Перемога над ханаанцями у Хормі
1 Як тільки ханаанський цар Аради, який жив на півдні (в Неґев), почув, що Ізраїль рухається дорогою Атарім, то пішов війною проти Ізраїлю, і взяв декого з них у полон.
2 Тоді Ізраїль дав обітницю Господу, і сказав: Якщо віддаси цей народ у мої руки, я зруйную його та його міста, як приречені на закляття.
3 І вислухав Господь голос Ізраїлю, і видав йому ханаанців. Він знищив їх та їхні міста як приречені на закляття, назвавши те місце Хорма .
Мідний змій
4 Після цього вони вирушили від гори Гор, в напрямку Червоного Моря, щоб обійти землю Едому. Але в дорозі народ виявив малодушність.
5 Люди почали нарікати на Бога і на Мойсея: Навіщо ти вивів нас з Єгипту? Хіба що для того, щоб ми загинули в пустелі? Адже тут немає ні хліба, ні води, а цей нікчемний хліб неабияк набрид нам.
6 Тоді Господь послав на народ отруйних зміїв, які кусали людей, і чимало з Ізраїльтян померло.
7 Люди прийшли до Мойсея і сказали: Згрішили ми, оскільки нарікали на Господа і на тебе! Помолися ж до Господа, щоб Він забрав від нас зміїв! І Мойсей помолився за народ.
8 Господь же сказав Мойсеєві: Зроби собі змія і вистав його на жердині. Після того, якщо когось вкусить змій , нехай той погляне на нього і буде жити.
9 Тож Мойсей зробив мідного змія, і встановив його на жердині. Тепер, коли змій кусав людину, то вона звертала очі на мідного змія, і залишалася живою.
Шлях з Оботи до Моаву
10 Ізраїльтяни вирушили далі й отаборились в Оботі.
11 Вирушивши з Оботи вони отаборились в Ійє-Абарім, – в пустелі, яка знаходиться на схід від Моаву.
12 А коли вони рушили звідти, то отаборилися в долині Зеред.
13 Вийшовши звідти вони поставили табір на другому боці Арнону що тече через пустелю і підходить до кордонів аморейців. Арнон є Моавським кордоном, що межує між Моавом і Амореєм.
14 Тому і говориться в книзі Господніх воєн: Вагеб у Суфі, і притоки Арнону;
15 і русла приток, що простягаються до місця Ар, і сягають кордонів Моаву.
16 А звідти вирушили до Беери. Це та Криниця, про яку сказав Господь Мойсеєві: Збери народ, і Я дам їм воду.
17 Тоді заспівав Ізраїль таку пісню: Піднесися, кринице, співайте їй!
18 Криницю викопали вельможі, – видовбували її володарі народу своїми жезлами , законодавці – своїми посохами! З Мідбару вони подалися до Маттани,
19 а від Маттани до Нахаліїла, з Нахаліїла до Бамота.
20 А від Бамота в долину, що на рівнині Моаву біля вершини Пісґи, що височіє над пустелею.
Перемога над Сіхоном
21 Тоді Ізраїль послав своїх старійшин до Сіхона, аморейського царя, з проханням:
22 Дозволь мені перейти через твою землю. Ми не звертатимемо ні на поля, ні на виноградники, не будемо пити води з криниць. Будемо йти дорогою царською аж доки не перейдемо твої володіння.
23 Але Сіхон не дозволив Ізраїлеві перейти через свою землю. Більше того , Сіхон зібрав увесь свій народ і пішов проти Ізраїлю в пустелю, дійшов до Ягци і вступив у бій з Ізраїлем.
24 Проте Ізраїль розгромив його вістрям меча, і заволодів його землею від Арнону до Яббоку і аж до Аммонових нащадків, оскільки Яз був кордоном аммонійців.
25 Тож Ізраїль захопив усі ті міста. Ізраїль поселився у всіх містах аморейців, тобто у Хешбоні і в усіх прилеглих до нього поселеннях .
26 Хешбон був містом Сіхона, царя аморейців. Він раніше воював з попереднім царем Моаву і забрав у нього всю його землю аж до Арнону.
27 Через це кажуть ті, хто говорить загадками: Приходьте до Хешбона, щоб відбудувати і облаштувати місто Сіхона.
28 Бо вогонь вийшов з Хешбона, полум’я – з міста Сіхона. Він пожер Ар-Моава, володарів висот Арнону.
29 Горе тобі, Моаве! Ти загинув, народе Кемоша! Його сини стали втікачами, а його дочки – полонянками царя аморейців, Сіхона.
30 Ми їх перемогли, загинув Хешбон аж до Дібона, ми спустошили все до Нофаху, що неподалік Медеви.
31 Отже Ізраїль оселився в краю аморейців.
32 Після цього Мойсей послав розвідників , щоб оглянули Язер. Тож завоювали і його поселення, вигнавши аморейців, які там жили.
Перемога над Оґом
33 Повернувши, вони пішли дорогою до Башану. І ось проти них виступив Оґ, цар башанський з усім своїм народом до Едреї, щоб воювати.
34 Але Господь сказав Мойсеєві: Не бійся його, бо у твої руки Я віддав його, увесь його народ як і всю його землю. Вчиниш з ним так, як ти зробив із Сіхоном, царем аморейців, який жив у Хешбоні.
35 Отже вони знищили його та його нащадків, і весь його народ, так що не залишилося жодного живого. Таким чином вони заволоділи його землею.
Zdobycie miast kananejskich na Negebie
1 Król Aradu, Kananejczyk, zamieszkujący Negeb, dowiedział się, że drogą od Atarim nadchodzą Izraelici. Podjął walkę z Izraelem, a niektórych wziął do niewoli. 2 Wówczas Izrael złożył Panu ślub takiej treści: Jeśli wydasz ten lud w moje ręce, klątwą obłożę ich miasta. 3 Pan wysłuchał głosu Izraela i wydał w ich ręce Kananejczyków. Oni sami i ich miasta zostali obłożeni klątwą, dlatego miejscowość tę nazwano Chorma.
Jadowite węże
4 Od góry Hor szli w kierunku Morza Sitowia, aby obejść kraj Edomu, a podczas drogi lud zaczął się niecierpliwić. 5 I mówili przeciw Bogu i Mojżeszowi: Po co wyprowadziliście nas z Egiptu? Czy mamy umrzeć tu na pustyni? Nie ma chleba ani wody, a to nędzne jedzenie nam zbrzydło. 6 Wtedy Pan zesłał na lud jadowite węże, które kąsały lud, tak że zmarła duża liczba Izraelitów. 7 Przyszedł więc lud do Mojżesza i powiedział: Zgrzeszyliśmy, gdyż mówiliśmy przeciwko Panu i przeciwko tobie. Módl się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże. Mojżesz pomodlił się więc za lud. 8 Wówczas Pan powiedział do Mojżesza: Sporządź sobie jadowitego węża i zawieś go na palu. Każdy ukąszony, który na niego spojrzy, pozostanie przy życiu. 9 Sporządził więc Mojżesz miedzianego węża i zawiesił go na palu. I było tak, że jeśli wąż kogoś ukąsił, a ten spojrzał na miedzianego węża, to pozostawał przy życiu.
Marsz w kierunku Zajordania
10 Potem Izraelici wyruszyli i rozbili obóz pod Obot. 11 Następnie opuścili Obot i rozbili obóz pod Ijje-Haabarim, na pustyni położonej na wschód od Moabu. 12 Stamtąd wyruszyli dalej i obozowali nad potokiem Zared. 13 Ponownie wyruszyli i rozłożyli się obozem po drugiej stronie Arnonu, który płynie przez pustynię, wypływając z kraju Amorytów, przy czym Arnon stanowi granicę między Moabitami i Amorytami. 14 Dlatego powiedziane jest w Księdze Wojen Pana: Waheb w Sufa i potoki Arnonu, 15 wąwozy potoków ciągną się aż do miejsca, gdzie leży Ar przylegające do granicy Moabu. 16 Stamtąd powędrowali do Beer. Jest to studnia, o której Pan powiedział do Mojżesza: Zgromadź lud, a Ja dam mu wodę! 17 Wtedy to Izrael śpiewał taką pieśń:
Wytryśnij, studnio! A wy śpiewem jej odpowiedzcie!
18 Studnia, którą kopali przywódcy,
i drążyli przełożeni ludu
– berłem i swoimi laskami.
Z pustyni przybyli do Mattany, 19 z Mattany do Nachaliel, a z Nachaliel do Bamot. 20 Z Bamot do doliny, która leży na stepach Moabu, tam gdzie szczyt Pisga góruje nad pustynią.
Sukcesy militarne Izraela
Sichon – król Amorytów
21 Następnie wyprawił Izrael posłów do Sichona, króla Amorytów, aby powiedzieli: 22 Przepuść mnie przez swoją ziemię. Nie zboczymy na pola ani do winnic i nie będziemy pili wody ze studni. Powędrujemy drogą królewską, dopóki nie przekroczymy twych granic. 23 Lecz Sichon nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoją ziemię. Zgromadził cały swój lud i wyprawił się przeciwko Izraelowi na pustynię, a gdy dotarł do Jahsy – zaatakował Izraela. 24 Izrael jednak pobił go ostrzem miecza i zajął jego kraj od Arnonu po Jabbok, aż do kraju Ammonitów, ponieważ granica Ammonitów była umocniona. 25 Izrael zagarnął wszystkie te miasta i osiedlił się Izrael we wszystkich miastach Amorytów, w Cheszbonie i we wszystkich podległych mu osiedlach. 26 Cheszbon bowiem był stolicą Sichona, króla Amorytów, który prowadził wojnę z poprzednim królem Moabu i zagarnął całą jego ziemię aż po Arnon. 27 Dlatego ci, którzy układają przysłowia, mawiają:
Wejdźcie do Cheszbonu! Niech się odbuduje
i umocni miasto Sichona.
28 Bo z Cheszbonu wyszedł ogień,
płomień z miasta Sichona,
pochłonął Ar-Moab,
panujące wyżyny Arnonu.
29 Biada ci, Moabie!
Przepadłeś, ludu Kemosza!
Jego synów uczynił uciekinierami,
a jego córki w niewoli Sichona, króla Amorytów.
30 Przeszyliśmy ich strzałami i zginęli,
od Cheszbonu aż po Dibon,
wyniszczyliśmy ich aż do Nofach,
które leży blisko Medeby.
31 Tak więc Izrael osiedlił się w kraju Amorytów. 32 Potem Mojżesz wysłał zwiad, aby szpiegować Jazer. Zajęli podległe mu osiedla i usunęli mieszkających tam Amorytów z ich dziedzictwa.
Og – król Baszanu
33 Następnie zawrócili i poszli w kierunku Baszanu. Król Baszanu, Og, wyprawił się przeciw nim wraz z całym swoim ludem, aby stoczyć z nimi bitwę pod Edrei. 34 Lecz Pan powiedział do Mojżesza: Jego się nie bój, bo wydam go w twoje ręce razem z całym jego ludem i tą ziemią. Zrobisz z nim to samo, co zrobiłeś z Sichonem, królem Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie. 35 I rozgromili jego oraz jego synów i cały lud, tak że nikt nie uszedł z życiem, a jego ziemię wzięli w posiadanie.