Саул рятує Явеш Гілеадський
1 Незабаром виступив аммонієць Нахаш, і вчинив облогу проти Явеша Гілеадського. Всі мешканці Явеша запропонували Нахашу: Уклади з нами угоду, й ми будемо служити тобі.
2 Але аммонієць Нахаш відповів: Гаразд, я укладу з вами угоду за умови, що вийму в кожного з вас праве око, і наведу цим ганьбу на весь Ізраїль!
3 Старійшини Явеша сказали йому: Дай нам семиденну відстрочку, щоб ми відправили посланців у всі околиці Ізраїлю, і якщо ніхто не прийде нам на допомогу, то ми віддамося тобі.
4 Коли ж посланці прибули в Гіву Саулову, і про все розповіли народові, то весь народ учинив лемент і заплакав.
5 Тим часом Саул якраз йшов позаду своїх волів з поля. І Саул запитав: Що сталось з людьми, що вони плачуть? Йому розповіли все, що сказали гінці з Явеша.
6 Коли Саул почув про ті події, на нього зійшов Божий Дух, і він запалав великим гнівом.
7 Саул взяв пару волів, розрубав їх на частини і через послів розіслав у всі Ізраїлеві поселення з наказом: Так буде вчинено з волами того, хто не піде на війну разом із Саулом і Самуїлом! Всіх людей охопив Господній страх, тому вони вирушили як один чоловік.
8 Саул оглянув зібраних у Безеку. Мужів Ізраїлю виявилось триста тисяч, і тридцять тисяч мужів із Юдиного племені.
9 Він наказав посланцям, які прибули: Скажіть мешканцям Явеша Гілеадського так: Завтра, щойно пригріє сонце, чекайте порятунку. Посланці ввійшли в місто, й повідомили про це мешканцям Явеша; ті дуже зраділи.
10 Після цього явеські мешканці сказали Нахашу : Завтра ми вийдемо до вас, – робіть з нами, що захочете.
11 Проте наступного дня сталось ось що: Саул розділив народ на три загони, які вдосвіта раптово проникли в середину ворожого табору, й розбили аммонійців, перше ніж пригріло сонце; в результаті залишки їхніх людей настільки розпорошились, що навіть не було двох разом.
12 Тоді народ сказав Самуїлові: Назви тих людей, котрі говорили: хіба ж то Саулові над нами царювати? Видай тих людей, і ми їх стратимо!
13 Але Саул сказав: Сьогодні не помре ніхто, адже в цей день Господь подарував Ізраїлю спасіння!
14 А Самуїл звернувся до народу з закликом : Ходімо, – вирушаймо в Ґілґал і там відновимо царство!
15 Тож увесь народ вирушив у Ґілґал, і там перед Господом у Ґілґалі проголосили Саула царем. Там же перед Господом були принесені подячні мирні жертви. Це була велика радість як для Саула, так і для всіх мужів Ізраїлю.
Zwycięstwo Saula nad Ammonitami
1 I wyruszył Ammonita Nachasz i obległ Jabesz w Gileadzie. Wtedy rzekli wszyscy Jabeszyci do Nachasza: Zawrzyj z nami przymierze, a poddamy ci się.
2 Lecz Ammonita Nachasz rzekł do nich: Zawrę z wami przymierze w taki sposób, że każdemu z was wyłupię prawe oko i wyrządzę tym zniewagę całemu Izraelowi.
3 Rzekli do niego starsi z Jabesz: Udziel nam siedem dni zwłoki, a my tymczasem roześlemy posłańców po całym obszarze Izraela, a jeśli nie znajdzie się nikt, kto by nas mógł wyratować, poddamy ci się.
4 A gdy posłańcy dotarli do Gibei Saulowej i opowiedzieli o tych wydarzeniach ludowi, wszystek lud podniósł krzyk i zapłakali.
5 A Saul zjeżdżał właśnie ze swoimi wołami z pola; i rzekł Saul: Cóż się stało ludowi, że płacze? I opowiedzieli mu o sprawie Jabeszytów.
6 Wtedy zstąpił na Saula Duch Boży, gdy usłyszał o tych wydarzeniach, i wybuchnął wielkim gniewem,
7 I wziął parę wołów, rozrąbał je na sztuki i rozesłał te sztuki przez posłańców po całym obszarze Izraela z wezwaniem: Kto nie wyruszy za Saulem i za Samuelem, tak stanie się z jego bydłem. I padł strach Pański na lud, i wyruszyli jak jeden mąż.
8 I dokonał ich przeglądu w Bezek, a było synów izraelskich trzysta tysięcy, Judejczyków zaś trzydzieści tysięcy.
9 I rzekł do posłańców, którzy nadeszli: Tak powiedzcie mężom z Jabesz Gileadzkiego: Jutro, gdy nastanie upał, będziecie ocaleni. A gdy posłańcy odeszli i donieśli to Jabeszytom, ci uradowali się.
10 A Jabeszyci rzekli do Nachasza: Jutro wam się poddamy i będziecie mogli zrobić z nami wszystko, co wam się podoba.
11 Nazajutrz rozdzielił Saul lud na trzy hufce i wtargnęli jeszcze przed świtem w sam środek obozu, i bili Ammonitów aż do upalnej pory dnia. Ci, którzy się ostali, rozpierzchnęli się tak, iż nawet dwóch razem nie pozostało.
12 Wtedy rzekł lud do Samuela: Któż to mówił: Czy Saul ma nad nami królować? Wydajcie nam tych mężów, a wybijemy ich.
13 Ale Saul rzekł: Dzisiaj nikt nie zginie, gdyż dziś dokonał Pan wybawienia w Izraelu.
14 Samuel zaś rzekł do ludu: Chodźcie, wyruszmy do Gilgal i tam odnowimy królestwo.
Umocnienie królestwa Saulowego
15 I wyruszył cały lud do Gilgal, i tam ustanowili Saula królem w obliczu Pana w Gilgal, i złożyli tam przed Panem rzeźne ofiary pojednania, i weselił się tam Saul bardzo wraz ze wszystkimi wojownikami izraelskimi.