Божий Заповіт із Аврамом
1 Після подій, про які йшла мова, було до Аврама у видінні Господнє слово: Не бійся, Авраме, Я – твій щит. Твоя винагорода буде дуже велика.
2 Аврам відповів: Владико Господи, що мені даси? Адже я залишаюсь бездітним. А розпорядником у моєму домі залишається Еліезер із Дамаска.
3 Оскільки Ти не дав мені нащадків, – сказав Аврам, – то той, що народився в моєму домі, стане моїм спадкоємцем.
4 І ось знову Аврам почув Боже слово: Не він буде спадкоємцем твоїм, а той, що вийде з лона твого, – він стане твоїм спадкоємцем.
5 Вивівши Аврама надвір, Господь продовжив говорити: Глянь на небо й полічи зірки, якщо зможеш їх порахувати. Таким буде твоє потомство!
6 І повірив Аврам Господеві, й це зараховано йому в праведність.
7 Далі сказав йомуБог : Я – Господь, Який вивів тебе з Уру Халдейського, щоби дати тобі цю землю у спадщину.
8 Аврам відповів: Владико Господи, з чого мені дізнатись, що успадкую її?
9 І Господь сказав: Візьми Мені трилітню ялівку, трилітню козу, трилітнього барана, горлицю і голуба.
10 Взяв він усе це для Нього, розсік навпіл і поклав кожну половину напроти іншої; лише птахів не розсікав.
11 На ті частини позліталися хижі птахи, тож Аврам відганяв їх.
12 Під час заходу сонця Аврама огорнув глибокий сон; до того ж, у темряві його охопив великий страх.
13 Тоді Господь сказав Аврамові: Неодмінно знай, що твої нащадки будуть приходцями – житимуть не на власній землі. Вони будуть поневолені, і їх гнобитимуть чотириста років.
14 Але над народом, у якого вони будуть рабами, Я здійсню суд; після того твої нащадки вийдуть з великим майном.
15 Ти ж відійдеш до своїх батьків з миром, й тебе поховають у глибокій старості.
16 А на четвертому поколінні повернуться сюди, оскільки ще не наповнилася міра беззаконня аморейців.
17 Тим часом зайшло сонце і стало дуже темно. Раптом з’явилось вогнище, наче піч, що димилась, а його спалахи пройшли між розсіченими частинами тварин .
18 Того дня Господь уклав з Аврамом Заповіт, промовляючи: Твоїм нащадкам Я дав цю землю – від ріки Єгипту, до великої ріки Євфрат –
19 кенейців, кенезейців, кадмонейців,
20 хеттейців, періззейців, рефаїмців,
21 аморейців, ханаанців, гіргашейців і євусейців.
Bóg zawiera przymierze z Abramem
1 Po tych wydarzeniach doszło Abrama w widzeniu następujące słowo Pana: Nie bój się, Abramie, Jam tarczą twoją; zapłata twoja będzie sowita!
2 Wtedy Abram odpowiedział: Panie Boże, cóż mi możesz dać, gdy ja schodzę bezdzietny, a dziedzicem domu mego będzie Eliezer z Damaszku.
3 Potem rzekł Abram: Przecież nie dałeś mi potomstwa, więc mój domownik będzie dziedzicem moim.
4 Wówczas doszło go słowo Pana: Nie ten będzie dziedzicem twoim, lecz ten, który będzie pochodził z wnętrzności twoich, będzie dziedzicem twoim.
5 Potem wyprowadził go na dwór i rzekł: Spójrz ku niebu i policz gwiazdy, jeśli możesz je policzyć! I rzekł do niego: Tak liczne będzie potomstwo twoje.
6 Wtedy uwierzył Panu, a On poczytał mu to ku usprawiedliwieniu.
7 Potem rzekł do niego: Jam jest Pan, który cię wywiódł z Ur chaldejskiego, aby ci dać tę ziemię w posiadanie.
8 A on odpowiedział: Panie Boże, po czym poznam, że ją posiądę?
9 On zaś rzekł: Sprowadź mi trzyletnią jałówkę i trzyletnią kozę, i trzyletniego barana, nadto synogarlicę i gołębicę.
10 I sprowadził mu to wszystko, i rozciął na poły, i położył jedną połać naprzeciw drugiej, lecz ptaków nie dzielił.
11 Wtedy zleciały ptaki drapieżne do padliny, lecz Abram je odpędził.
12 A gdy zachodziło słońce, ogarnął Abrama twardy sen, wtedy też opadły go lęk i głęboka ciemność.
13 I rzekł do Abrama: Wiedz dobrze, że potomstwo twoje przebywać będzie jako przychodnie w ziemi, która do nich należeć nie będzie i będą tam niewolnikami, i będą ich ciemiężyć przez czterysta lat.
14 Lecz Ja także sądzić będę naród, któremu jako niewolnicy służyć będą; a potem wyjdą z wielkim dobytkiem.
15 A ty odejdziesz do ojców swoich w pokoju i będziesz pogrzebany w późnej starości.
16 Lecz dopiero czwarte pokolenie wróci tutaj, gdyż przed tym czasem nie dopełni się wina Amorytów.
17 A gdy słońce zaszło i nastała ciemność, oto ukazał się dymiący piec i płonąca pochodnia, które przesuwały się między owymi połaciami.
18 W dniu tym zawarł Pan przymierze z Abramem, mówiąc: Potomstwu twemu daję tę ziemię, od rzeki egipskiej aż do wielkiej rzeki Eufrat:
19 Kenitów i Kenizytów, i Kadmonitów,
20 I Chetytów, i Peryzytów, i Refaitów,
21 I Amorytów, i Kananejczyków, i Girgazytów, i Jebuzytów.