Яків працює у Лавана
1 Підвівшись на ноги, Яків вирушив до краю синів Сходу.
2 Незабаром він побачив у долині криницю, біля якої було три отари овець, які відпочивали біля неї, оскільки з тієї криниці напували овець. На отворі криниці лежав великий камінь.
3 Коли Збиралися там усі отари, то відкочували від отвору криниці каменя, напували овець і знову клали камінь на своє місце – на отвір криниці.
4 Яків запитав пастухів : Брати мої, звідкіля ви? Вони ж відповіли: Ми з Харана.
5 Чи знаєте ви Лавана, Нахорового сина? – знову запитав він їх. Вони відповіли: Знаємо.
6 Тоді він запитав: Чи він здоровий? Вони ж відповіли: Здоровий. А ось і Рахиль, його дочка, йде з вівцями.
7 Яків сказав: Ще дня багато і не пора збирати худобу. Понапувайте овець та йдіть пасти.
8 Вони ж відповіли: Не можемо, доки не зберуться всі отари, та не відкотять каменя від отвору криниці – тоді й напоїмо овець.
9 Поки він розмовляв з ними, підійшла Рахиль з вівцями свого батька, оскільки була пастушкою.
10 Коли побачив Яків Рахиль, дочку Лавана, брата своєї матері, та овець Лавана, брата своєї матері, то підійшов, відкотив камінь від отвору криниці й напоїв овець Лавана, брата своєї матері.
11 Після цього Яків поцілував Рахиль і вголос заплакав.
12 Яків розповів Рахилі, що він племінник її батька, син Ревеки. Рахиль побігла й розповіла усе своєму батькові.
13 Як же почув Лаван вістку про Якова, сина своєї сестри, то вибіг йому назустріч і, обнявши, поцілував та ввів його до своєї хати. Яків докладно розповів Лаванові про все.
14 Тоді Лаван сказав йому: Ти справді є моя кістка і моє тіло! Тож Яків пробув у нього місяць.
Яків одружується із Лією та Рахилю
15 Після цього сказав Лаван Якову: Хіба через те, що ти мій родич, то повинен задарма працювати на мене? Скажи мені, скільки тобі платити.
16 У Лавана було дві дочки: старшу звали Лія, ім’я молодшої – Рахиль.
17 Лія мала хворі очі, а Рахиль була вродлива на вигляд і прекрасна обличчям.
18 Яків покохав Рахиль, тому сказав: Працюватиму в тебе сім років за Рахиль, твою молодшу дочку.
19 Лаван відповів: Для мене краще віддати її за тебе, ніж за якогось іншого чоловіка. Живи в мене.
20 Тож працював Яків за Рахиль сім років, які видалися йому, наче кілька днів, оскільки він її дуже кохав.
21 Нарешті Яків сказав Лаванові: Віддай мені мою дружину, аби я до неї увійшов, адже сповнився мій час.
22 З такої нагоди зібрав Лаван усіх людей тієї місцевості та справив весілля.
23 Коли ж наступив вечір, Лаван узяв свою дочку Лію, ввів її до Якова , і той увійшов до неї.
24 Лаван дав також своїй дочці Лії рабиню Зілпуза служницю.
25 Вранці виявилося, що то була Лія! Тож Яків сказав Лаванові: Чому ти мені таке вчинив? Хіба ж не за Рахиль я працював на тебе? Чому ти мене обманув?
26 А Лаван відповів: У нашій місцевості не заведено, щоби віддавати молодшу раніше від старшої.
27 Коли ж скінчиться тиждень з цією, то віддамо тобі ще й ту за працю, яку виконуватимеш у мене ще наступних сім років.
28 Яків так і зробив. Закінчився тиждень з Лією , і Лаван дав йому за дружину ще й Рахиль, свою дочку.
29 Своїй дочці Рахилі дав Лаван за служницю рабиню Білгу.
30 Увійшов Яків також до Рахилі й покохав Рахиль більше, ніж Лію. Так Яків працював у Лавана ще других сім років.
Діти Якова
31 Господь побачив, що Лія скривджена, тому відкрив її утробу. А Рахиль залишалася неплідною.
32 Лія завагітніла і народила сина; вона назвала його Рувимом, кажучи: Побачив Господь моє приниження; тепер любитиме мене мій чоловік!
33 Знову завагітніла, й народила другого сина, і сказала: Господь почув моє приниження і дав мені ще й цього. Тому дала вона йому ім’я Симеон.
34 За деякий час завагітніла знову, і народила сина, сказавши: Тепер мій чоловік буде зі мною, адже я народила йому трьох синів. Тому й назвала його Левієм.
35 Завагітніла Лія ще раз, народила сина і сказала: Цього разу особливо прославлятиму Господа! Тож дала йому ім’я Юда. І перестала народжувати.
Jakub w domu Labana
1 Potem Jakub wyruszył i poszedł do ziemi synów Wschodu. 2 Tam w polu ujrzał studnię i trzy stada owiec, leżących obok niej, gdyż z tej studni pojono stada. A wielki kamień przykrywał otwór studni. 3 Gdy zgromadzono wszystkie stada, wtedy odsuwano kamień znad otworu studni i pojono owce. Potem znowu kamieniem zasuwano otwór studni. 4 Jakub odezwał się do nich: Bracia moi, skąd jesteście? Odpowiedzieli: Jesteśmy z Charanu. 5 Wówczas zapytał ich: Czy znacie Labana, syna Nachora? A oni powiedzieli: Znamy. 6 I wypytywał ich dalej: Czy dobrze mu się powodzi? Odpowiedzieli: Dobrze! Oto właśnie Rachela, jego córka, nadchodzi z trzodą. 7 On zaś powiedział: Przecież jest jeszcze jasny dzień i nie czas spędzać stada. Napójcie owce i idźcie je paść. 8 Odpowiedzieli: Nie możemy, dopóki nie zgromadzą się wszystkie stada. Dopiero wtedy kamień znad otworu studni zostanie odsunięty i napoimy owce. 9 Kiedy z nimi rozmawiał, Rachela, która była pasterką, nadeszła z owcami swojego ojca.
10 Gdy Jakub ujrzał Rachelę, córkę Labana, swojego wuja, i jego trzodę, zbliżył się, odsunął kamień znad otworu studni i napoił owce swojego wuja, Labana. 11 Następnie Jakub ucałował Rachelę, głośno zapłakał 12 i powiedział Racheli, że jest krewnym jej ojca, synem Rebeki. Wtedy ona pobiegła i oznajmiła to swojemu ojcu. 13 Gdy zaś Laban usłyszał o Jakubie, synu swojej siostry, wybiegł mu na spotkanie, uściskał go, ucałował i wprowadził do swego domu, a Jakub opowiedział Labanowi o wszystkim. 14 Wtedy Laban mu odpowiedział: Ty naprawdę jesteś moim bliskim krewnym! I Jakub zamieszkał u niego przez miesiąc.
Małżeństwo Jakuba z Leą i Rachelą
15 Laban powiedział do Jakuba: Czy dlatego, że jesteś moim bliskim krewnym, masz mi służyć za darmo? Powiedz mi, jaka ma być twoja zapłata? 16 Laban zaś miał dwie córki, starsza miała na imię Lea, a młodsza Rachela. 17 Oczy Lei były pozbawione blasku, natomiast Rachela była zgrabna i piękna. 18 Jakub pokochał Rachelę, więc odpowiedział: Będę ci służył siedem lat za Rachelę, twoją młodszą córkę. 19 Laban zgodził się: Lepiej, jeśli dam ją tobie, niż miałbym ją dać komuś innemu. Zostań ze mną. 20 I Jakub służył za Rachelę siedem lat, które wydały mu się jak kilka dni, bo ją kochał.
21 Potem Jakub przypomniał Labanowi: Daj mi moją żonę, gdyż upłynął już umówiony czas i chcę się do niej zbliżyć. 22 Wówczas Laban zebrał wszystkich mieszkańców okolicy i wyprawił ucztę. 23 A gdy nadszedł wieczór, wziął Leę, swoją córkę, i przyprowadził ją do Jakuba, a on się do niej zbliżył. 24 Laban dał też swojej córce Lei swoją służącą, Zilpę, by jej służyła. 25 Gdy zaś nadszedł poranek, okazało się, że to była Lea. Wtedy Jakub zapytał Labana: Co mi zrobiłeś? Czy nie służyłem u ciebie za Rachelę? Dlaczego mnie oszukałeś? 26 Laban odpowiedział: Nie ma u nas zwyczaju, aby wydawać za mąż młodszą córkę przed starszą. 27 Bądź z nią przez tydzień, a dam ci także i tamtą za pracę, którą będziesz wykonywał dla mnie przez następnych siedem lat. 28 Jakub więc zgodził się i był z nią przez tydzień. Potem Laban dał mu swoją córkę Rachelę za żonę. 29 Laban podarował swojej córce Racheli, jako służącą, Bilhę, swoją służącą. 30 Jakub zbliżył się także do Racheli, a kochał ją bardziej niż Leę, i służył u Labana przez następnych siedem lat.
Lea matką Rubena, Symeona, Lewiego i Judy
31 Gdy Pan zobaczył, że Lea została znienawidzona, sprawił, że stała się płodna. Rachela zaś była bezpłodna. 32 Lea więc poczęła i urodziła syna, i dała mu na imię Ruben, gdyż mówiła: Pan zobaczył moją niedolę. Teraz mój mąż mnie pokocha. 33 Potem jeszcze raz poczęła, urodziła syna i powiedziała: Pan usłyszał, że zostałam znienawidzona, dlatego dał mi i tego syna. Dała mu więc na imię Symeon. 34 Następnie znowu poczęła, urodziła syna i powiedziała: Teraz wreszcie mój mąż przywiąże się do mnie, bo urodziłam mu trzech synów. Dlatego dała mu na imię Lewi. 35 I jeszcze raz poczęła, urodziła syna i powiedziała: Teraz będę wielbić Pana. Dlatego nadała mu imię Juda. Potem przestała rodzić.