Слова Єремії у дворі Господнього Храму
1 На початку правління Юдейського царя Єгоякіма, сина Йосії , було до Єремії слово від Господа такого змісту:
2 Так говорить Господь: Стань у дворі Господнього Дому і проголоси мешканцям усіх міст Юдеї, зокрема тим, що прийшли поклонитися в Господньому Храмі, усі слова, які Я тобі доручаю їм сказати, – не пропусти жодного слова.
3 Може, послухають і звернуть кожен зі своєї лихої дороги, – і тоді Я пожалію їх і відверну лихо, яке Я маю намір на них спровадити за їхні злочини.
4 А ще скажи їм, що говорить Господь: Якщо не послухаєте Мене, щоб дотримуватись Мого Закону, який Я вам дав,
5 і не будете прислухатись до слів Моїх слуг пророків, яких Я постійно, з самого ранку, посилаю до вас, – хоч ви Мене й не слухаєте, –
6 то Я учиню з цим Храмом так, як із Шіло , а це місто приречу на прокляття в усіх народах землі.
Єремії схопили для страти, але його було врятовано
7 Священики, пророки, як і весь народ, слухали Єремію, котрий провіщав ці слова в Господньому Храмі.
8 Але сталося так: щойно Єремія закінчив проголошувати все, що йому наказав Господь сказати всьому народові, як його схопили священики, пророки й весь народ, волаючи: Ти неодмінно повинен померти!
9 Для чого ти провіщаєш від Господнього Імені, говорячи: З цим Храмом станеться так, як із Шіло, а це місто буде спустошене й залишиться без мешканців? Тож увесь народ повстав у Господньому Храмі проти Єремії.
10 Коли ж Юдейські можновладці почули про ці події, то прийшли з царського палацу до Господнього Храму, й сіли перед входом до Нової Брами Господнього Храму .
11 Тоді священики та пророки сказали вельможам та всьому народові такі слова: Цей чоловік заслуговує на покарання смертю, тому що він пророкував проти цього міста, як ви самі чули на власні вуха.
12 І промовив Єремія до всіх можновладців та до всього народу такі слова: Господь послав мене провіщати проти цього Храму й проти цього міста всі ті слова, що ви почули.
13 Тепер же, благаю, виправте ваші дороги життя та ваші вчинки й прислухайтеся до голосу Господа, вашого Бога, – Господь пожаліє вас і не допустить лиха, яке Він замислив проти вас.
14 Що ж до мене, то я у ваших руках, – робіть зі мною те, що вважаєте за потрібне і правильне,
15 але добре запам’ятайте: якщо ви мене вб’єте, то стягнете невинну кров на себе, на це місто та на його мешканців, тому що насправді послав мене до вас Господь, аби сповістити вам усі ці слова.
16 Після цього вельможі та весь народ сказали священикам і пророкам: Цей чоловік не заслуговує на смертну кару, оскільки він звертався до нас в Ім’я Господа нашого Бога.
17 Виступили також деякі з-поміж старійшин краю, і, звертаючись до всього зібрання народу, промовили:
18 За днів Юдейського царя Єзекії пророкував Міхей з Морашету. Тоді він сказав усьому Юдейському народові такі слова: Так говорить Господь Саваот: Сіон переорють, як поле, – Єрусалим стане купою руїн, а Храмова Гора вкриється переліском!
19 Хіба ж Юдейський цар Єзекія та весь Юда за те вбили його? Хіба не злякався він Господа й не почав благати Господа, аби Він змилосердився? Тоді пожалів їх Господь і відмінив лихо, яке хотів їм заподіяти. Тож невже ми справді стягнемо на себе таке велике зло?
20 Був ще один муж, котрий пророкував від Господнього Імені, – це Урія, син Шемаї з Кір’ят-Єаріма. Він також провіщав проти цього міста та проти цієї країни, сповіщаючи те саме, що і Єремія.
21 Коли почув цар Єгоякім і всі його лицарі та вельможі слова цього мужа, то цар вирішив його вбити. Дізнавшись про це, Урія злякався і втік, подавшись у Єгипет.
22 Але цар Єгоякім послав у Єгипет Елнатана, сина Ахбора, разом з іншими мужами,
23 які забрали Урію з Єгипту, і привели його до царя Єгоякіма, – цар вбив Урію мечем і наказав кинути його тіло в гробницю, де ховали звичайних людей.
24 Стосовно ж Єремії, то за нього вступився Ахікам, син Шафана , який його захистив, аби він не був виданий у руки народу й не загинув.
ZAPOWIEDŹ ZBAWIENIA IZRAELA I JUDY
Proroctwo Jeremiasza w świątyni
1 Na początku panowania Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy, doszło następujące słowo od Pana: 2 Tak mówi Pan: Stań na dziedzińcu domu Pana i mów przeciw wszystkim miastom Judy – tym, którzy przybywają, aby oddać pokłon w domu Pana – wszystkie te słowa, które ci poleciłem, abyś im powiedział. Nic nie odejmuj! 3 Może usłuchają i zawrócą, każdy ze swej złej drogi, a pożałuję nieszczęścia, które Ja miałem zamiar wam zgotować z powodu waszych złych czynów. 4 Powiesz im: Tak mówi Pan: Jeśli Mnie nie posłuchacie i nie będziecie postępować według Mojego Prawa, które wam dałem, 5 i nie będziecie słuchać słów Moich sług, proroków, których wysyłam do was nieustannie i niestrudzenie, ale ich nie słuchacie, 6 to postąpię z tym domem jak z Szilo i uczynię to miasto przekleństwem dla wszystkich narodów ziemi.
7 Kapłani i prorocy wraz z całym ludem słyszeli Jeremiasza mówiącego te słowa w domu Pana. 8 W chwili, gdy Jeremiasz skończył mówić wszystko to, co Pan polecił powiedzieć całemu ludowi, kapłani i prorocy wraz z całym ludem pojmali go, mówiąc: Musisz umrzeć! 9 Dlaczego prorokowałeś w imieniu Pana: Z tym domem stanie się jak z Szilo, a to miasto będzie zburzone, pozbawione mieszkańców? Cały lud zgromadził się przeciwko Jeremiaszowi w domu Pana. 10 Książęta Judy usłyszeli te słowa, weszli z pałacu królewskiego do domu Pana i zasiedli przy wejściu do Nowej Bramy Pana.
11 Wówczas kapłani i prorocy powiedzieli książętom i całemu ludowi: Ten człowiek zasłużył na karę śmierci, ponieważ prorokował przeciwko temu miastu, jak słyszeliście na własne uszy! 12 Wtedy Jeremiasz powiedział wszystkim książętom i całemu ludowi: Pan wysłał mnie, abym prorokował przeciwko temu domowi oraz przeciwko temu miastu te wszystkie słowa, które słyszeliście. 13 Teraz więc poprawcie swoje postępowanie i swoje czyny i słuchajcie głosu Pana, waszego Boga, a Pan nie ześle nieszczęścia, które wam zapowiedział. 14 Ja zaś jestem w waszych rękach. Postąpcie ze mną według tego, co wam się wydaje dobre i słuszne. 15 Jednak musicie wiedzieć, że jeśli mnie zabijecie, to na pewno ściągnięcie na siebie i na to miasto oraz jego mieszkańców, niewinną krew, ponieważ Pan naprawdę wysłał mnie do was, abym powiedział wam wszystkie te słowa.
16 Wtedy książęta i cały lud odpowiedzieli kapłanom oraz prorokom: Ten człowiek nie zasłużył na karę śmierci, ponieważ przemawiał do nas w imieniu Pana, naszego Boga. 17 Powstali również niektórzy spośród starszych kraju i przemówili do całego zgromadzenia ludu: 18 Micheasz z Moreszet prorokował w dniach Ezechiasza, króla Judy, i mówił do całego ludu Judy:
Tak mówi Pan Zastępów:
Syjon stanie się jak zaorane pole,
Jerozolima obróci się w ruinę,
a góra świątyni w zalesioną wyżynę.
19 Czy skazał go na śmierć Ezechiasz, król Judy, oraz cała Juda? Czy raczej nie uląkł się Pana i nie przebłagał oblicza Pana? I Pan nie zesłał nieszczęścia, które im zapowiedział. My zaś mielibyśmy popełnić wielkie zło przeciwko samym sobie?
20 A był także człowiek, który prorokował w imieniu Pana, Uriasz, syn Szemajasza z Kiriat-Jearim. Prorokował przeciwko temu miastu i przeciwko temu krajowi zgodnie ze wszystkimi słowami Jeremiasza. 21 Król Jojakim, wraz ze swoimi dostojnikami oraz książętami, usłyszał jego słowa. Wtedy król starał się go zabić. Gdy Uriasz dowiedział się o tym, przestraszył się, uciekł i przybył do Egiptu. 22 Jednak król Jojakim wysłał do Egiptu Elnatana, syna Akbora, razem z kilkoma ludźmi. 23 Sprowadzili oni Uriasza z Egiptu i przyprowadzili go do króla Jojakima, który zabił go mieczem, a jego zwłoki wrzucił do grobów synów ludu. 24 Jednak Achikam, syn Szafana osłaniał Jeremiasza, tak aby nie wydano go w ręce ludu, aby go nie zabito.