляти та за ним доглядати.
16 І заповів Господь Бог людині: З усякого дерева, що в саду, вживатимеш у їжу.
17 Але з дерева Пізнання добра й зла – не їстимеш з нього; бо того дня, коли скуштуєш його, неодмінно помреш!
18 Далі сказав Господь Бог: Недобре бути чоловікові самотнім. Створю для нього помічника, відповідного йому.
19 Після того як створив Господь Бог із землі всіх польових звірів і всіх небесних птахів, то привів їх до Адама, щоби побачити, як їх назве. І як їх назвав Адам, – кожну живу душу, – так вона і звалася.
20 І дав Адам назви всім тваринам та небесним птахам, всім польовим звірам, але Адамові не знайшлося помічника, подібного до нього.
21 Тож навів Господь Бог глибокий сон на Адама, і коли той заснув, Бог взяв одне з його ребер, а те місце заповнив тілом.
22 З ребра, яке взяв у Адама, Господь Бог створив жінку і привів її до чоловіка.
23 І сказав Адам: Це дійсно кістка від моїх кісток, і тіло від мого тіла, тому вона називатиметься жінкою, бо походить від чоловіка.
24 Тому залишить чоловік свого батька й свою матір і пристане до своєї жінки – і стануть вони одним тілом.
25 Були ж вони обоє нагі, – Адам і його жінка, – і не соромилися.
1 Tak zostały ukończone niebo i ziemia oraz cały ich zastęp.
2 I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił.
3 I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg dokonał w stworzeniu.
4 Takie były dzieje nieba i ziemi podczas ich stworzenia. W dniu kiedy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo,
5 A jeszcze nie było żadnego krzewu polnego na ziemi ani nie wyrosło żadne ziele polne, bo Pan Bóg nie spuścił deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał rolę,
6 A tylko mgła wydobywała się z ziemi i zwilżała całą powierzchnię gleby,
7 Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą.
Ogród w Edenie
8 Potem zasadził Pan Bóg ogród w Edenie, na wschodzie. Tam umieścił człowieka, którego stworzył.
9 I sprawił Pan Bóg, że wyrosło z ziemi wszelkie drzewo przyjemne do oglądania i dobre do jedzenia oraz drzewo życia w środku ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.
10 A rzeka wypływała z Edenu, aby nawadniać ogród. Potem rozdzielała się na cztery odnogi.
11 Nazwa pierwszej: Piszon. To ta, która opływa cały kraj Chawila, gdzie jest złoto,
12 A złoto tego kraju jest wyborne. Tam jest żywica bdelium i kamień onyksowy.
13 Nazwa drugiej rzeki: Gichon. To ta, która opływa cały kraj Kusz.
14 A nazwa trzeciej rzeki: Chiddekel. To ta, która płynie na wschód od Asyrii. Czwartą zaś rzeką jest Eufrat.
15 I wziął Pan Bóg człowieka i osadził go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł.
16 I dał Pan Bóg człowiekowi taki rozkaz: Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść,
17 Ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz.
18 Potem rzekł Pan Bóg: Niedobrze jest człowiekowi, gdy jest sam. Uczynię mu pomoc odpowiednią dla niego.
19 Utworzył więc Pan Bóg z ziemi wszelkie dzikie zwierzęta i wszelkie ptactwo niebios i przyprowadził do człowieka, aby zobaczyć, jak je nazwie, a każda istota żywa miała mieć taką nazwę, jaką nada jej człowiek.
20 Nadał tedy człowiek nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu niebios, i wszelkim dzikim zwierzętom. Lecz dla człowieka nie znalazła się pomoc dla niego odpowiednia.
21 Wtedy zesłał Pan Bóg głęboki sen na człowieka, tak że zasnął. Potem wyjął jedno z jego żeber i wypełnił ciałem to miejsce.
22 A z żebra, które wyjął z człowieka, ukształtował Pan Bóg kobietę i przyprowadził ją do człowieka.
23 Wtedy rzekł człowiek: Ta dopiero jest kością z kości moich i ciałem z ciała mojego. Będzie się nazywała mężatką, gdyż z męża została wzięta.
24 Dlatego opuści mąż ojca swego i matkę swoją i złączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem.
25 A człowiek i jego żona byli oboje nadzy, lecz nie wstydzili się.