Псалом 72
1 Соломона.
Боже, навчи Своєму правосуддю царя, й Своєї справедливості сина царя,
2 щоб він судив Твій народ у правді, і вбогих Твоїх – справедливо.
3 Нехай принесуть гори народові мир, а пагорби – справедливість.
4 Він судитиме бідних з народу, помагатиме вбогим і впокорить гнобителя.
5 Тебе боятимуться, поки існують сонце і місяць – з покоління в покоління.
6 Він (цар ) зійде, як дощ на скошену луку, – немов злива, що зрошує землю.
7 За його днів процвітатиме справедливість і тривалий мир, доки триває світло місяця.
8 Він буде владарювати від моря й до моря, і від Ріки аж до кінців землі.
9 Перед ним схиляться на коліна мешканці пустелі, а його вороги лизатимуть порох.
10 Царі Таршішу й островів принесуть дари, царі Шеви і Севи даватимуть гостинці.
11 Йому поклоняться всі царі, – йому служитимуть усі народи.
12 Тому що він заступатиметься за волаючого знедоленого, – за вбогого, якому нема кому допомогти.
13 Він співчуватиме слабому і знедоленому, і рятуватиме нужденних.
14 Він захистить їхнє життя від кривди й насильства, оскільки їхня кров дорога в його очах.
15 Нехай же він (цар ) живе й отримує золото з Шеви! За нього постійно будуть молитися, прикликаючи щодня на нього благословення.
16 В краю буде надлишок хліба – аж до шпилів гір. Колосся його врожаїв будуть шуміти, як дерева Лівану, а люди , що житимуть у місті, будуть цвісти як трава на полі.
17 Нехай запам’ятається його ім’я в віках! Його ім’я процвітатиме, поки сяятиме сонце. В ньому благословляться всі люди . Всі народи його прославлятимуть.
18 Благословенний Господь Бог, Бог Ізраїлю – Єдиний, що творить чудеса!
19 Благословенне Його славне Ім’я навіки! Вся земля нехай наповниться Його славою! Амінь! Амінь!
20 Закінчились молитви Давида, сина Єссея.
O pomyślne rządy sprawiedliwego króla
1 Salomonowy.
Boże! Daj królowi prawa swoje
I sprawiedliwość swoją synowi królewskiemu,
2 Aby sądził lud twój sprawiedliwie,
A ubogich twoich wedle prawa!
3 Niech góry przyniosą ludowi pokój,
A pagórki sprawiedliwość!
4 Niechaj sądzi ubogich ludu, wybawi biednych,
Ale niech zdepcze ciemiężyciela.
5 Niech boją się ciebie, póki słońce
I póki księżyc świecić będzie, z pokolenia w pokolenie.
6 Niech będzie jak deszcz, który pada na łąkę skoszoną,
Jak ulewa zraszająca ziemię!
7 Niech zakwitnie sprawiedliwość za dni jego
I ofitość pokoju, póki stanie księżyca!
8 Niech panuje od morza do morza
I od Rzeki aż do krańców ziemi!
9 Niech przed nim zegną kolana przeciwnicy,
A nieprzyjaciele jego niech proch liżą!
10 Królowie Tarszysz i wysp niech przynoszą dary;
Królowie Saby i Seby niech złożą daninę!
11 Niech mu oddają pokłon wszyscy królowie,
Niech mu służą wszystkie narody!
12 Bo ocali biedaka, który woła o ratunek,
I ubogiego, który nie ma pomocy.
13 Zlituje się nad nędzarzem i biednym
I wybawi dusze biednych.
14 Z ucisku i gwałtu wyzwoli ich życie,
Bo krew ich jest droga w oczach jego.
15 Niech więc żyje i niechaj mu składają złoto z Saby,
Niech zawsze modlą się za niego!
Niech każdego dnia mu błogosławią!
16 Niech będzie nadmiar zboża w kraju,
Aż po szczyty gór,
Niech zaszumi jak Liban plon jego,
Niech zakwitną mieszkańcy miasta jak trawa polna.
17 Niech imię jego trwa wiecznie,
Niech imię jego kwitnie, póki świeci słońce!
Niech ludzie błogosławią się nim wzajemnie!
Niech sławią go wszystkie narody!
18 Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela,
Który sam jeden czyni cuda!
19 I niech będzie chwalebne imię jego błogosławione na wieki,
A cała ziemia niech będzie pełna chwały jego! Amen, Amen.
20 Koniec modlitw Dawida, syna Isajego.