Господь прикликає Самуїла
1 Отрок Самуїл і далі служив Господу під наглядом Ілія. У ті часи Господнє слово було рідкісним. Так само й видіння були не часто.
2 Одного разу, коли Ілій ліг спати на своєму звичному місці, – це був час, коли його зір почав слабшати, так що він майже не бачив,
3 а Божий світильник ще не погас, – Самуїл вже спав у Господньому Святилищі, де стояв Божий Ковчег.
4 У той час Господь покликав Самуїла, а той відповів: Я тут!
5 Він побіг до Ілія й промовив: Ось я, адже ти мене кликав!? А той відповів: Ні, я не кликав, – повертайся й спи! Він пішов і ліг.
6 Але Господь вдруге покликав Самуїла. Самуїл знову встав, пішов до Ілія і каже: Ось я! Ти мене кликав? А той так само відповів: Ні, я не кликав тебе, мій синку, – повертайся й лягай!
7 Справа в тому, що до цього часу Самуїл ще не знав голосу Господа, адже раніше Господнє слово йому не об’являлось.
8 Тому Господь знову, третій раз, покликав Самуїла. Тож він устав, пішов до Ілія і сказав: Я тут, – оскільки ти таки кликав мене! – Тоді Ілій зрозумів, що хлопця кличе Господь.
9 Тому Ілій сказав Самуїлові: Повертайся й лягай, а коли тебе покличуть, то скажи: Говори, Господи, Твій слуга Тебе слухає! Самуїл пішов і ліг на своє місце.
10 Тож Господь прийшов, став і покликав, як попередні рази: Самуїле! Самуїле! Тепер Самуїл відізвався: Говори, адже слухає Твій слуга!
11 Тоді Господь промовив до Самуїла: Незабаром Я учиню в Ізраїлі таке, від чого в кожного, хто про це почує, задзвенить в обох його вухах.
12 Того дня Я здійсню щодо Ілія все, що Я сказав про його родину, – від початку й до кінця!
13 Я вже повідомив йому, що Я здійсню суд над його родиною, відкинувши навіки за беззаконня, про які він знав: адже його сини зневажали Бога, але він їх за це як слід не докоряв!
14 Тому Я присягнувся щодо родини Ілія, що гріхи родини Ілія не будуть викуплені ані жертвами тварин, ані хлібними приношеннями повіки!
15 Після цього Самуїл лежав аж до ранку, потім відчинив двері Господнього Храму, але розповісти видіння Ілію Самуїл боявся.
16 Тому Ілій сам покликав Самуїла, гукнувши: Самуїле, сину мій! А той відповів: Ось я!
17 Ілій запитав: То про що Він говорив з тобою? Не приховуй від мене нічого! Нехай тобі Бог зробить те, чи інше, та ще й додасть, якщо приховаєш від мене хоч щось, з усього того, що Він тобі сказав.
18 І Самуїл розповів йому все, не втаївши нічого. А Ілій сказав: Він – Господь, нехай робить те, що вважає правильним.
19 Отже, Самуїл і далі зростав, а Господь був з ним, і жодне зі сказаних Ним (Господом ) слів не залишилось невиконаним .
20 Таким чином увесь Ізраїль, від Дана й до Версавії, дізнався, що Самуїл – справді Господній пророк.
21 Після того як Господь вперше об’явився Самуїлу в Шіло, провістивши Господню вістку, Господь і далі відкривався йому в Шіло.
Bóg objawia się Samuelowi
1 Młody Samuel służył Panu pod opieką Helego. W tamtych czasach słowo Pana nie było częste i widzenia nie były liczne. 2 Pewnego dnia Heli leżał na swoim miejscu – jego wzrok zaś był już tak słaby, że nie mógł widzieć – 3 a świecznika Bożego jeszcze nie zgaszono, Samuel natomiast spał w przybytku Pana, tam gdzie znajdowała się Arka Przymierza. 4 Wtedy Pan zawołał do Samuela, on zaś odpowiedział: Oto jestem! 5 Pobiegł do Helego i powiedział: Oto jestem, skoro mnie wołałeś. Ale on odpowiedział: Nie wołałem cię. Wróć i połóż się! Poszedł więc i się położył. 6 Pan jednak zawołał ponownie: Samuelu! Samuel wstał, przyszedł do Helego i powiedział: Oto jestem, skoro mnie wołałeś. Ale on odpowiedział: Nie wołałem cię, mój synu. Wróć i połóż się! 7 A Samuel nie znał jeszcze Pana i słowo Pana nie zostało mu jeszcze objawione. 8 Pan zawołał po raz trzeci: Samuelu! On zaś wstał, przyszedł do Helego i powiedział: Oto jestem, skoro mnie wołałeś. Wówczas Heli zrozumiał, że to Pan woła chłopca. 9 Powiedział więc Heli do Samuela: Idź i połóż się! Gdyby się jednak zdarzyło, że ktoś cię zawoła, powiedz: Mów, Panie, bo sługa Twój słucha. Samuel zatem poszedł i położył się na swoim miejscu. 10 A Pan przybył, stanął i zawołał jak poprzednio: Samuelu! Samuelu! Samuel zaś odpowiedział: Mów, bo sługa Twój słucha. 11 Wtedy Pan powiedział do Samuela: Oto jestem. Uczynię w Izraelu taką rzecz, że każdemu, kto o tym usłyszy, zadzwoni w obu uszach. 12 Tego dnia uczynię Helemu wszystko, co przepowiedziałem jego domowi – od początku do końca. 13 Oznajmiłem mu, że ukarzę jego dom na wieki za grzech, o którym wiedział. Jego synowie znieważali Mnie, lecz on ich nie skarcił. 14 Dlatego przysiągłem domowi Helego, że grzech jego domu nie będzie zmazany na wieki ani przez ofiary krwawe, ani przez ofiary pokarmowe.
15 Samuel leżał do rana, a potem otworzył drzwi domu Pana. Obawiał się jednak opowiedzieć Helemu o tym widzeniu. 16 Lecz Heli przywołał go: Samuelu, mój synu! On zaś odpowiedział: Oto jestem. 17 Wtedy Heli zapytał: Co ci powiedział? Nie ukrywaj, proszę, niczego przede mną. To niech ci Bóg uczyni, a nawet coś jeszcze dorzuci, jeżeli ukryjesz przede mną choćby słowo z tych wszystkich słów, które ci powiedział! 18 Samuel więc wyjawił mu wszystkie słowa i niczego przed nim nie ukrył. On zaś powiedział: On jest Panem. Niech czyni to, co uważa za słuszne.
19 Samuel rósł, a Pan był z nim i nie pozwolił, aby nie spełniło się żadne z jego słów. 20 Cały Izrael, od Dan do Beer-Szeby, dowiedział się, że Samuel jest wiarygodnym prorokiem Pana. 21 Pan zaś nadal ukazywał się w Szilo, ponieważ Pan objawiał się tam Samuelowi przez słowo Pana.