Тепер – день спасіння
1 Ми, як співпрацівники, благаємо, щоб ви Божої благодаті не приймали надаремно.
2 Адже сказано: У сприятливий час Я вислухав тебе і в день спасіння допоміг тобі. Ось тепер – час сприятливий! Ось тепер – день спасіння!
3 Ми нікому не чинимо жодної перешкоди, щоб служіння було бездоганним,
4 але в усьому виявляємо себе як слуги Бога: у великому терпінні, в стражданнях, у нещастях, у пригніченнях,
5 у ранах, у в’язницях, у заворушеннях, у труднощах, у недосипаннях, у постах,
6 в очищенні, в пізнанні, в терпеливості, в лагідності, у Святому Дусі, в щирій любові,
7 у слові істини, в силі Божій, зі зброєю праведності у правій та лівій руці,
8 у славі й безчесті, в ганьбі й похвалі; як ті, які сіють оману, але ми правдомовні;
9 як невідомі, але добре знані; як ті, які вмирають, однак ми живі; як карані, але не страчені;
10 як ті, які сумують, але завжди радіють; як убогі, але багатьох збагачуємо; наче ті, які нічого не мають, але всім володіють.
11 Наші уста відкрилися до вас, коринтяни; наше серце широке.
12 У нас вам не тісно, проте тісно у ваших серцях.
13 Кажу вам, наче дітям: майте широке серце й ви.
Ми – храм Живого Бога
14 Не впрягайтеся разом з невірними в чуже ярмо. Що може бути спільного у праведності з беззаконням? Що спільного між світлом і темрявою?
15 Яка згода Христа з Веліяром? Яка частка вірного з невірним?
16 Або яка згода між Божим храмом та ідолами? Адже ми – храм Живого Бога, як сказав Бог: Оселюся в них і ходитиму з ними , і буду їхнім Богом, а вони будуть Моїм народом!
17 Тому вийдіть з‑поміж них і відділіться, – говорить Господь, – і до нечистого не доторкайтеся, і Я прийму вас,
18 і буду для вас Отцем, а ви будете для Мене синами й дочками, – каже Господь Вседержитель!
1 A jako współpracownicy napominamy was, abyście nadaremnie łaski Bożej nie przyjmowali;
2 Mówi bowiem: W czasie łaski wysłuchałem cię,
A w dniu zbawienia, pomogłem ci;
Oto teraz czas łaski,
Oto teraz dzień zbawienia.
3 Nie dajemy w niczym żadnego zgorszenia, aby służba nasza nie była zniesławiona,
4 Ale we wszystkim okazujemy się sługami Bożymi w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w potrzebach, w utrapieniach,
5 W chłostach, w więzieniach, w niepokojach, w trudach, w czuwaniu, w postach,
6 W czystości, w poznaniu, w wielkoduszności, w uprzejmości, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej,
7 W słowie prawdy, w mocy Bożej; przez oręż sprawiedliwości ku natarciu i obronie,
8 Przez chwałę i hańbę, przez zniesławienie i przez dobrą sławę; jako zwodziciele, a jednak prawi,
9 Jako nieznani, a jednak znani, jako umierający a oto żyjemy; jako karani, a jednak nie zabici,
10 Jako zasmuceni, ale zawsze weseli, jako ubodzy, jednak wielu ubogacający, jako nic nie mający, a jednak wszystko posiadający.
Apel o otwarcie serc
11 Usta nasze otwarły się przed wami, Koryntianie, serce nasze szeroko się otwarło;
12 Nie u, nas jest wam ciasno, ale ciasnota jest w sercach waszych;
13 Ponieważ zaś należy się odwzajemniać, przeto jak do dzieci mówię: Rozszerzcie i wy serca wasze!
Wezwanie do zerwania z pogaństwem
14 Nie chodźcie w obcym jarzmie z niewiernymi; bo co ma wspólnego sprawiedliwość z nieprawością albo jakaż społeczność między światłością a ciemnością?
15 Albo jaka zgoda między Chrystusem a Belialem, albo co za dział ma wierzący z niewierzącym?
16 Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami? Myśmy bowiem świątynią Boga żywego, jak powiedział Bóg:
Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich,
I będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.
17 Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan,
I nieczystego się nie dotykajcie;
A Ja przyjmę was
18 I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący;