1 Це відбулось одинадцятого року, в третьому місяці, першого дня місяця . Тоді було до мене Господнє слово такого змісту:
2 Сину людський, скажи фараонові, єгипетському цареві, та його численному народу: До кого тебе уподібнити в твоїй величі?
3 Можливо, до Ассирії, яка була, наче кедр на Лівані, з чудовим галуззям і густим листям, – він був високим на вигляд, вершина якого сягала до хмар.
4 Води його зрощували, – безодня робила його все вищим, – місце, де він зростав, довкола обмивалось ріками, притоки яких зрощували всі інші дерева в полі.
5 Тому його висота сягала понад усі польові дерева, а його численне розлоге галуззя від великої води все більше розросталось.
6 Серед його галуззя гніздилися всі небесні птахи, а під його кроною множились всі польові звірі. В його тіні проживали численні народи.
7 Отже, він був прекрасний, пишався своєю висотою і довжиною свого галуззя, оскільки його коріння сягало великих вод.
8 Кедри в Божому саду не могли зрівнятися з ним, і кипариси також не мали подібної краси, – та й платани не могли уподібнитись своїм галуззям до нього. Серед дерев у Божому саду не було йому рівних за своєю вродою.
9 Я оздобив його гарним густим галуззям, так що йому заздрили всі едемські дерева в Божому саду.
10 Тому так сказав Владика Господь: Через те що він у своїй величі високо піднявся, так що своєю вершиною сягає хмар, від чого загордилось його серце,
11 то Я його видав у руки могутнішого серед народів, аби той учинив з ним відповідно до його злочинів. Я відкинув його.
12 Найлютіші з чужих народів його зрубали й викинули, – його галуззя впало на гори та всі долини. Його поламані галузки лежали в усіх байраках (балках ) землі, – тому, залишивши його, з-під його тіні пішли всі численні народи землі.
13 На його поваленому стовбурі оселились різні небесні птахи, а на його галуззі спочивають усякі польові звірі.
14 І це тому, щоб надалі не підносилося в своїй величі жодне дерево, що росте при воді, та не піднімалась своєю вершиною понад хмари, – щоб ніякі, добре зрошувані водою дерева не спинались своїм зростом угору, позаяк усі вони будуть видані на смерть у глибинах землі, разом з людськими синами – з тими, що сходять у могилу.
15 Так говорить Владика Господь: Того дня, в який він зійшов до шеолу, Я вкрив жалобою, замкнув над ним безодню; Я спинив його ріки, затримавши великі води; задля нього потемнів, вкрившись жалобою , Ліван; по ньому тужать усі польові дерева.
16 Гуркотом від його падіння Я приголомшив народи, особливо коли Я штовхнув його до шеолу разом з тими, що сходять у могилу. Там, в глибинах підземелля, зраділи всі едемські дерева, – оті кращі й добірні ліванські, які також пили воду.
17 Адже всі, що служили у його війську з різних народів, і жили в його тіні, побиті мечем, й разом з ним зійшли до шеолу.
18 Отже, до якого ти (Єгипте ) з едемських дерев подібний славою і величчю? Зійдеш і ти разом з едемськими деревами в глибини землі. Лежатимеш серед необрізаних, що також полягли від меча. Така доля фараона і всього його багатолюддя, – говорить Владика Господь.
Los faraona i jego ludu
1 W jedenastym roku, w trzecim miesiącu, pierwszego dnia tego miesiąca doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy, mów do faraona, króla egipskiego, i do jego ludu:
Kogo przypominasz swoją wielkością?
3 Oto przyrównam cię do cedru na Libanie
o pięknych konarach, w cienistej gęstwinie, wyrosłego wysoko,
z wierzchołkiem w obłokach.
4 Wody go wykarmiły, pratoń wyniosła go wysoko,
swoje strumienie roztoczyła dokoła miejsca, gdzie był zasadzony,
a swoje potoczki puściła do wszystkich drzew polnych.
5 Dlatego przewyższył swoim wzrostem wszystkie drzewa polne;
jego gałęzie rozwinęły się bujnie,
jego konary wydłużyły się dzięki obfitym wodom, gdy się rozrastał.
6 W jego gałęziach gnieździły się wszelkie ptaki niebieskie,
a pod jego konarami miały swe młode wszelkie zwierzęta polne;
w jego cieniu mieszkały gromady licznych ludów.
7 A był piękny w swojej wielkości dzięki długim swoim gałęziom,
gdyż jego korzeń był nad obfitymi wodami.
8 Cedry w ogrodzie Bożym nie dorównywały mu,
nie były do niego podobne cyprysy ze swoimi gałęziami
i platany nie miały takich konarów jak on.
Żadne drzewo w ogrodzie Bożym nie dorównywało mu swoją pięknością.
9 Uczyniłem go pięknym dzięki jego bujnym gałęziom;
zazdrościły mu wszystkie drzewa Edenu,
które były w ogrodzie Bożym.
10 Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Ponieważ był wysokiego wzrostu i wierzchołkiem swym sięgał obłoków, i jego serce wzbiło się w dumę z powodu jego wielkości,
11 Dlatego wydam go w ręce mocarza wśród narodów, aby z nim postąpił według jego bezbożności i zniszczył go.
12 Cudzoziemcy, najsrożsi spośród narodów, podcięli go i porzucili; jego gałęzie padły na góry i do wszystkich dolin, a jego konary leżały połamane we wszystkich rozpadlinach ziemi. Wszystkie ludy ziemi uciekły z jego cienia i porzuciły go.
13 Na jego ściętym pniu osiadły wszelkie ptaki niebieskie, a na jego konarach rozłożyły się wszelkie zwierzęta polne,
14 Aby już żadne drzewo nad wodami nie wynosiło się ponad miarę i swoim wierzchołkiem nie sięgało obłoków, i aby żadne drzewo, pojone wodą, nie przewyższało ich swą wysokością.
Gdyż oni wszyscy skazani są na śmierć,
do krainy podziemnej, pomiędzy synów ludzkich,
do tych, którzy zstąpili do grobu.
15 Tak mówi Wszechmocny Pan: W dniu, gdy zstąpił do krainy umarłych, okryję otchłań ciężką żałobą po nim, wstrzymam jej strumienie i zatamowane zostaną wielkie wody; Liban przyoblekę w szatę żałobną z powodu niego, i z powodu niego zwiędną wszystkie drzewa polne.
16 Od huku jego upadku wstrząsnę narodami, gdy strącę go do krainy umarłych, do tych, którzy zstąpili do otchłani, i wszystkie drzewa Edenu, wyborowe i wspaniałe drzewa Libanu, wszystkie pojone wodą, będą się pocieszać w podziemiu.
17 Także one zstąpią z nim do krainy umarłych, do tych, którzy zostali pobici mieczem; gdyż mieszkali w jego cieniu wśród narodów.
18 Do którego wśród drzew Edenu jesteś więc podobny siłą, okazałością i wielkością? A przecież wraz z drzewami Edenu będziesz strącony do krainy podziemnej; będziesz leżał wśród nieobrzezanych wraz z tymi, którzy zostali pobici mieczem. Taki jest los faraona i całego jego dumnego ludu — mówi Wszechmocny Pan.