1 Слова Єремії, сина Хілкії, зі священицького роду, з Анатоту, що у Веніяміновому краю.
2 До нього було Господнє слово тринадцятого року царювання в Юдеї Йосії, Амонового сина.
3 А потім у часи царювання Єгоякима, сина Йосії, Юдейського царя, і аж до кінця одинадцятого року п’ятого місяця правління Седекії, сина Йосії, царя Юдеї, і виселення мешканців Єрусалима в полон.
Покликання Єремії на пророче служіння
4 Господнє слово було до мене такого змісту:
5 Я обрав тебе ще до того, як тебе створив у материнському лоні. Перш ніж ти народився, Я освятив тебе, призначивши тебе пророком для народів.
6 Але я відповів: О, Владико Господи, я ж не вмію говорити, оскільки я ще молодий!
7 Та Господь мені сказав: Не говори, що ти молодий, бо ти підеш до всіх, до кого лише Я тебе пошлю, і говоритимеш те, що Я тобі накажу.
8 Не бійся нікого, бо Я буду з тобою, аби тебе рятувати, – говорить Господь.
9 І Господь простягнув Свою руку й доторкнувся до моїх уст; після цього сказав до мене Господь: Ось Я вклав Мої слова в твої уста!
10 Дивись, Я нині тебе ставлю над народами й над царствами, аби викорінювати і руйнувати, губити й нищити, а також відбудовувати й насаджувати!
11 Тоді було до мене Господнє слово такого змісту: Що ти бачиш, Єреміє? Я відповів: Бачу галузку мигдалевого дерева.
12 А Господь мені сказав: Ти правильно побачив, адже Я пильную над Моїм словом, щоб воно виконувалось.
13 Після цього знову було до мене Господнє слово такого змісту: Що ти бачиш тепер ? І я відповів: Бачу киплячий казан, передня сторона якого нахилена в бік півночі.
14 І Господь сказав мені: З півночі насувається лихо на всіх мешканців краю!
15 Тому що Я скликаю всі племена північних царств, – говорить Господь. Вони прийдуть, і кожен з них поставить свій престол біля єрусалимських брам і навколо всіх його стін, як і навколо всіх міст Юдеї.
16 Я виголошу щодо них (юдейських міст ) Свій вирок з приводу їхнього беззаконня, адже, залишивши Мене, вони кадили ладаном перед чужими богами, і поклонялися виробам власних рук!
17 Ти ж підготовся, встань і говори їм усе, що Я тобі накажу. Не бійся їх, бо інакше Я нашлю на тебе ще більший страх перед ними.
18 Сьогодні Я тебе роблю немовби містом-фортецею, наче залізним стовпом і мідною стіною для всього краю – проти царів Юдеї та її можновладців, проти її священиків і народу краю.
19 Вони виступлять проти тебе війною, але не здолають тебе, тому що Я з тобою, – говорить Господь, – аби тебе рятувати!
Powołanie proroka i jego posłannictwo
1 Słowa Jeremiasza, syna Chilkiasza, z rodu kapłańskiego w Anatot, w ziemi Beniamina,
2 Którego doszło słowo Pana w czasach króla judzkiego Jozjasza, syna Amona, w trzynastym roku jego panowania,
3 A potem w czasach Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, aż do końca jedenastego roku Sedekiasza, syna Jozjasza, króla judzkiego, aż do uprowadzenia mieszkańców Jeruzalemu do niewoli w piątym miesiącu tego roku.
4 Doszło mnie słowo Pana tej treści:
5 Wybrałem cię sobie, zanim cię utworzyłem w łonie matki,
zanim się urodziłeś, poświęciłem cię,
na proroka narodów przeznaczyłem cię.
6 Wtedy rzekłem: Ach, Wszechmocny Panie!
Oto ja nie umiem mówić, bo jestem jeszcze młody.
7 Na to rzekł do mnie Pan:
Nie mów: Jestem jeszcze młody!
Bo do kogokolwiek cię poślę, pójdziesz
i będziesz mówił wszystko, co ci rozkażę.
8 Nie bój się ich, bo Ja jestem z tobą,
aby cię ratować! — mówi Pan.
9 Potem Pan wyciągnął rękę
i dotknął moich ust.
I rzekł do mnie Pan: Oto wkładam moje słowa w twoje usta.
10 Patrz! Daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad królestwami,
abyś wykorzeniał i wypleniał,
niszczył i burzył, odbudowywał i sadził.
Dwa widzenia prorocze
11 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
Co widzisz, Jeremiaszu?
I odpowiedziałem: Widzę gałązkę drzewa migdałowego.
12 Wtedy Pan rzekł do mnie: Dobrze widziałeś,
gdyż czuwam nad moim słowem, aby je wypełnić.
13 I powtórnie doszło mnie słowo Pana tej treści: Co widzisz?
I odpowiedziałem: Widzę rozpalony kocioł,
z którego wrzątek wylewa się od północy.
14 Wtedy Pan rzekł do mnie:
Z północy leje się nieszczęście na wszystkich mieszkańców kraju.
15 Bo oto Ja przywołam wszystkie ludy królestw północnych — mówi Pan —
i przyjdą, i każdy ustawi swój tron u wejścia do bram Jeruzalemu
i naprzeciw wszystkich jego murów wokoło,
i naprzeciw wszystkich miast judzkich.
16 Wtedy wypowiem na nich swoje wyroki
z powodu wszystkich ich złości, że mnie opuścili,
kadzili obcym bogom i oddawali pokłon dziełu swoich rąk.
17 Ty więc przepasz swoje biodra,
wstań i mów do nich wszystko, co Ja ci każę,
nie lękaj się ich, abym Ja nie napełnił cię lękiem przed nimi!
18 Oto Ja czynię cię dziś miastem warownym
i słupem żelaznym, i murem spiżowym przeciwko całemu krajowi,
przeciwko królom judzkim, jego książętom, jego kapłanom i jego pospólstwu.
19 I będą cię zwalczać, lecz cienię przemogą,
bo Ja jestem z tobą, aby cię ratować — mówi Pan.