Псалом 132
1 Пісня при наближенні до Храму.
Господи, пам’ятай Давида і всі його поневіряння.
2 Як він присягався Господеві, давав обітницю Всемогутньому Богові Якова:
3 Не ввійду я у спальню свого дому, й не ляжу на постіль свого ліжка, –
4 не дозволю своїм очам заснути і задрімати своїм повікам,
5 доки не знайду для Господа місця – оселі Всемогутньому Богові Якова.
6 Ось ми почули про нього в Ефраті , – знайшли на полях Яарських.
7 Увійдемо до Його осель, поклонимось до підніжка Його ніг.
8 Підіймися, Господи, на місце Свого спочинку – Ти і Ковчег Твоєї могутності.
9 Твої священики нехай зодягнуться в праведність, а Твої святі радісно співатимуть.
10 Заради Давида, Твого слуги, не відвернись від Свого помазаника.
11 Господь присягнувся Давидові правдою, і не відречеться від того: Нащадка твого лона посаджу на твоєму престолі.
12 Якщо твої сини будуть дотримуватись Мого Заповіту та Моїх свідчень, яких Я їх навчатиму, то їхні нащадки повіки сидітимуть на твоєму престолі!
13 Адже Господь обрав Сіон, зробив його Своїм житлом, сказавши:
14 Це – місце Мого спочинку навіки; тут поселюся, бо Я його Собі вподобав.
15 Щедро благословлятиму поживу його, убогих його нагодую хлібом,
16 його священиків зодягну в спасіння, а його вірні сповняться радістю.
17 Там Я зміцню владу Давида, – Я не дам погаснути світильнику Мого Помазаника.
18 Його ворогів Я вкрию ганьбою, а на ньому сяятиме його вінець.
Syjon w świetle obietnic danych Dawidowi
1 Pieśń pielgrzymek.
Pamiętaj, Panie, Dawidowi
Wszystek trud jego!
2 On przysiągł Panu,
Ślubował mocarzowi Jakuba:
3 Nie wejdę do mieszkania domu mego,
Nie wstąpię na posłanie łoża mego.
4 Nie użyczę snu oczom moim
Ani powiekom moim drzemania,
5 Póki nie znajdę miejsca dla Pana,
Mieszkania dla mocarza Jakuba.
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata,
Znaleźliśmy ją na polach Jaar.
7 Wejdźmy do przybytków jego,
Padnijmy na twarz u podnóżka stóp jego.
8 Wyrusz, Panie, na miejsce odpocznienia twego,
Ty i arka twej mocy!
9 Kapłani twoi niech obloką się w sprawiedliwość,
A wierni twoi niech śpiewają radośnie!
10 Ze względu na sługę twego, Dawida,
Nie odrzucaj pomazańca twego!
11 Złożył Pan Dawidowi niezłomną przysięgę,
Której nie cofnie:
Jednego z potomków twoich
Osadzę na tronie twoim!
12 Jeżeli synowie twoi strzec będą przymierza mego
I świadectwa mego, którego ich nauczę,
Wtedy i synowie ich na zawsze
Zasiadać będą na tronie twoim.
13 Albowiem Pan wybrał Syjon
I chciał go na swoje mieszkanie.
14 Tu miejsce odpocznienia mego na wieki;
Tu zamieszkam, bo upodobałem je sobie.
15 Zasoby jego hojne pobłogosławię,
Ubogich jego nakarmię chlebem.
16 I kapłanów jego przyodzieję zbawieniem,
A jego wierni wielce radować się będą,
17 Sprawię, że tam wyrośnie Dawidowi potomek,
Zgotuję pochodnię pomazańcowi mojemu.
18 Nieprzyjaciół jego okryję wstydem,
Ale nad nim zajaśnieje korona jego.