Настанови про ведення війни
1 Якщо ти вирушиш на війну проти своїх ворогів і побачиш коней та колісниці, – військо, численніше від твого, – то не бійся їх, адже з тобою Господь, твій Бог, Котрий вивів тебе з єгипетського краю.
2 Перед тим як вступати в бій, нехай виступить священик з промовою до народу,
3 говорячи до них: Слухай, Ізраїлю! Ви сьогодні вступаєте в битву проти ваших противників. Нехай ваш дух не занепадає, не бійтеся, не тривожтесь і не тремтіть перед ними,
4 адже Господь, ваш Бог, іде з вами, щоб воювати за вас з вашими ворогами та врятувати вас.
5 Відтак промовлять до воїнів урядники, кажучи: Якщо хтось з вас збудував новий дім, але ще не справив входин до нього, нехай іде та повернеться до свого дому, аби не загинув у бою, а інший чоловік не справляв входин до нього.
6 Якщо хтось посадив виноградник, але ще не скористався ним, нехай повернеться до свого дому, аби не загинув у бою, а хтось інший не скористався ним.
7 А може хтось засватав жінку, але ще не взяв її за дружину , нехай іде та повернеться до свого дому, аби не загинув у бою, а хтось інший не взяв її.
8 Продовжуючи промовляти до народу, нехай урядовці спитають: Чи є тут хтось боязливий, або полохливий серцем? Нехай іде та повертається до свого дому, аби не наганяв страху в серця своїх братів, як у його серці.
9 Після того як урядники закінчать промовляти до народу, то поставлять воєначальників на чолі військових підрозділів.
10 Коли наблизишся до якогось міста, щоб воювати з ним, то спочатку запропонуєш йому мир.
11 Якщо воно відповість тобі миром і відкриє тобі ворота , то всі мешканці, які живуть у ньому, стануть тобі платниками данини і служитимуть тобі.
12 Але якщо воно не укладе мирної угоди з тобою і вступить з тобою у бій, то візьмеш його в облогу.
13 Коли ж Господь, твій Бог, видасть його у твої руки, то ти знищиш усіх його чоловіків мечем,
14 а жінок та дітей, худобу і все, що буде в тому місті, усю здобич його, забереш собі і користуватимешся харчовими запасами своїх ворогів, яких Господь, твій Бог, видав тобі.
15 Так чинитимеш з усіма містами, які дуже далеко від тебе і не належать до міст тутешніх народів.
16 Що ж до міст цих народів, які Господь, твій Бог, дає тобі у володіння, то не залишиш живою жодної душі.
17 Неодмінно віддаси їх на закляття, зокрема, хеттейців, аморейців, ханаанців, періззейців, гіввійців та євусейців, як Господь, твій Бог, звелів тобі.
18 Аби вони не навчили вас чинити всі ті гидоти, які вони чинили перед своїми богами, і ви не згрішили перед Господом, своїм Богом.
19 Якщо триматимеш в облозі якесь місто довгий час, воюючи проти нього, щоб його здобути, то не знищуй його дерев, застосовуючи до них сокиру, оскільки живитимешся з них; тому не вирубуй їх. Хіба польове дерево – людина, щоб могло сховатись від тебе в укріпленні?
20 Лише ті дерева, про які ти знаєш, що вони не їстівні дерева, такі можеш нищити, зрубувати і будувати укріплення проти міста, яке провадить з тобою війну, доки його не підкориш.
Prawo dotyczące wojny
1 Gdy wyruszysz na wojnę przeciwko twemu nieprzyjacielowi i zobaczysz, że konie, rydwany bojowe i lud jest liczniejszy niż ty, wówczas nie lękaj się ich, gdyż Pan, twój Bóg, który wyprowadził cię z ziemi egipskiej, jest z tobą. 2 A gdy będziecie przystępować do walki, wtedy zbliży się kapłan i przemówi do ludu. 3 Powie im: Słuchaj, Izraelu! Przystępujecie dziś do wojny przeciwko waszym nieprzyjaciołom. Niech się nie lęka wasze serce. Nie lękajcie się, nie trwóżcie i nie drżyjcie przed nimi. 4 Bowiem Pan, wasz Bóg, będzie szedł z wami, aby walczyć za was z waszymi nieprzyjaciółmi i aby was wyratować. 5 Potem przemówią do ludu zwierzchnicy: Jeżeli jest ktoś, kto zbudował nowy dom, ale go nie poświęcił, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie zginął w walce, i kto inny by go nie poświęcił. 6 Jeżeli ktoś zasadził winnicę, i z niej nie korzystał, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie został zabity na wojnie, i kto inny by z niej korzystał. 7 A jeśli ktoś zaręczy się z kobietą, lecz jej jeszcze nie poślubił, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie zginął na wojnie, i kto inny by ją nie poślubił. 8 Niech zwierzchnicy dalej mówią do ludu tymi słowami: Jeżeli jest ktoś lękliwy i bojaźliwego serca, niech zawróci i pójdzie do swego domu. Niech nie przeraża serca swoich braci jak swego. 9 A gdy zwierzchnicy skończą mówić do ludu, wyznaczą dowódców oddziałów na czele ludu.
10 Gdy zbliżysz się do jakiegoś miasta, aby walczyć przeciwko niemu, zaproponujesz mu pokój. 11 Jeżeli odpowie ci pokojowo i otworzy ci bramy, to cały lud, który znajduje się w mieście, będzie dla ciebie pracował przymusowo i będzie ci służył. 12 A jeżeli nie zawrze z tobą pokoju i rozpocznie wojnę, będziesz je oblegać. 13 Gdy zaś wyda je Pan, twój Bóg, w twoje ręce, wtedy wytępisz wszystkich jego mężczyzn ostrzem miecza. 14 Tylko kobiety, dzieci, bydło i wszystko, co będzie w mieście, cały łup, zabierzesz dla siebie i będziesz korzystał z łupów zdobytych na twoich nieprzyjaciołach, których wydał ci Pan, twój Bóg. 15 Tak uczynisz ze wszystkimi miastami bardzo odległymi od ciebie, które nie należą do miast tych narodów. 16 Natomiast w miastach tych narodów, które Pan, twój Bóg, daje tobie jako dziedzictwo, niczego nie pozostawisz przy życiu. 17 Obłożysz je bowiem klątwą: Chittytów, Amorytów, Kananejczyków, Peryzzytów, Chiwwitów, Jebusytów, jak ci nakazał Pan, twój Bóg, 18 żeby nie uczyli was czynić wszystkich ich obrzydliwości, które oni czynią swoim bogom i byście nie zgrzeszyli przeciwko Panu, waszemu Bogu.
19 Jeżeli będziesz oblegał miasto przez wiele dni i z nim walczył, aby je zdobyć, to nie wytniesz jego drzew, przykładając do nich siekierę, ponieważ będziesz z nich spożywał. Nie ścinaj ich, bo czy drzewo polne jest jak człowiek, abyś miał pójść i je oblegać? 20 Tylko drzewa, o których wiesz, że nie wydają jadalnych owoców, zetniesz. Będziesz je ścinał i budował maszyny oblężnicze przeciwko miastu, które prowadzi z tobą wojnę, aż do jego upadku.