Захоплення північних земель
1 Коли хацорський цар Явін про все це довідався, то послав гінців до Йовава, царя Мадона, до царя Шімрона й до царя Ахшафа ;
2 до царів, які правили на північних узгір’ях та в Йорданській Долині південніше Кіннерета, а також на рівнині й передгір’ях Дору – на заході;
3 до ханаанців на сході й на заході; до аморейців, хеттейців, періззейців і євусейців, що мешкають у горах, до гіввійців біля підніжжя Хермону в краю Міцпи.
4 Тож виступили вони (царі ) з усіма своїми військами – вельми численний народ; їх було, наче піску на березі моря, коней і колісниць – безліч.
5 Об’єднавши свої війська , всі ці царі вирушили і отаборились разом при водах озера Мерома, щоб воювати з Ізраїлем.
6 Але Господь сказав до Ісуса: Не бійся їх, адже завтра в цей самий час Я покладу їх усіх полеглими перед Ізраїлем! Їхнім коням ти підріжеш жили , а колісниці спалиш вогнем.
7 Тож підійшов Ісус з усіма своїми озброєними мужами до вод Мерома несподівано, й зненацька напав на них (ворогів ).
8 Господь віддав їх у руки Ізраїльтян, які їх повністю розгромили й переслідували до Великого Сидона, до Місрефот-Маїма й аж до долини Міцпи на сході; вони дощенту їх знищили, так що не залишилося з них жодного, хто врятувався б .
9 Ісус учинив з ними так, як звелів йому Господь: їхнім коням попідрізав жили, а бойові колісниці він спалив у вогні.
10 Повертаючись, Ісус у той час захопив Хацор, а його царя вбив мечем. Оскільки Хацор раніше стояв на чолі всіх тих царств,
11 то вони (Ізраїльтяни ) прирекли його на закляття, дощенту знищивши мечем усе живе, не залишивши нікого, а Хацор спалили вогнем.
12 Отже, Ісус захопив усі ті міста разом з їхніми царями і знищив їх мечем, прирікши їх на закляття, як і заповів Мойсей, Господній слуга.
13 Проте всіх міст, які розташовані на пагорбах, Ізраїль не спалив, за винятком одного лише Хацора, який був спалений Ісусом.
14 Усю здобич тих міст і худобу Ізраїльтяни взяли собі, а всіх людей дощенту знищили мечем, не залишивши нікого живим.
15 Як звелів Господь Мойсеєві, Своєму слузі, і як Мойсей заповів Ісусові, – так Ісус і вчинив; не пропустив нічого з того, що звелів Господь Мойсеєві.
16 Отже, Ісус зайняв увесь той край: нагірну територію, всю південну (Неґев) землю, край Ґошену, Йорданську Долину та рівнину (степ ), Ізраїлеві гори і їхні надморські низини, –
17 від гори Халак (Лиса гора ), що підноситься в сторону Сеіру й до Баал-Гада в Ліванській Долині – підніжжі гори Хермон. Усіх їхніх царів він захопив і стратив.
18 Довго Ісус воював з усіма тими царями,
19 проте жодне місто не попросило пощади, аби укласти з Ізраїлем мир, окрім гіввійців, мешканців Ґівеона. Усі інші були здобуті в битві.
20 Адже це було від Господа, щоб їхні серця виявились жорстокими й вони протистояли Ізраїлю, тому й були приречені на закляття, аби не було їм пощади й щоб вони всі були знищені, – як і звелів Господь Мойсеєві.
21 Тоді ж Ісус пішов і знищив ущент велетнів Енакіїв (нащадків Енака ), що мешкали на узгір’ях Хеврона, Дебіра та Анава, – в усіх гірських околицях Юдеї та в Ізраїлевих горах, – їх усіх Ісус прирік на закляття (повне знищення ) разом з їхніми містами.
22 Не залишилося жодного енакійця в Ізраїлевому краю, за винятком деяких з них, що мешкали в Газі, в Газі і в Ашдоді.
23 Отже, Ісус завоював увесь край, – як і сказав Господь Мойсеєві. Всі ці території Ісус віддав у володіння Ізраїльтянам, поділивши їх, згідно з їхніми племенами. І країна заспокоїлась від війни.
Zdobycie terenów północnych
1 Gdy usłyszał o tym Jabin, król Chasoru, posłał do Jobaba, króla Madonu, i do króla Szimronu, i do króla Akszafu, 2 a także do królów, którzy mieszkali w górach na północy i w Arabie, na południe od Kinneret, na Szefeli oraz na wyżynach Doru, na zachodzie, 3 Kananejczyków na wschodzie i zachodzie, Amorytów, Chetytów, Peryzzytów i Jebusytów w górach oraz Chiwwitów pod Hermonem w ziemi Mispa. 4 Wyruszyli więc, a z nimi całe ich wojsko z wielką liczbą koni i wozów – lud liczny jak piasek nad brzegiem morza. 5 Wszyscy ci królowie zebrali się, przybyli i rozłożyli razem obozem nad wodami Merom, aby walczyć z Izraelem. 6 Wówczas Pan powiedział do Jozuego: Nie lękaj się ich, gdyż jutro o tej samej porze wobec Izraela Ja wydam ich wszystkich zgładzonych. Ich koniom podetniesz ścięgna, a ich rydwany spalisz. 7 Jozue więc, a wraz z nim cały zbrojny lud, nagle ich zaatakował nad wodami Merom. I napadli na nich. 8 Pan wydał ich w ręce Izraela. Pobili ich i ścigali aż do Wielkiego Sydonu i Misrefot-Maim i aż do doliny Mispa na wschodzie. Pobili ich i nikt nie pozostał przy życiu. 9 Jozue zaś postąpił z nimi tak, jak nakazał Pan. Ich koniom poprzecinał ścięgna, a ich rydwany spalił.
10 W tym czasie Jozue zawrócił i zdobył Chasor, a jego króla zabił mieczem, Chasor bowiem było uprzednio stolicą wszystkich tych królestw. 11 Wszystko, co żywe, pozabijali mieczem, wypełniając klątwę. Nikt nie pozostał żywy, a Chasor spalono. 12 Jozue zdobył wszystkie miasta tych królestw wraz z ich królami, i zabił ich ostrzem miecza, wypełniając klątwę zgodnie z nakazem Mojżesza, sługi Pana. 13 Izraelici nie spalili tylko miast położonych na wzgórzach, z wyjątkiem Chasor, które spalił Jozue. 14 Izraelici zagarnęli dla siebie wszystkie łupy z tych miast oraz bydło. Jednakże całą ludność pozabijali ostrzem miecza, dokonując całkowitej zagłady. Nikogo nie pozostawili przy życiu. 15 Jozue postąpił zgodnie z tym, co Pan nakazał swemu słudze, Mojżeszowi, a Mojżesz polecił Jozuemu. Nie zaniedbał niczego z tego, co Pan nakazał Mojżeszowi.
Tereny zdobyte przez Jozuego
16 Tak więc Jozue zdobył całą tę ziemię: góry, cały Negeb, całą ziemię Goszen, Szefelę, Arabę, krainę górską Izraela i równiny. 17 Od góry Chalak, która wznosi się ku Seirowi, aż do Baal-Gad w dolinie Libanu, u stóp góry Hermon. Wszystkich ich królów pojmał, pokonał i pozabijał. 18 Przez długi czas Jozue prowadził wojnę z tymi wszystkimi królami. 19 Poza Chiwwitami, mieszkańcami Gibeonu, żadne miasto nie zawarło pokoju z Izraelitami. Wszystkie inne zdobywali w walce. 20 Albowiem Pan to sprawił, że ich serca stały się harde i prowadzili wojnę z Izraelem, aby spadła na nich klątwa i nie doznali litości, i aby ich zgładzono, jak Pan nakazał Mojżeszowi.
Zagłada Anakitów
21 W tym czasie przybył Jozue i wyciął w pień Anakitów z gór: z Hebronu, z Debiru, z Anabu i z całego pogórza judzkiego i z całego pogórza izraelskiego. Wraz z ich miastami Jozue obłożył ich klątwą. 22 Nikt z Anakitów nie pozostał w ziemi Izraelitów, a jedynie w Gazie, Gat i w Aszdodzie. 23 Tak Jozue zdobył całą tę ziemię, zgodnie z tym, co Pan zapowiedział Mojżeszowi. Następnie Jozue oddał ją w posiadanie Izraelowi, dzieląc ją według ich plemion. A ziemia ta odpoczęła od wojny.