Притча про Оголу та Оголіву
1 Було знову до мене Господнє слово такого змісту:
2 Сину людський! Були дві жінки, – дочки однієї матері.
3 У своїй молодості вони стали повіями, – займались розпустою в Єгипті. Там м’яли їхні груди, й там бавились їхніми дівочими сосками.
4 Старшу звали: Огола, а її сестру – Оголіва. Були вони спочатку Моїми, й народжували синів та дочок. А ось їхні справжні імена: Огола – це Самарія, а Оголіва – Єрусалим .
5 Огола хоч і належала Мені, – чинила перелюб, палаючи любов’ю до сусідніх коханців-ассирійців, –
6 до деяких намісників та заступників, одягнутих у блакитні одежі, – вродливих юнаків та вершників, що гарцюють на конях.
7 Вона віддавалась своїй розпусті з усіма видатними ассирійцями, до яких палала коханням, опоганюючись усіма їхніми ідолами.
8 Проте вона не залишала свого блудства і з Єгиптом, – коли з нею, ще зовсім юною, спали єгиптяни, м’яли її дівочі груди, невгамовно розбещуючи її.
9 Через те Я віддав її в руки її коханців, – у руки ассирійських синів, до яких вона палала пристрастю.
10 Вони її безсоромно оголили, забрали її синів та дочок, а її саму знищили мечем. І коли її спіткала така відплата, вона стала поговіркою поміж жінками.
11 І хоч усе це її сестра Оголіва бачила, проте розбещувалася ще гірше від неї й чинила ще більшу розпусту, ніж її сестра.
12 Вона також палала пристрастю до ассирійських синів, – до всяких там намісників і можновладців, – своїх приятелів, пишно одягнутих, молодих та вродливих вершників, що гарцюють на конях.
13 І Я побачив, що й вона осквернилась, – в обох виявилась однакова дорога!
14 Але Оголіва перевершила своєю розпустою сестру , – особливо коли побачила намальованих червоною фарбою на стіні чоловіків в образі халдеїв.
15 Їхні крижі були підперезані поясами, а на їхніх головах були розкішні тюрбани, – своїм виглядом вони нагадували військових лицарів. Подобою вони були схожі на вавилонських синів, батьківщиною яких була Халдея.
16 Коли Оголіва їх побачила, то запалала пристрастю, і послала до них у Халдею послів.
17 І примчали до неї, – на її любовне ложе, – вавилонські сини, осквернили її своєю розпустою. Але коли вона з ними опоганилась, то з огидою відвернулась від них.
18 Однак, після того як вона, оголившись, чинила з ними розпусту, то і Я відвернувся від неї, як відвернувся від її сестри.
19 Вона ж примножувала свою розпусту, пригадуючи дні своєї юності й той час, коли вона була повією в єгипетському краю.
20 Вона палала пристрастю до своїх коханців, у яких тілесна хтивість, як в ослів, а їхнє жадання, як у жеребців…
21 Отже ти повернулася до розпусництва своєї юності, коли єгиптяни пестили твої груди, й бавились твоїми дівочими сосками.
22 Тому, Оголіво, так говорить Владика Господь: Ось Я підіймаю проти тебе твоїх коханців, від яких ти з огидою колись відвернулась, так що вони звідусіль оточать тебе; пошлю
23 вавилонських синів і всіх халдеїв з Пекоду, Шоа і Коа , а з ними всіх ассирійських синів, – юних та вродливих намісників та правителів, – усіх славних лицарів, що гарцюють на конях.
24 Вони виступлять проти тебе зі зброєю, з колісницями та возами, з численним військом, – оточать тебе довкола в шоломах з великими і малими щитами. Я віддам тебе в їхні руки, аби вони судили тебе своїм судом.
25 Я оберну проти тебе Свої ревнощі, аби розправились з тобою в гніві. Тобі відітнуть ніс і вуха, а те, що від тебе залишиться, загине від меча. Від тебе відберуть твоїх синів і твоїх дочок, а що уціліє, пожере вогонь.
26 Після цього зірвуть з тебе твої шати й заберуть усі твої прикраси.
27 Я покладу кінець твоїй блудливості й твоїй розпусті ще з єгипетського краю, – ти не захочеш на все це дивитись й навіть згадувати про Єгипет.
28 Тому що так говорить Владика Господь: Ось Я віддаю тебе в руки тих, кого ти ненавидиш, – в руки тих, від яких ти з огидою колись відвернулась.
29 Вони обійдуться з тобою, як ненависники, – заберуть у тебе все, надбане працею, й залишать тебе голою та непокритою, так що відкриється весь сором твоєї розпусти, – все твоє безчестя і твоя блудливість.
30 Ось що станеться з тобою через твої блудства з народами-язичниками, які тебе осквернили своїми ідолами.
31 Ти пішла дорогою своєї сестри, тому й даю в твою руку її чашу (долю ).
32 Так говорить Владика Господь: Тобі належить випити чашу, що випила твоя сестра, – чашу глибоку й широку, переповнену наругою і глузуванням.
33 Ти будеш сповнена сп’янінням і мукою, адже чаша твоєї сестри Самарії, – це чаша жаху й спустошення.
34 Ти її вип’єш і спорожниш її до дна ; навіть черепки з неї оближеш, роздираючи ними свої груди, тому що це сказав Я, – говорить Владика Господь.
35 А ще Владика Господь сказав таке: Оскільки ти Мене забула й від себе Мене відштовхнула, то тепер терпи наслідки свого беззаконня та своєї розпусти.
36 Далі Господь промовив до мене: Сину людський, чи хочеш ти судити Оголу й Оголіву? В такому разі оголоси їм про їхні гидоти.
37 Адже вони чинили перелюб, і на їхніх руках кров. Вони чинили перелюб зі своїми ідолами, й навіть своїх дітей, яких народили для Мене, проводили через вогонь ідолам на їжу.
38 Крім того, їхня провина ще й у тому, що вони тоді ж осквернили Мою Святиню і збезчестили Мої суботи.
39 Приносячи своїх дітей у жертву для своїх ідолів, – того ж дня приходили до Моєї Святині, опоганюючи її. Саме так вони чинили в Моєму Храмі…
40 А ще вони відправляли послів у далекі країни, аби приходили звідти чоловіки. І коли вони прибували, то задля них ти вмивалася, підмальовувала свої очі й оздоблювалась прикрасами.
41 Після цього сідала на розкішне ліжко перед приготовленим накритим столом, клала на ньому Мій ладан і Мою оливу!
42 І починав звідти лунати галас безжурної юрби. До прибулих чоловіків приводили п’яниць з пустелі. Сестри прикрашали свої руки браслетами, а на свої голови клали пишні вінки.
43 Тоді Я сказав про виснажену розпустою Оголіву : Невже вона й далі займатиметься з ними блудством?
44 Адже вони (ці чоловіки ) приходять до неї, як йдуть до жінки-повії, – саме так вони приходили до Оголи та до Оголіви, – як до жінок-розпусниць.
45 Але судитимуть їх справедливі мужі за законом про перелюб і вбивство, бо вони чинять перелюб, і на їхніх руках кров.
46 Отже, так наказує Владика Господь: Скличте проти них народні збори й нехай віддадуть їх на знущання й пограбування!
47 Нехай народ поб’є їх камінням, й посіче їх своїми мечами, – їхніх синів та їхніх дочок повбивають, а їхні доми спалять вогнем.
48 Так Я покладу кінець розпусті в краю, адже тільки це стане застереженням для інших жінок, щоб і вони не віддавались подібній розпусті.
49 Наслідки вашого беззаконня будуть покладені на вас, – ви будете покарані за гріх ідолопоклонства. І зрозумієте, що Я – Владика Господь!
Dwie siostry nierządnice: Samaria i Jeruzalem
1 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy! Były dwie kobiety, córki jednej matki.
3 Uprawiały w Egipcie w swojej młodości nierząd. Tam ściskano ich piersi i tam obmacywano ich dziewicze łono.
4 A ich imiona to: starszej Ohola, a jej siostry Oholiba. Należały do mnie, rodziły synów i córki. Ich imiona to: Ohola, czyli Samaria, a Oholiba to Jeruzalem.
5 Ohola cudzołożyła, choć jeszcze była pod moją władzą mężowską, i zapałała namiętnością do swoich kochanków Asyryjczyków, którzy do niej przychodzili,
6 Odziani w fioletową purpurę, namiestnicy i dostojnicy; wszyscy oni to urodziwi młodzieńcy, rycerze dosiadający rumaków.
7 I oddawała im się w swoim cudzołóstwie — a wszyscy oni to kwiat młodzieży asyryjskiej — i ze wszystkimi, do których zapałała namiętnością, kalała się wszelkim ich bałwochwalstwem.
8 Lecz nie zaniechała swojego cudzołóstwa z Egiptem; bo już w młodości jej z nią obcowali, obmacywali jej dziewicze piersi i z nią dawali upust swojej rozpuście.
9 Dlatego wydałem ją w ręce jej kochanków, w ręce Asyryjczyków, do których zapałała namiętnością.
10 Ci odsłonili jej nagość, zabrali jej synów i córki, a ją zabili mieczem. I stała się przysłowiem wśród kobiet, gdyż dokonano nad nią sądów.
11 A chociaż to widziała jej siostra Oholiba, jednak jeszcze gorszą niż ona zapałała namiętnością i jeszcze gorsze popełniała cudzołóstwo niż jej siostra.
12 Zapałała namiętnością do Asyryjczyków, do namiestników i dostojników, którzy do niej przychodzili, wspaniale odzianych rycerzy, samych urodziwych młodzianów.
13 I widziałem, że się skalała; obie jednakowo postępowały.
14 Lecz ona posunęła się w swojej rozpuście jeszcze dalej, gdy zobaczyła mężczyzn malowanych na ścianie, obrazy Chaldejczyków, malowane czerwoną farbą,
15 Przepasanych w biodrach pasem, z wielkimi zawojami na głowach — wszyscy z wyglądu to rycerze, podobni do Babilończyków, których ojczyzną jest Chaldea.
16 I zapałała do nich namiętnością, gdy ich zobaczyła; i wysłała do nich posłańców, do Chaldei.
17 Wtedy Babilończycy przyszli do niej, aby się z nią popieścić i skalali ją swoją rozpustą. A gdy została przez nich skalana, odwróciła się od nich jej dusza.
18 A gdy tak jawnie uprawiała swoją rozpustę i odsłaniała swój srom, wtedy i moja dusza odwróciła się od niej, tak jak odwróciła się od jej siostry.
19 Lecz ona jeszcze wzmogła swoją rozpustę, przypominając sobie dni swojej młodości, gdy uprawiała wszeteczeństwo w ziemi egipskiej.
20 Zapałała namiętnością do swoich zalotników, których członki były jak członki osłów, a wytrysk ich nasienia jak wytrysk ogierów.
21 I ty zatęskniłaś za ohydnym zachowaniem się w swojej młodości, gdy Egipcjanie ściskali twoje piersi i obmacywali dziewicze twoje łono.
22 Dlatego, Oholibo, tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja pobudzę przeciwko tobie twoich zalotników, od których się odwróciła twoja dusza z odrazą, i sprowadzę ich zewsząd przeciwko tobie:
23 Babilończyków i wszystkich Chaldejczyków — z Pekod, Szoa i Koa, a z nimi wszystkich Asyryjczyków, urodziwych młodzianów, namiestników i wszystkich dostojników, rycerzy, którzy do ciebie przychodzili, z których wszyscy dosiadają rumaków,
24 I przyjdą do ciebie z gromadą rydwanów i wozów, i z masą wojska; i ustawią zewsząd przeciwko tobie tarczę i puklerz, i hełm. Oddam im sąd, aby osądzili cię według swoich praw.
25 Zwrócę przeciwko tobie swoją żarliwość, aby postąpili z tobą w zapalczywości: Obetną ci nos i uszy; a ci, którzy się u ciebie ostoją, padną od miecza. Zabiorę twoich synów i twoje córki; a co jeszcze u ciebie ocaleje to strawi ogień.
26 Potem zwloką z ciebie twoje szaty i zabiorą wspaniałe twoje klejnoty.
27 I położę kres twojej niegodziwości i twojemu wszeteczeństwu z ziemi egipskiej; nie podniesiesz już na nich swoich oczu, a Egipcjan nie będziesz już wspominała.
28 Bo tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja wydam cię w ręce tych, których nienawidzisz, w ręce tych, od których odwróciła się twoja dusza.
29 I postąpią z tobą z nienawiścią; zabiorą cały twój dorobek i pozostawią cię nagą i gołą, tak że będzie odsłonięty wszeteczny twój srom, twoja niegodziwość i twoje wszeteczeństwo.
30 One to na ciebie sprowadziły, ponieważ uprawiałaś wszeteczeństwo z narodami i skalałaś się ich bałwanami.
31 Drogą swojej siostry postępowałaś, dlatego wkładam jej kielich do twojej ręki.
32 Tak mówi Wszechmocny Pan:
Z głębokiego i szerokiego kielicha swojej siostry
pić będziesz, bo on wiele zmieści —
będziesz pośmiewiskiem i szyderstwem.
33 Upojenia i męki pełen będzie,
kielichem zgrozy i zagłady jest kielich twojej siostry Samarii.
34 Z niego będziesz piła i wychylisz go do dna,
wylizywać będziesz jeszcze jego skorupy
i zranisz nimi swoje piersi;
bo Ja to powiedziałem — mówi Wszechmocny Pan.
35 Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Ponieważ mnie zapomniałaś i odsunęłaś mnie na bok, dlatego ponoś skutki swojej niegodziwosci i swojego wszeteczeństwa.
36 I rzekł Pan do mnie: Synu człowieczy, czy chcesz sądzić Oholę i Oholibę? Przedstaw im ich obrzydliwości.
37 Cudzołożyły bowiem i krew jest na ich dłoniach. Cudzołożyły ze swoimi bałwanami; a nawet swoich synów, których mi urodziły, przeprowadzały przez ogień im na pastwę.
38 A jeszcze to mi uczyniły, że skalały w owym dniu moją świątynię i zbezcześciły moje sabaty.
39 Zarzynały swoje dzieci w ofierze dla swoich bałwanów, a tego samego dnia przychodziły do mojej świątyni, kalając ją, i tak oto postępowały w moim przybytku.
40 A nawet posyłały do mężczyzn, którzy mieli z daleka przyjść; a gdy wysłano do nich posłańca, i oni przyszli, ty kąpałaś się dla nich, podmalowywałaś swoje oczy i wkładałaś na siebie klejnoty.
41 I siadałaś na zaścielonym łożu, przed którym był zastawiony stół; kładłaś na nim moje kadzidło i moją oliwę.
42 Potem rozlegał się głośny śpiew beztroskiej gromady i do mężów Z pospólstwa sprowadzono z pustyni pijaków. Włożyli oni naramienniki na ramiona kobiet i wspaniałe wieńce na ich głowy.
43 I pomyślałem: W taki sposób cudzołożyli; jak z nierządnicą uprawiali nierząd.
44 Obcowali z nią, jak obcuje się z nierządnicą; tak oni obcowali z Oholą i z Oholibą, aby popełniać niegodziwość.
45 Lecz sprawiedliwi mężowie będą je sądzić według prawa dotyczącego cudzołożnic i morderczyń; gdyż są cudzołożnicami i krew jest na ich rękach.
46 Gdyż tak mówi Wszechmocny Pan: Niech zwołają przeciwko nim zgromadzenie ludu i niech je oddadzą na postrach i łup.
47 Zgromadzenie ludu niech je ukamienuje i poćwiartuje swoimi mieczami; niech zabiją ich synów i córki, a ich domy spalą.
48 Tak usunę niegodziwość z kraju, aby wszystkie kobiety były ostrzeżone i nie popełniały niegodziwosci jak tamte.
49 I nałożą na was skutki niegodziwości waszej, i poniesiecie karę za popełnione grzechy z waszymi bałwanami — i poznacie, że Ja jestem Wszechmocny Pan.