La ofrenda para los santos
1 Hermanos, también queremos contarles acerca de la gracia que Dios ha derramado sobre las iglesias de Macedonia,
2 cuya generosidad se desbordó en gozo y en ricas ofrendas, a pesar de su profunda pobreza y de las grandes aflicciones por las que han estado pasando.
3 Yo soy testigo de que ellos han ofrendado con espontaneidad, y de que lo han hecho en la medida de sus posibilidades, e incluso más allá de estas.
4 Insistentemente nos rogaron que les concediéramos el privilegio de participar en este servicio para los santos,
5 e hicieron más de lo que esperábamos, pues primeramente se entregaron al Señor, y luego a nosotros, por la voluntad de Dios.
6 Por eso le rogamos a Tito completar la obra de gracia que ya había comenzado entre ustedes.
7 Por lo tanto, ya que ustedes sobresalen en todo, es decir, en fe, en palabra, en conocimiento, en todo esmero, y en su amor por nosotros, sobresalgan también en este acto de amor.
8 No es que les esté dando órdenes, sino que quiero ponderar la sinceridad del amor de ustedes en comparación con la dedicación de otros,
9 pues ustedes ya conocen la gracia de nuestro Señor Jesucristo que, por amor a ustedes, siendo rico se hizo pobre, para que con su pobreza ustedes fueran enriquecidos.
10 Y ahora, por el bien de ustedes, les doy mi opinión sobre este asunto. Desde el año pasado, ustedes no solo fueron los primeros en hacer algo sino que deseaban hacerlo;
11 así que ahora, dentro de sus posibilidades, lleven a cabo lo que ya estaban dispuestos a hacer.
12 Porque si hay buena disposición, lo que se da es bien recibido, según lo que uno tiene y no según lo que no tiene.
13 No digo esto para que otros tengan demasiado mientras ustedes sufren de escasez,
14 sino para que en este tiempo la abundancia de ustedes supla, con igualdad, la escasez de ellos, y para que la abundancia de ellos supla la necesidad de ustedes. De este modo habrá igualdad,
15 como está escrito: «El que recogió mucho, no tuvo más, y el que recogió poco, no tuvo menos.»
16 Gracias a Dios, que puso en el corazón de Tito la misma preocupación por ustedes;
17 pues, a decir verdad, aceptó nuestra exhortación, pero estaba más que listo para ir a verlos, y por su propia voluntad.
18 Junto con él, enviamos al hermano a quien todas las iglesias elogian por su trabajo en el evangelio;
19 y no solo esto, sino que también fue designado por las iglesias como compañero de nuestra peregrinación para llevar este donativo, que es administrado por nosotros para la gloria del Señor mismo, y para demostrar la buena voluntad de ustedes;
20 así evitamos que se nos censure en cuanto a esta abundante ofrenda que administramos,
21 pues procuramos hacerlo todo con honradez, no solo ante el Señor sino también ante los hombres.
22 Con ellos enviamos también a nuestro hermano, cuya diligencia hemos comprobado repetidas veces en muchas cosas, y que ahora muestra más diligencia por la gran confianza que tiene en ustedes.
23 En cuanto a Tito, él es mi compañero y colaborador para con ustedes; en cuanto a nuestros hermanos, ellos son mensajeros de las iglesias, y son una honra para Cristo.
24 Por lo tanto, ante las iglesias, demuestren a estos hermanos su amor por ellos, y por qué nos sentimos orgullosos de ustedes.
Практичні докази любові
1 Повідомляємо вам, брати, про Божу благодать, яка була дана македонським Церквам,
2 тому що серед великого досвіду переживання їхня надмірна радість при крайній убогості переросла в багатство їхньої щиросердечності.
3 Бо я свідчу, що по змозі й понад змогу, добровільно,
4 з наполегливим проханням вони благали нас про благодать і участь у служінні для святих.
5 І не так, як ми сподівалися, але спочатку віддали себе Господу, а, з Божої волі, і нам,
6 щоб ми попросили Тита, аби він, як розпочав у вас цю благодійну справу, так і закінчив.
7 І оскільки ви в усьому маєте достаток: у вірі, слові, знанні, в різних турботах, у вашій любові до нас, – то і в цій доброчинній справі збагачуйтеся.
8 Не кажу це як наказ, але турботами про інших випробовую щирість вашої любові.
9 Адже ви знаєте благодать нашого Господа Ісуса Христа, що, будучи багатим, заради вас Він став убогим, аби ви збагатилися Його зубожінням.
10 І в цьому даю пораду: адже це вам на користь, – вам, які від минулого року не тільки почали здійснювати це , а першими виявили до цього бажання.
11 Тепер же закінчіть справу, щоб як ревно бажали, так щоб і виконали в міру можливості.
12 Бо коли є готовність, вона сприймається згідно з тим, що хто має, а не з тим, чого хто не має.
13 Та й не для того, щоб інші мали полегшення, [а] ви – труднощі, але для рівності.
14 У нинішній час ваш достаток нехай їм допоможе в їхній нестачі, щоб і їхній достаток допоміг вам у вашій нестачі, – щоб існувала рівність;
15 як написано: Той, хто зібрав багато, не мав надміру, а хто зібрав мало, не мав нестачі.
16 Подяка Богові, що наділив серце Тита такою самою турботою про вас,
17 адже він, будучи старанним, прийняв прохання і добровільно пішов до вас.
18 Ми послали з ним брата, якого по всіх Церквах хвалять за Євангелію,
19 а, крім того, він був вибраний Церквами, аби бути нашим співучасником у цій благодаті, котрій ми служимо на славу Самого Господа і для вашої ревності,
20 остерігаючись того, щоб від когось нам не зазнати нарікань за той достаток, яким ви нам послужили,
21 бо дбаємо про добро не тільки перед Господом, а й перед людьми.
22 Послали ми з ними нашого брата, старанність якого ми випробували за багатьох обставин багато разів, і який тепер ще старанніший через велике довір’я до вас.
23 Щодо Тита, то він – мій спільник, а ваш співпрацівник. Щодо наших братів, то вони – посланці Церков, слава Христа.
24 Тому дайте їм доказ вашої любові й нашої похвали щодо вас перед Церквами.