Зняття сьомої печаті
1 І коли відкрив сьому печать, все затихло на небі десь на півгодини.
2 І я побачив сім ангелів, які стояли перед Богом, і дано їм було сім сурм.
3 І інший ангел прийшов і став перед жертовником із золотою кадильницею. І йому дано було багато ладану, щоби додавав до молитов усіх святих на золотий жертовник перед престолом.
4 І піднявся дим від ладану з молитвами святих – з руки ангела перед Богом.
5 І взяв ангел кадильницю, наповнив її вогнем з жертовника та й кинув на землю. І зчинилися громи, і голоси, і блискавки, і землетрус.
Чотири перші сурми
6 А сім ангелів, які мали сім сурм, приготувалися затрубити.
7 І засурмив перший, – і зірвалися град та вогонь, перемішані з кров’ю, і впали на землю: і третина землі згоріла, і третина дерев згоріла, а зелена трава вся згоріла.
8 І другий ангел засурмив, – і наче велика, охоплена вогнем гора була вкинена в море, – і третина моря стала кров’ю,
9 і вимерла третина морських створінь, які мають душі, й загинула третина кораблів.
10 І третій ангел засурмив, – і з неба впала велика зоря, що палала, мов смолоскип, і впала на третину рік та водних джерел.
11 А назва тієї зорі – Полин. І третина вод стала як полин, і багато людей померло від води, бо вона стала гіркою.
12 І четвертий ангел засурмив, – і уражена була третина сонця, і третина місяця, і третина зірок, щоб затьмарилася їх третя частина, аби не світили вони третину дня і також ночі.
13 І я побачив, і почув, що один орел літав серед неба і кликав гучним голосом: Горе, горе, горе мешканцям землі від звуку труби інших трьох ангелів, які мають засурмити!
Głos siedmiu trąb
1 A gdy zdjął siódmą pieczęć, nastało w niebie milczenie na około pół godziny.
2 I widziałem siedmiu aniołów, którzy stoją przed Bogiem, i dano im siedem trąb.
3 I przyszedł inny anioł, i stanął przy ołtarzu, mając złotą kadzielnicę; i dano mu wiele kadzidła, aby je ofiarował wraz z modlitwami wszystkich świętych na złotym ołtarzu przed tronem.
4 I wzniósł się z ręki anioła dym z kadzideł z modlitwami świętych przed Boga.
5 A anioł wziął kadzielnicę i napełnił ją ogniem z ołtarza, i rzucił ją na ziemię. I nastąpiły grzmoty donośne i błyskawice, i trzęsienie ziemi.
6 A owych siedmiu aniołów, mających siedem trąb, sposobiło się do tego, by zatrąbić.
7 I zatrąbił pierwszy. I powstał grad i ogień przemieszane z krwią, i zostały rzucone na ziemię; i spłonęła jedna trzecia ziemi, spłonęła też jedna trzecia drzew, i spłonęła wszystka zielona trawa.
8 I zatrąbił drugi anioł; i coś jakby wielka góra ziejąca ogniem zostało wrzucone do morza; a jedna trzecia morza zamieniła się w krew,
9 I jedna trzecia zwierząt żyjących w morzu zginęła, a jedna trzecia okrętów uległa zniszczeniu.
10 I zatrąbił trzeci anioł; i spadła z nieba wielka gwiazda płonąca jak pochodnia, i upadła na trzecią część rzek i na źródła wód.
11 A imię gwiazdy tej brzmi Piołun. I jedna trzecia wód zamieniła się w piołun, a wielu z ludzi pomarło od tych wód, dlatego że zgorzkniały.
12 I zatrąbił czwarty anioł; i ugodzona została jedna trzecia słońca, i jedna trzecia księżyca, i jedna trzecia gwiazd, tak iż jedna trzecia ich część zaćmiła się i dzień przez jedną trzecią część swoją nie jaśniał; podobnie i noc.
Trzykrotne „Biada”
13 I spojrzałem, i usłyszałem, jak jeden orzeł lecący środkiem nieba wołał głosem donośnym: Biada, biada, biada mieszkańcom ziemi, gdy rozlegną się pozostałe głosy trąb trzech aniołów, którzy jeszcze mają trąbić.