Передчасно нічого не судіть!
1 Нехай кожний вважає нас слугами Христовими та управителями Божих таємниць.
2 А від управителів вимагається, щоб кожний був вірний.
3 Тож мені найменш важливо, як про мене судите ви або який взагалі людський суд, бо я і сам себе не суджу.
4 І хоч я ні в чому не відчуваю себе винним, але цим я не є виправданий. Адже Той, Хто мене судить, то Господь.
5 Тому передчасно нічого не судіть, доки не прийде Господь, Який і освітить таємниці пітьми, і виявить задуми сердець, – тоді кожному буде похвала від Бога.
Немає підстав величатися
6 Це, брати, відніс я до себе й до Аполлоса задля вас, щоб ви навчилися від нас [думати] не більше від того, що написано, аби ви один перед одним не ставили себе вище за інших.
7 Бо хто тебе виділяє? Що ти маєш, чого б ти не отримав? А якщо отримав, то чому хвалишся, неначе той, хто не одержав?
8 Ось ви наситилися, ось ви збагатилися і без нас стали панувати. О, якби ви насправді запанували, щоб і нам з вами панувати!
9 Але я вважаю, що Бог поставив нас, апостолів, останніми, наче приречених на смерть, адже ми стали видовищем для світу, для ангелів і для людей.
10 Ми нерозумні заради Христа, ви ж мудрі в Христі; ми немічні, ви сильні; ви в пошані, ми в безчесті.
11 Навіть тепер ми голодні та спраглі, голі й биті; ми тиняємося,
12 трудимося, працюючи власними руками. Коли нас ображають, ми благословляємо, коли переслідують – терпимо,
13 коли лають – молимося; ми стали, наче сміття для світу, як покидьки для всіх аж досі.
Заклик до наслідування
14 Не соромлячи вас, це пишу, але повчаю, як своїх любих дітей.
15 Бо хоч і маєте безліч учителів у Христі, але батьків небагато; я ж через Євангелію породив вас у Христі Ісусі.
16 Тож благаю я вас: наслідуйте мене, [як і я – Христа].
17 Задля цього послав я до вас Тимофія, який є моїм улюбленим і вірним сином у Господі; він вам пригадає мої дороги в Христі Ісусі, як я всюди, в кожній Церкві навчаю.
18 Бо деякі загорділи, наче б я не мав прийти до вас.
19 Якщо Господь забажає, я прийду незабаром до вас і пізнаю не слово гордіїв, а силу.
20 Адже Царство Боже не в слові, а в силі.
21 Чого бажаєте? Чи маю прийти до вас з різкою, чи з любов’ю та духом лагідності?
Misja apostołów
1 Niech więc każdy uważa nas za sługi Chrystusa i szafarzy tajemnic Boga. 2 A od szafarzy żąda się, aby każdy okazał się wierny. 3 Mnie jednak najmniej zależy, czy będę osądzony przez was, czy przez trybunał ludzki. Nawet sam siebie nie osądzam. 4 Wprawdzie niczego sobie nie wyrzucam, ale nie z tego powodu jestem usprawiedliwiony. Tym bowiem, który mnie sądzi, jest Pan. 5 Dlatego też nie osądzajcie niczego przed czasem, dopóki nie przyjdzie Pan, który i rzuci światło na to, co ukryte w ciemnościach, i wyjawi zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma pochwałę od Boga.
6 To wszystko zaś, bracia, ze względu na was odniosłem do mnie i do Apollosa, abyście za naszym przykładem nauczyli się nie wykraczać poza to, co zostało napisane, aby nie wynosił się jeden ponad drugiego. 7 Kto bowiem cię wyróżnia? Co też masz, czego byś nie otrzymał? Jeżeli zaś rzeczywiście otrzymałeś, dlaczego się chlubisz, jakbyś nie otrzymał? 8 Już jesteście nasyceni, już opływacie w bogactwa, bez nas zaczęliście królować. Obyście naprawdę królowali, abyśmy i my mogli razem z wami królować! 9 Uważam bowiem, że Bóg postawił nas, apostołów, na ostatnim miejscu, jakby skazanych na śmierć. Staliśmy się widowiskiem dla świata, zarówno dla aniołów, jak i dla ludzi: 10 my głupi ze względu na Chrystusa, wy natomiast rozumni w Chrystusie; my słabi, wy natomiast mocni; wy szanowani, my natomiast pogardzani. 11 Aż dotąd cierpimy głód i pragnienie, jesteśmy nadzy, policzkowani i bez stałego miejsca zamieszkania. 12 Trudzimy się, pracując własnymi rękami. Znieważani – błogosławimy, prześladowani – znosimy to z wytrwałością, 13 wyszydzani – dodajemy otuchy. Staliśmy się jakby wyrzutkami tego świata, śmieciem dla wszystkich aż do tej chwili.
14 Nie piszę tego po to, aby was zawstydzić, lecz aby was napomnieć, jako moje ukochane dzieci. 15 Choćbyście bowiem mieli dziesiątki tysięcy wychowawców w Chrystusie, to jednak niewielu macie ojców. To ja was przecież zrodziłem w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię. 16 Proszę was więc: bądźcie moimi naśladowcami. 17 W tym też celu posłałem do was Tymoteusza, który jest moim dzieckiem ukochanym i wiernym w Panu. On przypomni wam moje drogi, te w Chrystusie Jezusie, tak, jak nauczam wszędzie, w każdym Kościele. 18 Niektórzy wbili się w pychę, jakbym nie miał przybyć do was. 19 Przybędę jednak do was wkrótce, jeśli taka będzie wola Pana, i poznam nie słowo, ale moc tych, którzy wbili się w pychę. 20 Królestwo Boga jawi się bowiem nie w słowie, lecz w mocy. 21 Co chcecie? Czy z rózgą mam przybyć do was, czy w miłości i w duchu łagodności?