Псалом 2
1 Чому метушаться народи, а люди замишляють підступні речі?
2 Повстають земні царі і князі змовляються разом проти Господа та Його Помазаника, мовляв:
3 Розбиймо їхні кайдани і скиньмо з себе їхнє ярмо.
4 Той, Хто знаходиться на небі, посміхається, – Господь глузує з них.
5 Він заговорить до них у Своєму гніві й в обуренні Своїм наведе на них страх:
6 Я вже поставив Свого царя на Сіоні, – на Моїй святій горі,
7 Я сповіщу Господню постанову! Господь сказав мені: Ти Мій Син, Я сьогодні Тебе породив .
8 Проси в Мене, і дам Тобі народи як Твою спадщину, і Твоє володіння буде до країв землі.
9 Ти їх розгромиш залізним жезлом, розіб’єш їх, як глиняний посуд.
10 Тож тепер станьте розумнішими, царі! Прийміть застереження ви, що правите землею!
11 Служіть Господу зі страхом і радійте з тремтінням.
12 Шануйте Сина, щоб Він не розгнівався і ви не загинули в дорозі, коли зненацька спалахне Його гнів. Блаженні всі, що на Нього покладаються.
Triumf Pana i jego Pomazańca nad wrogami
1 Czemuż to burzą się narody,
A ludy myślą o próżnych rzeczach?
2 Powstają królowie ziemscy
I książęta zmawiają się społem
Przeciw Panu i Pomazańcowi jego:
3 Zerwijmy ich więzy
I zrzućmy z siebie ich pęta!
4 Ten, który mieszka w niebie, śmieje się z nich,
Pan im urąga.
5 Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim
I gwałtownością swoją przerazi ich:
6 Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie,
Świętej górze mojej.
7 Ogłoszę zarządzenie Pana:
Rzekł do mnie: Synem moim jesteś,
Dziś cię zrodziłem.
8 Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo
I krańce świata w posiadanie.
9 Rozgromisz je berłem żelaznym,
Roztłuczesz jak naczynie gliniane.
10 Bądźcie więc teraz rozsądni, królowie,
Przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!
11 Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się,
Z drżeniem złóżcie mu hołd,
12 Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi,
Bo łatwo płonie gniewem.
Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają!