1 Бог поблагословив Ноя та його синів і сказав їм: Плодіться й розмножуйтеся та наповнюйте землю!
2 Страх і тремтіння перед вами нехай буде у всіх звірів землі, у всіх небесних птахів і в усього, що рухається по землі, й в усіх морських риб. Вони передані у ваші руки.
3 І все, що живе і рухається, буде вам на поживу. Як і зелені рослини – віддав Я вам усе.
4 Лише м’яса з кров’ю його – з душею його – не будете їсти.
5 Бо й вашої крові – вашої душі – Я вимагатиму з руки кожної істоти. Тим більше вимагатиму її з руки людини, – з руки чоловіка, кожного брата його Я вимагатиму людської душі.
6 Хто проливатиме людську кров, то і його кров буде пролита людиною, бо за образом Божим створено людину.
7 Ви ж плодіться і множтеся, заповнюйте землю і розмножуйтеся на ній.
8 І промовив Бог до Ноя та до його синів з ним, кажучи:
9 Ось Я укладаю Мій Заповіт з вами та вашими нащадками після вас.
10 І з кожним живим створінням серед вас: з птахами, тваринами – з усіма, що вийшли з ковчега і живуть з вами на землі, – з кожною живою істотою землі.
11 Я укладу Мій Заповіт з вами, і більше жодна істота не загине від вод потопу; не буде більше потопу, щоб знищити землю.
12 Далі Бог сказав: Ось ознака Заповіту, який Я на вічні покоління укладаю між Мною і вами, та між усякою живою душею, яка з вами.
13 Я даю Мою райдугу в хмарі. Тож вона буде ознакою Заповіту між Мною і землею.
14 Тож коли наведу Я хмари на землю, то з’явиться веселка в хмарі.
15 І пригадаю Мій Заповіт, який існує між Мною і вами та кожною живою душею в усякому створінні. Води не стануть більше потопом, щоби нищити все творіння.
16 Отже, буде райдуга в хмарах, Я бачитиму її, щоби пам’ятати вічний Заповіт між Богом і кожною живою душею в усякому створінні, яке на землі.
17 Ще раз наголосив Бог Ноєві: Це ознака Заповіту, який Я уклав між Мною і кожною істотою, яка на землі.
Сини Ноя
18 Сини Ноя, які вийшли з ковчега: Сим, Хам і Яфет. Хам був батьком Ханаана.
19 Від цих трьох Ноєвих синів заселилася людьми вся земля.
20 Ной почав обробляти землю і насадив виноградник.
21 Якось він випив вина, сп’янів, і лежав нагий посеред свого намету.
22 Побачив Хам, батько Ханаана, наготу свого батька і розповів двом своїм братам, що були надворі.
23 Сим і Яфет, взявши плаща, накинули собі на плечі й, повернувшись спинами, підійшли та прикрили наготу свого батька. Їхні ж обличчя були відвернуті від нього, щоб не бачити наготи свого батька.
24 Витверезився Ной від вина й довідався, що з ним учинив його молодший син.
25 Він сказав: Проклятий будь Ханаан. Рабом із рабів він буде у своїх братів!
26 Благословенний Господь, Бог Сима, – додав він, – нехай Ханаан буде йому рабом!
27 Нехай поширить Бог Яфета і нехай він живе в помешканнях Симових, а Ханаан нехай буде їхнім рабом!
28 Після потопу Ной прожив ще триста п’ятдесят років.
29 А всього віку Ноя було дев’ятсот п’ятдесят років; і він помер.
Przymierze Boga z Noem
1 I pobłogosławił Bóg Noego i synów jego, i powiedział do nich: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie ziemię.
2 A bojaźń i lęk przed wami niech padnie na wszystkie zwierzęta ziemi i na wszelkie ptactwo niebios, na wszystko, co się rusza na ziemi i na wszystkie ryby morskie; wszystko to oddane jest w ręce wasze.
3 Wszystko, co się rusza i żyje, niech wam służy za pokarm; tak jak zielone jarzyny, daję wam wszystko.
4 Lecz nie będziecie jedli mięsa z duszą jego, to jest z krwią jego.
5 Będę też żądał krwi waszej, to jest dusz waszych. Będę jej żądał od każdego zwierzęcia. A od człowieka będę żądał duszy człowieka, za życie brata jego.
6 Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, bo na obraz Boży uczynił człowieka.
7 Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie! Niech zaroi się od was ziemia i niech was będzie dużo na niej!
8 Nadto rzekł Bóg do Noego i do jego synów, którzy byli z nim, mówiąc:
9 Oto Ja, Ja ustanawiam przymierze moje z wami i z potomstwem waszym po was,
10 I z wszelkimi istotami żyjącymi, które są z wami, z ptactwem, z bydłem i z wszystkimi dzikimi zwierzętami, które są z wami, z tymi wszystkimi, które wyszły z arki wraz z wszystkimi zwierzętami ziemi.
11 I ustanawiam przymierze moje z wami, że już nigdy nie zostanie wytępione żadne ciało wodami potopu i że już nigdy nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię.
12 Potem rzekł Bóg: To będzie znakiem przymierza, które Ja ustanawiam między mną a między wami i między każdą istotą żyjącą, która jest z wami, po wieczne czasy;
13 Łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią.
14 Kiedy zbiorę chmury i obłok będzie nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk,
15 Wspomnę na przymierze moje, które jest między mną a wami i wszelką istotą żyjącą we wszelkim ciele i już nigdy nie będzie wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało.
16 Gdy tedy łuk ukaże się na obłoku, spojrzę nań, aby wspomnieć na przymierze wieczne między Bogiem a wszelką istotą żyjącą, wszelkim ciałem, które jest na ziemi.
17 I rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które ustanowiłem między mną a wszelkim ciałem, które jest na ziemi.
Noe i jego synowie
18 Synami Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem, Cham i Jafet; a Cham był ojcem Kanaana.
19 Ci trzej byli synami Noego i z nich wywodzi się cała ludność ziemi.
20 Noe, który był rolnikiem, pierwszy założył winnicę.
21 Gdy potem napił się wina, upił się i leżał odkryty w namiocie swoim,
22 A Cham, ojciec Kanaana, zobaczył nagość ojca swego i opowiedział o tym poza namiotem obu swoim braciom.
23 Wtedy Sem i Jafet wzięli szatę, nałożyli ją sobie na ramiona i podeszli tyłem, i przykryli nagość ojca swego, a ponieważ oblicza ich były odwrócone, nie widzieli nagości ojca swego.
24 A gdy Noe obudził się po upiciu się winem i dowiedział się, co mu uczynił jego najmłodszy syn,
25 Rzekł: Niech będzie przeklęty Kanaan, niech będzie najniższym sługą braci swoich!
26 Potem rzekł: Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Sema, a Kanaan niech będzie sługą jego!
27 Niech da Bóg i Jafetowi przestrzeń szeroką i niech zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan niech będzie sługą ich!
28 Po potopie żył Noe trzysta pięćdziesiąt lat.
29 Noe żył więc dziewięćset pięćdziesiąt lat i umarł.