Принципи духовного зростання
1 Однак, брати, я не міг говорити до вас як до духовних, але як до тілесних, як до немовлят у Христі.
2 Я годував вас молоком, а не твердою їжею, тому що ви не могли їсти , та й тепер ще не можете,
3 бо ви ще тілесні. Адже коли між вами є заздрість, суперечки [й розділення], то хіба ви не тілесні, хіба ви не поводитеся по‑людському?
4 Бо коли хтось каже: Я – Павлів, а інший: Я – Аполлосів, то чи ж ви не [тілесні] люди?
5 Хто такий Аполлос? Або хто Павло? [Вони тільки] служителі, через яких ви повірили, – кому скільки вділив Господь.
6 Я посадив, Аполлос поливав, та зростив Бог.
7 Тому ні той, хто садить, ні той, хто поливає, не є чимось, але Бог, Який вирощує!
8 Хто садить і хто поливає, є одне; кожний одержить особисту нагороду згідно зі своєю працею.
9 Бо ми є Божими співпрацівниками; ви є Божою нивою, Божою будівлею.
10 Згідно з Божою благодаттю, яка мені дана, я, немов той мудрий будівничий, поклав підвалину, а інший будує на ній . Тож нехай кожний пильнує, як будує!
11 Адже ніхто не може покласти іншої основи, крім уже покладеної, а нею є Ісус Христос.
12 Коли хто будує на [цій] основі із золота, срібла, коштовного каміння, дерева, сіна чи соломи,
13 то діло кожного виявиться; день покаже, бо виявляється вогнем; сам же вогонь і випробує діло кожного, – яким воно є.
14 Коли чиєсь діло, яке він збудував, устоїть, той одержить нагороду,
15 а чиє діло згорить, той зазнає шкоди; втім, сам він спасеться, та наче через вогонь.
Ми – Божий храм
16 Хіба не знаєте, що ви – храм Божий, і що Божий Дух живе в вас?
17 Якщо хто нищить Божий храм, того знищить Бог, адже Божий храм святий, а ним є ви.
18 Хай ніхто себе не обманює. Якщо комусь між вами здається, що він мудрий у цьому віці, нехай стане нерозумним, аби стати мудрим.
19 Адже мудрість цього світу є безумством у Бога. Як написано: Він ловить премудрих у їхніх хитрощах.
20 І знову: Господь знає думки мудрих, що вони марні.
21 Тому хай ніхто не хвалиться між людьми, бо все воно ваше:
22 чи Павло, чи Аполлос, чи Кифа, чи світ, чи життя, чи смерть, чи теперішнє, чи майбутнє – все ваше!
23 Ви ж – Христові, а Христос – Божий.
Potępienie rozłamu
1 I ja, bracia, nie mogłem mówi do was jako do duchowych, lecz jako do cielesnych, jako do niemowląt w Chrystusie.
2 Poiłem was mlekiem, nie stałym pokarmem, bo jeszcze go przyjąć nie mogliście, a i teraz jeszcze nie możecie,
3 Jeszcze bowiem cieleśni jesteście. Bo skoro między wami jest zazdrość i kłótnia, to czyż cieleśni nie jesteście i czy na sposób ludzki nie postępujecie?
4 Albowiem jeśli jeden mówi: Ja jestem Pawłowy, a drugi: Ja Apollosowy, to czyż cieleśni nie jesteście?
5 Bo któż to jest Apollos? Albo, któż to jest Paweł? Słudzy, dzięki którym uwierzyliście, a z których każdy dokonał tyle, ile mu dał Pan.
6 Ja zasadziłem, Apollos podlał, a wzrost dał Bóg.
7 A zatem ani ten, co sadzi, jest czymś, ani ten, co podlewa, lecz Bóg, który daje wzrost.
8 Bo ten, co sadzi, i ten, co podlewa, jedno mają zadanie i każdy własną zapłatę odbierze według swojej pracy.
9 Albowiem współpracownikami Bożymi jesteśmy; wy rolą Bożą, budowlą Bożą jesteście.
Odpowiedzialność nauczycieli
10 Według łaski Bożej, która mi jest dana, jako mądry budowniczy założyłem fundament, a inny na nim buduje. Każdy zaś niechaj baczy, jak na nim buduje.
11 Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus.
12 A czy ktoś na tym fundamencie wznosi budowę ze złota, srebra, drogich kamieni, z drzewa, siana, słomy,
13 To wyjdzie na jaw w jego dziele; dzień sądny bowiem to pokaże, gdyż w ogniu się objawi, a jakie jest dzieło każdego, wypróbuje ogień.
14 Jeśli czyjeś dzieło, zbudowane na tym fundamencie, się ostoi, ten zapłatę odbierze;
15 Jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten szkodę poniesie, lecz on sam zbawiony będzie, tak jednak, jak przez ogień.
16 Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?
17 Jeśli ktoś niszczy świątynię Bożą, tego zniszczy Bóg, albowiem świątynia Boża jest święta, a wy nią jesteście.
18 Niechaj nikt samego siebie nie oszukuje; jeśli komuś z was się wydaje, że jest na tym świecie mądry, niech się stanie głupim, aby się stać mądrym.
19 Albowiem mądrość tego świata jest u Boga głupstwem. Napisano bowiem: On chwyta mądrych w ich własnej chytrości;
20 I znowu: Pan zna myśli mędrców, że są marne.
21 A zatem niechaj nikt z ludzi się nie chlubi; wszystko bowiem jest wasze,
22 Czy Paweł, czy Apollos, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy teraźniejszość, czy przyszłość, wszystko jest wasze,
23 Wyście zaś Chrystusowi, a Chrystus Boży.