Сторонній вогонь Надава та Авіуда
1 Ааронові сини, Надав та Авігу, взяли кожен свою кадильницю, поклали в них вогню, насипали на нього ладану і принесли перед Господом сторонній вогонь, якого Він не велів їм приносити.
2 Тож вийшов від Господа вогонь та поглинув їх, так що вони померли перед Господом.
3 Мойсей сказав Ааронові: Це те, про що говорив Господь кажучи: Серед тих, що близькі до Мене, виявиться святість Моя, і перед усією громадою Я прославлюся. Аарон же мовчав.
4 Тоді Мойсей покликав Мішаїла та Елцафана, синів Уззіїла, Ааронового дядька, і сказав їм: Підійдіть і винесіть ваших братів геть зі Святині за табір.
5 Ті підійшли й забрали їх у їхніх хітонах й винесли за табір, як сказав Мойсей.
6 Після цього Мойсей сказав Ааронові та його синам, Елеазарові й Ітамарові: Не відкривайте своїх голів і не роздирайте свого одягу, щоб ви не померли, і щоб Господь не розгнівався на всю громаду. Проте ваші брати, увесь дім Ізраїля, нехай оплакують спалення, яке здійснив Господь.
7 Ви ж не залишайте входу в Намет Свідчення, щоб вам не померти, бо на вас єлей Господнього помазання. Вони учинили так, як сказав їм Мойсей.
Обов’язки священників
8 Господь звернувся до Аарона з такими словами:
9 Коли будете входити в Намет Свідчення, то не питимете вина ні міцного напою ні ти, ні твої сини з тобою, бо помрете. Це вічна постанова для вас і ваших поколінь.
10 Ви повинні вміти розрізняти між святим і несвятим, між нечистим і між чистим.
11 Навчайте Ізраїльських нащадків тим законам, які Господь переказав їм через Мойсея.
12 Мойсей сказав Ааронові та його синам, які залишилися, Елеазарові й Ітамарові: Візьміть хлібну жертву, що залишилася з Господніх вогняних приношень, і їжте її, як опрісноки, біля жертовника, бо вона є святою святих.
13 Будете її споживати на святому місці, бо це частка твоя і частка твоїх синів із Господніх вогняних приношень, адже так мені наказано.
14 Також і грудинку коливальної жертви та лопатку жертви відділення споживатимете на чистому місці, ти, твої сини і твої дочки з тобою, – це твоя частка і частка твоїх синів. Вони дані з мирних жертов Ізраїльських нащадків.
15 Вони приноситимуть лопатку жертви відділення і грудинку як частку коливальної жертви разом з жиром вогняних жертов, аби виконати обряд коливання перед Господом. Це буде тобі й твоїм нащадкам з тобою як вічна частка, як і звелів Господь.
16 Коли Мойсей став розшукувати козла жертви за гріх, то виявилось, що він був спалений! Тому Мойсей розгнівався на Елеазара й Ітамара, Ааронових синів, які залишилися, питаючи:
17 Чому ви не спожили жертви за гріх на святому місці? Адже це святе святих! Господь дав її вам, щоб усунути гріх громади і звершити за неї викуплення перед Господом!
18 Адже кров жертви не була внесена всередину до Святині! Ви неодмінно мали її спожити на святому місці, як я звелів.
19 Тоді Аарон промовив до Мойсея: Ось вони сьогодні принесли свої жертви за гріх і свої всепалення перед Господом, – таке трапилось мені! Тож коли б я спожив жертву за гріх сьогодні, то чи було б це добре в Господніх очах ?
20 Коли Мойсей почув це, то погодився з його доказами.
Śmierć dwóch synów Aarona
1 Synowie Aarona, Nadab i Abihu, wzięli kadzielnice, każdy swoją, włożyli w nie ogień i nasypali nań kadzidła, i ofiarowali przed Panem inny ogień, którego im nie nakazał.
2 Wtedy wyszedł ogień od Pana i spalił ich, tak że zmarli przed Panem.
3 I rzekł Mojżesz do Aarona: Oto, co Pan rzekł: Na bliskich moich okazuje się świętość moja, a wobec całego ludu chwała moja. I Aaron zamilkł.
4 Mojżesz przywołał Miszaela i Elsafana, synów Uzziela, stryja Aarona, i rzekł do nich: Zbliżcie się i wynieście braci waszych sprzed świątyni poza obóz.
5 Zbliżyli się więc i wynieśli ich w tunikach ich poza obóz, tak jak powiedział Mojżesz.
Zakaz żałoby
6 Potem rzekł Mojżesz do Aarona i do jego synów Eleazara i Itamara: Włosów na głowach waszych nie rozwichrzajcie i szat waszych nie rozdzierajcie, abyście nie pomarli i aby Pan nie rozgniewał się na cały zbór; lecz bracia wasi, cały dom izraelski, niech opłakują ten pożar, który wzniecił Pan.
7 Nie odchodźcie od wejścia do Namiotu Zgromadzenia, abyście nie pomarli, gdyż oliwa namaszczenia Pańskiego jest na was. I uczynili tak, jak im Mojżesz powiedział.
Należności i obowiązki kapłanów
8 I przemówił Pan do Aarona tymi słowy:
9 Wina i mocnego napoju nie pijcie ani ty, ani synowie twoi z tobą, gdy będziecie wchodzić do Namiotu Zgromadzenia, abyście nie pomarli. Jest to przepis wieczny dla waszych pokoleń,
10 Abyście umieli rozróżniać między tym, co święte, a tym, co nie święte, między tym, co czyste, a tym, co nieczyste,
11 I abyście nauczali synów izraelskich wszystkich ustaw, które im ogłosił Pan przez Mojżesza.
12 I przemówił Mojżesz do Aarona oraz do Eleazara i Itamara, jego synów, którzy mu pozostali: Weźcie ofiarę z pokarmów, która pozostała z ogniowych ofiar Pana i zjedzcie ją jako przaśniki obok ołtarza, gdyż jest ona świętością nad świętościami.
13 Będziecie ją więc spożywać w miejscu świętym, gdyż jest to część należna tobie i twoim synom z ofiar ogniowych Pana; tak mi bowiem rozkazano.
14 Także mostek jako część do potrząsania i łopatkę jako dar ofiarny będziecie spożywać w miejscu czystym, ty i twoi synowie oraz twoje córki z tobą, gdyż zostały dane tobie i twoim synom jako należność z ofiar pojednania synów izraelskich.
15 Łopatkę jako dar ofiarny i mostek jako część do potrząsania będą przynosić wraz z tłuszczem ogniowych ofiar, aby wykonać obrzęd potrząsania przed Panem. Będzie to dla ciebie i dla twoich synów z tobą przepisem wiecznym, jak nakazał Pan.
16 A gdy Mojżesz pilnie szukał kozła ofiary za grzech, okazało się, że został on spalony. Mojżesz rozgniewał się na Eleazara i na Itamara, synów Aarona, którzy mu pozostali, mówiąc:
17 Dlaczego nie spożyliście ofiary za grzech w miejscu świętym? Wszak jest ona świętością nad świętościami. A Pan dał ją wam, abyście zgładzili winę zboru, abyście przebłagali za nich Pana.
18 Wszak krew z niej nie została wniesiona do wnętrza świątyni; powinniście byli spożyć ją w świątyni, jak nakazałem.
19 Aaron odpowiedział Mojżeszowi: Oto oni złożyli dzisiaj przed Panem swoją ofiarę za grzech i swoją ofiarę całopalną, a taka rzecz mnie spotkała! Gdybym dzisiaj spożył ofiarę za grzech, czyżby to spodobało się Panu?
20 Gdy to usłyszał Mojżesz, uznał to za słuszne.