Елігу: Бог скаже раз, скаже вдруге, але людина на те часто не зважає
1 Тому послухай, Йове, мою промову та постарайся зрозуміти всі мої слова.
2 Ось я відкриваю свої уста, і всі слова моїх уст висловить мій язик.
3 Адже всі мої слова випливатимуть від чистого серця, передаючи чисту правду мого розуму.
4 Божий Дух мене створив, і дихання Всемогутнього мене оживило.
5 Якщо можеш, відповідай мені, приготуйся і можеш мені заперечувати!
6 Як і ти, я перебуваю перед Богом; як і ти, я також виліплений з глини.
7 Тому страх переді мною не повинен тебе непокоїти, і моя рука також не буде тяжіти над тобою.
8 Ось що ти говорив до мого слуху, і що я чув з твоїх уст, а саме:
9 Я чистий й невинуватий, – я непорочний, і гріха в мене немає.
10 Він же (Бог ) висуває проти мене звинувачення, і вважає мене Своїм ворогом.
11 Він закував мої ноги в колодки, й слідкує за всіма моїми стежками…
12 Але якраз у цьому ти не правий, і я тобі про це кажу, адже Бог більший за людину.
13 Чому ж ти нарікаєш на Нього, мовляв: на жодне моє слово не відповідає…
14 Адже Бог скаже раз, скаже вдруге, але на те людина часто не зважає.
15 У сні, в нічному видінні, коли глибокий сон на людей надходить, як вони сплять на своїх ліжках, –
16 тоді Він розтулює людям вуха, непокоїть їх і застерігає,
17 щоб відвернути людину від поганого вчинку, і вберегти мужа від гордині;
18 зберегти його душу від могили, – його життя захистити від смертельного удару.
19 Бог напоумляє його хворобою на його ліжку, та постійним болем у його кістках,
20 так що він відвертається від хліба, і його душа – від улюбленої їжі.
21 Його тіло марніє до невпізнання, і виступають його кістки, яких раніше не було видно.
22 Таким чином його душа може наближатися до краю могили, – його життя буде на крок до смерті.
23 Але якщо виявиться біля нього ангел-посередник, один з тисячі, щоб сказати йому, як він мав би жити,
24 якщо він змилується над ним і скаже Богу : Спаси його, аби він не зійшов у могилу, – я знайшов за нього викуп.
25 Тоді його тіло відмолодиться, як у юності, й до нього знову повернеться молодість.
26 Коли він молитиметься до Бога, Той виявить до нього прихильність, дозволить йому з радістю оглядати Його славне обличчя, і поверне людині її праведність.
27 Він (чоловік ) дивитиметься на людей і говоритиме: Я грішив, спотворюючи істину, але мені Бог не відплатив тим на що я заслуговував.
28 Він врятував моє життя, аби я не зійшов у могилу; я живий і бачу світло!‥
29 Все це Бог чинить з людиною двічі, а то й тричі,
30 щоб врятувати його душу від могили й освітити його світлом життя.
31 Усвідом це, Йове, й далі слухай мене; мовчи, а я буду говорити!
32 Якщо ж маєш що сказати, відповідай мені, – говори, адже я охоче визнав би твою правоту.
33 Якщо ні, то в такому разі слухай мене далі, помовчи, і вже я тебе вчитиму мудрості.
Elihu wzywa Joba do wysłuchania przemówienia
1 Teraz więc, Jobie, słuchaj mojej mowy!
Nadstaw ucha na wszystkie moje słowa!
2 Oto otwieram usta,
mam słowa na końcu języka.
3 Ze szczerego serca wypływają moje słowa,
moje wargi wypowiadać będą słowa rozumne.
4 Duch Boży stworzył mnie,
a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
5 Jeżeli możesz, odpowiedz mi,
przygotuj się, stań przede mną!
6 Oto ja przed Bogiem jestem taki, jak ty;
także i ja jestem z gliny ulepiony.
7 Niech cię więc nie przeraża obawa przede mną,
a nacisk z mej strony niech nie zaciąży na tobie!
Elihu podważa twierdzenie Joba o jego niewinności
8 Wszakże powiedziałeś mi do uszu
i słyszałem brzmienie twoich słów:
9 Jestem czysty, bez grzechu,
niewinny i bez zmazy.
10 Oto On doszukuje się pozorów winy przeciwko mnie,
poczytuje mnie za swego wroga.
11 Moje nogi zakuwa w dyby,
śledzi wszystkie moje ścieżki.
12 Otóż w tym nie masz słuszności, mówię ci;
Bóg bowiem jest większy niż człowiek.
13 Po cóż spierałeś się z nim,
że na żadne twoje słowa nie odpowiada?
14 Wszak Bóg przemawia raz i drugi,
lecz na to się nie zważa:
15 We śnie, w nocnym widzeniu,
gdy głęboki sen pada na ludzi
i oni śpią na swym łożu.
16 Wtedy otwiera ludziom uszy,
niepokoi ich i ostrzega,
17 Aby odwieść człowieka od złego czynu
i uchronić męża od pychy.
18 Zachowuje jego duszę od grobu,
a jego życie od śmiertelnego pocisku.
19 Smaga go też cierpieniem na łożu
i dreszczem ustawicznym w jego kościach tak,
20 Że jego życiu obrzydł chleb, a jego duszy nawet ulubiony pokarm.
21 Jego ciało niszczeje do niepoznania,
a jego kości wystają, choć dawniej były niewidoczne.
22 I tak jego dusza zbliża się do grobu,
a jego życie do aniołów śmierci.
Nawrócenie się upomnianego cierpieniem grzesznika
23 Jeżeli potem oręduje za nim jaki anioł,
pośrednik, jeden na tysiąc,
aby objawić człowiekowi jego obowiązek,
24 I zmiłuje się nad nim:
Wybaw go od zejścia do grobu,
otrzymałem zań okup,
25 To jego ciało odzyskuje młodzieńczą siłę,
wraca do dni swojej młodości.
26 Gdy modli się do Boga, ten jest dla niego łaskawy,
pozwala mu oglądać z radością swoje oblicze
i tak przywraca człowiekowi jego sprawiedliwość.
27 Śpiewa przed ludźmi, mówiąc:
Zgrzeszyłem i złamałem prawo,
lecz mi za to nie odpłacono,
28 Odkupił moją duszę od zejścia do grobu,
a moje życie mogło oglądać światło.
29 Oto Bóg czyni to wszystko z człowiekiem
dwa razy, trzy razy,
30 Aby wywieść jego duszę z grobu,
oświecić światłem żyjących.
31 Zważ to, Jobie, słuchaj mnie;
milcz, a ja będę mówił!
32 Jeżeli jednak masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi;
mów, gdyż chętnie przyznałbym ci słuszność!
33 Jeżeli nie, to ty wysłuchaj mnie;
milcz, a ja nauczę cię mądrości.