Господній заклик навернутися до Нього
1 Восьмого місяця, другого року Дарія, було Господнє слово до пророка Захарії, сина Берехії, онука Іддо, такого змісту:
2 Господь дуже розгнівався на ваших батьків.
3 Але скажи їм, що говорить Господь Саваот: Наверніться до Мене, – це заклик Господа Саваота, – і Я повернуся до вас, – говорить Господь Саваот!
4 Не будьте такими, як ваші батьки, до яких волали тодішні пророки, закликаючи словами Господа Саваота: Відверніться від ваших лихих доріг і від ваших поганих учинків! Але вони не звертали на те уваги й не прислухалися до Моїх слів, – говорить Господь.
5 Де тепер ваші батьки? Так само й пророки, – хіба вони живуть вічно?
6 Але хіба Мої слова й Мої присуди, які Я передвіщав через Моїх слуг-пророків, не справдились над вашими батьками? Лише тоді вони навернулись і визнали: Господь Саваот учинив з нами так, як визначив, – відповідно до наших доріг життя і того, що ми заслуговуємо, – саме так Він з нами і зробив.
Видіння чоловіка на гнідому коні
7 Двадцять четвертого дня, одинадцятого місяця, тобто місяця Шевата, другого року Дарія було Господнє слово до пророка Захарії, сина Берехії, й онука Іддо, такого характеру.
8 У нічному видінні я побачив якогось чоловіка, що сидів на гнідому коні, в лощині між миртами, і за ним інші коні: червоні, руді та білі.
9 І я запитав: Господи, що це означає? Ангел, котрий розмовляв зі мною, відповів: Я тобі покажу, що вони означають.
10 Тоді відізвався чоловік, котрий стояв між миртовими деревами, і сказав: Це ті, кого Господь посилав обійти землю.
11 Вони ж, доповідаючи Господньому ангелу, котрий стояв між миртами, сказали: Ми обійшли всю землю й побачили, що вся земля заселена й перебуває в спокої.
Я до ревнощів люблю Єрусалим!
12 Тоді відізвався Господній ангел, і сказав: Господи Саваоте, коли ж ти змилосердишся над Єрусалимом та іншими поселеннями Юдеї, на які Ти гніваєшся вже сімдесят років?
13 І Господь відповів ангелові, котрий розмовляв зі мною, приємними словами надії та словами потіхи.
14 Після цього ангел, який розмовляв зі мною, сказав мені проголосити та й сказати, що говорить Господь Саваот: Я до ревнощів люблю Єрусалим, і щодо Сіону відчуваю велику турботу.
15 А тому Я дуже обурений на народи, котрі поводяться легковажно. Бо коли на короткий час запалав Мій гнів на Ізраїль , вони ще примножували його нещастя.
16 Тому так говорить Господь: Я повертаюсь в Єрусалим з помилуванням, і Мій Храм у ньому буде відбудований, – запевняє Господь Саваот, – вимірювальний шнур буде також простягнутий над усім Єрусалимом!
17 А ще проголоси й скажи, що далі говорить Господь Саваот: Знову переповняться Мої міста благами, – Господь обов’язково виявить милосердя до Сіону і знову вчинить Єрусалим обраним містом!
WIZJE ZACHARIASZA
Pan wzywa do nawrócenia
1 W ósmym miesiącu, w drugim roku panowania Dariusza, doszło do proroka Zachariasza, syna Berekiasza, syna Iddo, słowo Pana: 2 Pan bardzo się rozgniewał na waszych ojców, 3 ale ty powiesz do nich, że tak mówi Pan Zastępów:
Nawróćcie się do Mnie
– wyrocznia Pana Zastępów –
a wtedy Ja zwrócę się ku wam
– mówi Pan Zastępów.
4 Nie bądźcie jak wasi ojcowie,
do których dawniejsi prorocy wołali:
Tak mówi Pan Zastępów:
Zawróćcie z waszych złych dróg i zaprzestańcie złych uczynków; ale oni nie słuchali i nie zważali na Mnie – wyrocznia Pana.
5 Gdzie są wasi ojcowie?
Czy prorocy żyją wiecznie?
6 Czy Moje słowa i Moje prawa,
które przekazałem Moim sługom, prorokom,
nie spełniły się wobec waszych ojców?
Nawrócili się przecież i mówili:
Pan Zastępów postąpił z nami tak, jak zamierzał,
stosownie do naszego postępowania i naszych czynów.
Pierwsza wizja: Jeźdźcy
7 W dwudziestym czwartym dniu jedenastego miesiąca, a był to miesiąc Szebat, w drugim roku panowania Dariusza, słowoPana doszło do proroka Zachariasza – syna Berekiasza, syna Iddo – który powiedział: 8 Miałem nocne widzenie: Oto pewien człowiek siedział na gniadym koniu, pomiędzy mirtami w dolinie, za nim zaś stały konie gniade, ciemnogniade i białe. 9 Zapytałem go: Co one oznaczają, mój Panie? Odpowiedział mi anioł, który ze mną rozmawiał: Pokażę ci, co one oznaczają. 10 Wtedy odezwał się ów człowiek stojący pomiędzy mirtami: To są ci, których Pan posłał, aby obeszli ziemię. 11 Oni zaś odpowiedzieli aniołowi Pana, który stał wśród mirtów: Obeszliśmy ziemię i stwierdziliśmy, że cały świat cieszy się pokojem. 12 Wtedy anioł Pana zapytał: Panie Zastępów, jak długo jeszcze nie będziesz się litował nad Jerozolimą i miastami judzkimi, na które gniewasz się już siedemdziesiąt lat? 13 Pan zaś odpowiedział aniołowi, który mówił do mnie, życzliwie, słowami pełnymi pociechy.
Jerozolima zostanie odbudowana
14 Anioł, który ze mną rozmawiał,
powiedział do mnie: Wołaj:
Tak mówi Pan Zastępów:
Jestem zazdrosny o Jerozolimę
i o Syjon, i to zazdrością wielką,
15 natomiast wielkim gniewem zapłonąłem
przeciwko dumnym narodom,
bo gdy Ja trochę się gniewałem,
one czyniły wiele zła.
16 Dlatego tak mówi Pan Zastępów:
Z miłością zwracam się ku Jerozolimie,
tam zostanie wzniesiony Mój dom
– wyrocznia Pana Zastępów –
i rozciągnę nad Jerozolimą sznur mierniczy.
17 Wołaj ponadto:
Tak mówi Pan Zastępów:
Moje miasta rozkwitną dobrobytem,
i pocieszy Pan Syjon,
i ponownie wybierze Jerozolimę.