Обов’язок сильних – підтримувати слабких
1 Ми, сильні, повинні носити немочі слабких і не догоджати собі.
2 Кожний з нас нехай догоджає ближньому – для його добра, для збудування.
3 Адже й Христос не догоджав Собі, але як написано: Зневага тих, які зневажали Тебе, впала на Мене.
4 А все, що раніше було написане, написане для нашого навчання, щоби через терпіння і втіху з Писання ми мали надію.
5 Бог терпіння і втіхи нехай дасть вам бути однодумними між собою – за прикладом Ісуса Христа,
6 щоб однодушно, одними вустами, ви славили Бога і Отця Господа нашого Ісуса Христа.
Боже милосердя до язичників
7 Тому приймайте одне одного, як і Христос прийняв вас до Божої слави.
8 Кажу, що Христос став Служителем обрізаних – заради Божої правди, щоби підтвердити батьківські обітниці
9 і щоб язичники прославляли Бога за Його милість, як написано: Тому прославлятиму Тебе між язичниками й оспівуватиму Ім’я Твоє.
10 І також говорить: Радійте, язичники, з Його народом!
11 І знову: Хваліть Господа, всі народи, хваліть Його, всі люди!
12 А Ісая каже: Буде корінь Єссея, який стане панувати над язичниками, – і на нього будуть надіятися народи.
13 Бог же надії нехай наповнить вас усякою радістю і миром у вірі, щоб ви силою Святого Духа збагатилися надією.
Павло – апостол язичників
14 Певний я, мої брати, за вас, що ви сповнені доброти, сповнені всякого знання і можете інших навчити.
15 Написав я вам дещо сміливіше, [брати], мовби нагадуючи вам через благодать, дану мені від Бога,
16 що я є служителем Ісуса Христа між язичниками, виконуючи священицьке служіння Божої Євангелії, щоби жертва язичників виявилася прийнятною й була освячена Духом Святим.
17 Тож я маю чим похвалитися в Христі Ісусі щодо Божих справ,
18 бо не смію говорити про те, чого не вчинив Христос через мене для навернення язичників, – словом і ділом,
19 силою ознак і чудес, силою Божого Духа. Отже, від Єрусалима та його околиць і аж до Ілірика я завершив Євангелію Христа.
20 До того ж намагався благовістити не там, де вже було відоме Ім’я Христа, щоб не будувати на чужій основі,
21 як і написано: Ті, кому не сповіщено про Нього, побачать, і ті, які не почули, зрозуміють.
Прагнення відвідати римлян
22 Багато разів мені чинили перешкоди прийти до вас.
23 Нині ж, не маючи більше місця в цих землях та впродовж багатьох років маючи бажання прийти до вас,
24 як тільки вирушатиму до Іспанії, [я прийду до вас]. Маю надію побачити вас під час подорожі, і що ви будете супроводжувати мене туди після того, як спочатку я хоча би частково задовольню своє бажання.
25 А тепер я йду в Єрусалим, щоби послужити святим,
26 оскільки Македонія та Ахая виявили бажання зробити деякий збір для вбогих святих, які живуть в Єрусалимі.
27 Зволили, бо є їхніми боржниками. Адже якщо язичники стали співучасниками в їхніх духовних справах , то повинні й у тілесних послужити їм.
28 Як тільки це зроблю і вручу їм цей збір, то піду через ваші місця до Іспанії.
29 Певний, що коли прийду до вас, то прийду в повноті благословення [Євангелії] Христа.
30 Благаю вас, брати, нашим Господом Ісусом Христом і любов’ю Духа, – разом зі мною ревно перебувайте в молитвах за мене до Бога,
31 щоб визволитися мені від невірних у Юдеї і щоб моє служіння в Єрусалимі було прийнятне святим;
32 щоби з Божої волі з радістю прийти до вас і відпочити з вами.
33 Бог миру нехай буде з усіма вами! Амінь. Вітання і настанови
Starajcie się o dobro innych
1 My natomiast, mocni, powinniśmy nosić słabości słabych, a nie myśleć sami o sobie. 2 Niech każdy z nas stara się podobać bliźniemu dla dobra, ku zbudowaniu. 3 Chrystus przecież nie miał upodobania w sobie samym, ale jak napisano: Na Mnie spadły urągania tych, którzy Tobie urągają. 4 A co niegdyś zostało napisane, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez wytrwałość i zachętę płynącą z Pism, trwali w nadziei. 5 Bóg zaś, który jest źródłem wytrwałości i pociechy, niech sprawi, abyście między sobą to samo myśleli, zgodnie z wolą Chrystusa Jezusa, 6 abyście jednomyślnie, jednym głosem wielbili Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Jedna Ewangelia dla Żydów i pogan
7 Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem tak, jak i Chrystus przygarnął was ku chwale Boga. 8 Mówię przecież, że Chrystus stał się sługą obrzezanych dla ukazania wiarygodności Boga, żeby potwierdzić obietnice dane ojcom, 9 żeby też poganie wielbili Boga za okazane miłosierdzie, jak napisano:
Dlatego będę Cię wyznawał między poganami
i będę śpiewał Twojemu imieniu.
10 I znowu mówi Pismo:
Weselcie się, poganie, z Jego ludem .
11 I znowu:
Chwalcie, wszyscy poganie, Pana,
chwalcie Go wszystkie narody.
12 A także Izajasz mówi:
Wyrośnie korzeń Jessego,
powstanie, aby panować nad poganami.
W Nim poganie położą nadzieję.
13 A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście dzięki mocy Ducha Świętego obfitowali w nadzieję.
POZDROWIENIA I ZAKOŃCZENIE
Polecenie misyjne Pawła
14 Jestem co do was przekonany, moi bracia, że i sami jesteście pełni dobroci, napełnieni wszelką wiedzą, i możecie również jedni drugich pouczać. 15 Nieco śmiało zaś napisałem do was jako ten, który przypomina wam pewne sprawy, na mocy łaski, danej mi przez Boga. 16 Dzięki niej jestem dla pogan sługą Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę głoszenia Ewangelii Boga, aby poganie stali się ofiarą przyjemną, uświęconą przez Ducha Świętego. 17 Chlubię się więc w Chrystusie Jezusie z powodu tych spraw Bożych. 18 Nie odważę się bowiem mówić o niczym innym, jak tylko o tym, czego Chrystus dokonał przeze mnie – aby pogan doprowadzić do posłuszeństwa – słowem i czynem, 19 przez moc znaków i cudów, przez moc Ducha Bożego, tak że obszar od Jeruzalem i okolicy aż po Illirię napełniłem Ewangelią Chrystusa. 20 Uważałem zaś za punkt honoru głosić Ewangelię nie tam, gdzie znany był Chrystus, aby nie budować na cudzym fundamencie, 21 ale jak napisano:
Ci, którym o Nim nie mówiono, zobaczą Go,
i ci, którzy o Nim nie słyszeli, poznają Go.
Paweł planuje odwiedzić Rzym
22 Dlatego też napotykałem wiele przeszkód, aby przyjść do was. 23 Teraz jednak, ponieważ w tych stronach nie mam już miejsca do pracy, a mam od wielu lat pragnienie, żeby przyjść do was, 24 uczynię to, gdy może będę szedł do Hiszpanii. Mam bowiem nadzieję, że kiedy będę przechodził, ujrzę was i zostanę przez was tam wyprawiony, gdy się już trochę wami nacieszę. 25 Ale teraz idę do Jeruzalem, aby usłużyć świętym. 26 Macedonia bowiem i Achaja uznały za stosowne zebrać składkę na rzecz ubogich świętych, którzy są w Jeruzalem. 27 Uznały za stosowne, bo są ich dłużnikami. Jeśli bowiem poganie stali się uczestnikami ich dóbr duchowych, to powinni im usłużyć także w dobrach doczesnych. 28 Gdy więc to wypełnię i przekażę im bezpiecznie owoc zbiórki, podążę przez wasze strony do Hiszpanii. 29 Wiem zaś, że przychodząc do was, przyjdę z pełnią błogosławieństwa Chrystusa.
30 Zachęcam was, bracia, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście wraz ze mną modlili się wytrwale za mnie do Boga, 31 abym w Judei został wyrwany z rąk niewierzących i aby moja posługa na rzecz Jeruzalem została dobrze przyjęta przez świętych, 32 abym zgodnie z wolą Boga z radością przyszedł do was i wśród was odpoczął. 33 Bóg zaś pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.