Псалом 27
1 Псалом Давида.
Господь – моє світло і моє спасіння. Кого мені боятись? Господь – захисник мого життя. Кого маю лякатись?
2 Коли підуть на мене злочинці, аби пожерти моє тіло, то мої переслідувачі й вороги спотикнуться й попадають.
3 Хоча би взяв мене в облогу ворожий табір, моє серце не злякається. Навіть якщо підуть проти мене війною, то й тоді я не втрачатиму надії.
4 Одного прошу я в Господа, й одного прагну, аби протягом усього мого життя я міг перебувати у Господньому Домі, – оглядати Господню красу і віддаватись роздумам у Його Храмі.
5 Адже Він сховає мене в Своїм Наметі в день недолі, Він заховає мене в потаємному місці Своєї Скинії, підніме мене на скелю.
6 Тепер же піднесеться моя голова над моїми ворогами, що оточують мене. В Його Наметі я приноситиму жертви з радісною хвалою. Я буду співати і грати Господеві.
7 Почуй, Господи, мій голос, коли я волатиму, помилуй мене і дай мені відповідь.
8 Під Твоїм натхненням моє серце почуло: Шукайте Мого обличчя. Тому я, Господи, справді шукатиму Твого обличчя!
9 Не закривай від мене Свого обличчя, не відвертайся в гніві від раба Свого. Будь моїм помічником, не відкидай мене і не залишай мене, Боже, Спасителю мій!
10 Хоча б мій батько і моя мати залишили мене, та Господь мене прийме.
11 Господи, навчай мене Твоєї дороги і, задля моїх ворогів, провадь мене прямою стежкою.
12 Не видай мене напризволяще моїм ворогам, бо проти мене повстали фальшиві свідки, що палають насильством.
13 Я ж сподіваюсь побачити Господні блага на землі живих.
14 Тож надійся на Господа! Будь мужнім і нехай зміцняється серце твоє! Покладайся на Господа!
Pan światłością i zbawieniem
1 Dawidowy
Pan światłością moją i zbawieniem moim:
Kogóż bać się będę?
Pan ochroną życia mego:
Kogóż mam się lękać?
2 Gdy nacierają na mnie złoczyńcy,
Aby pożreć ciało moje —
— Są oni moimi wrogami i nieprzyjaciółmi —
Potkną się i upadną.
3 Choćby rozbili przeciwko mnie obozy,
Nie ulęknie się serce moje,
Choćby wojna wybuchła przeciw mnie,
Nawet wtedy będę ufał.
4 O jedno prosiłem Pana, o to zabiegam:
Abym mógł mieszkać w domu Pana przez wszystkie dni życia mego
By oglądać piękno Pana i by odwiedzać świątynię jego.
5 Bo skryje mię w dzień niedoli w szałasie swoim,
Schowa mnie w ukryciu namiotu swego,
Postawi mnie wysoko na skale.
6 Teraz wznosi się głowa moja
Nad nieprzyjaciółmi, którzy mnie otaczają.
W namiocie jego będę składał ofiary przy okrzykach radości,
Będę śpiewać i wysławiać Pana.
7 Słuchaj, Panie, głosu mego, gdy wołam,
I zmiłuj się nade mną, i wysłuchaj mnie!
8 Z natchnienia twego mówi serce moje: „Szukajcie oblicza mego!”
Przeto oblicza twego szukam, Panie.
9 Nie ukrywaj oblicza swego przede mną!
Nie odtrącaj w gniewie sługi swego!
Ty jesteś pomocą moją: Nie odrzucaj mnie
I nie opuszczaj mnie, Boże zbawienia mego!
10 Choćby ojciec i matka mnie opuścili,
Pan jednak mnie przygarnie.
11 Naucz mnie, Panie, drogi swojej
I prowadź mnie ścieżką prostą z powodu wrogów moich!
12 Nie wydaj mnie na pastwę wrogów moich,
Bo fałszywi świadkowie powstają przeciwko mnie i dyszą gwałtem!
13 Ja jednak wierzę, że ujrzę dobroć Pana
W krainie żyjących.
14 Miej nadzieję w Panu!
Bądź mężny i niech serce twoje będzie niezłomne!
Miej nadzieję w Panu!