Радійте завжди в Господі
1 Тому, мої любі й милі брати, ви – моя радість і вінець, – стійте так у Господі, улюблені!
2 Прошу Еводію, прошу також і Синтихію: думайте однаково в Господі!
3 Так само прошу і тебе, вірний приятелю, допомагай тим, які співпрацювали зі мною в поширенні Євангелії, і з Климентом, і з іншими моїми помічниками, імена яких – у книзі життя.
4 Радійте завжди в Господі; і ще раз кажу: радійте!
5 Нехай ваша лагідність стане відомою всім людям. Господь близько!
6 Нічим не журіться, але в усьому молитвою та благаннями з подякою висловлюйте ваші прохання Богові.
7 І мир Божий, який перевищує всяке розуміння, нехай береже ваші серця і ваші думки в Христі Ісусі.
8 Наостанку, брати: те, що істинне, що чесне, що справедливе, що чисте, що любе, що гідне хвали, – коли яка чеснота або коли яка похвала, – про це роздумуйте.
9 Чого навчилися і що прийняли, що почули й побачили в мені, – оце й робіть. І Бог миру буде з вами.
Вдячність апостола Павла
10 Я дуже зрадів у Господі, що ви тепер знову отримали змогу піклуватися про мене. Ви й раніше піклувалися, але не мали відповідної нагоди.
11 Кажу це не тому, що чогось потребую, бо я навчився бути задоволеним тим, що є.
12 Вмію жити і в нестатках, умію жити і в достатку. Звик до всього і в усьому: і насичуватися, і голодувати, мати достаток і терпіти нестаток.
13 Усе можу в Тому, Хто мене зміцнює, – [в Ісусі Христі].
14 Втім, ви добре зробили, взявши участь у моїх труднощах.
15 Знайте ж ви, филип’яни, що на початку поширення Євангелії, коли я вийшов з Македонії, жодна Церква не взяла участі в праві давання і приймання, – тільки ви одні;
16 так що аж двічі посилали ви до Солуня на мої потреби.
17 Не тому, що я шукаю дарів; ні, я шукаю плоду, який примножує вашу славу.
18 Я одержав усе і повністю забезпечений. Мені вистачає всього, відколи я одержав від Епафродита те, що ви послали, це – ніжні пахощі, приємна жертва, яка до вподоби Богові.
Закінчення
19 А мій Бог, згідно зі Своїм багатством, нехай задовольнить усяку вашу потребу – у славі, в Ісусі Христі.
20 Богові ж, нашому Отцеві, – слава навіки‑віків! Амінь .
21 Вітайте кожного святого в Ісусі Христі! Вітають вас ті брати, які зі мною.
22 Вітають вас усі святі, особливо ті, які з дому кесаря.
23 Благодать Господа Ісуса Христа з духом вашим. [Амінь].
Napomnienia
1 Przeto, bracia moi umiłowani i pożądani, radości i korono moja, trwajcie w Panu, umiłowani.
2 Upominam Ewodię i upominam Syntychę, aby były jednomyślne w Panu.
3 Proszę także i ciebie, wierny mój towarzyszu, zajmij się nimi, wszak one dla ewangelii razem ze mną walczyły wespół z Klemensem i z innymi współpracownikami moimi, których imiona są w księdze żywota.
4 Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się.
5 Skromność wasza niech będzie znana wszystkim ludziom: Pan jest blisko.
6 Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem powierzcie prośby wasze Bogu.
7 A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.
8 Wreszcie, bracia, myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały.
9 Czyńcie to, czego się nauczyliście i co przejęliście, co słyszeliście, i co widzieliście u mnie; a Bóg pokoju będzie z wami.
Podziękowanie Pawła za przysłany dar
10 A uradowałem się wielce w Panu, że nareszcie zakwitło staranie wasze o mnie, ponieważ już dawno o tym myśleliście, tylko nie mieliście po temu sposobności.
11 A nie mówię tego z powodu niedostatku, bo nauczyłem się przestawać na tym, co mam.
12 Umiem się ograniczyć, umiem też żyć w obfitości; wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony; umiem być nasycony, jak i głód cierpieć, obfitować i znosić niedostatek.
13 Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie.
14 Wszakże dobrze uczyniliście, uczestnicząc w mojej udręce.
15 A wy, Filipianie, wiecie, że na początku zwiastowania ewangelii, gdy wyszedłem z Macedonii, wy byliście jedynym zborem, który był wspólnikiem moim w dawaniu i przyjmowaniu,
16 Bo już do Tesaloniki i raz, i drugi przysłaliście dla mnie zapomogę.
17 Nie żebym oczekiwał daru, ale oczekuję plonu, który obficie będzie zaliczony na wasze dobro.
18 Poświadczam zaś, że odebrałem wszystko, nawet więcej niż mi potrzeba; mam wszystkiego pod dostatkiem, otrzymawszy od Epafrodyta wasz dar, przyjemną wonność, ofiarę mile widzianą, w której Bóg ma upodobanie.
19 A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie.
20 Bogu zaś i Ojcu naszemu niechaj będzie chwała na wieki wieków. Amen.
Końcowe pozdrowienia
21 Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. Was pozdrawiają bracia, którzy są ze mną.
22 Pozdrawiają was wszyscy święci, zwłaszcza zaś ci z domu cesarskiego.
23 Łaska Pana Jezusa Chrystusa niechaj będzie z duchem waszym. Amen.