Права та обов’язки священників і левитів
1 І промовив Господь до Аарона: Ти і твої сини, – весь рід твого батька з тобою, – будете нести відповідальність за порушення щодо Святині. Ти і твої сини з тобою будете також відповідати за гріхи вашого священства.
2 Тож наблизь до себе своїх братів, плем’я Левія, рід свого прабатька. Нехай вони приєднаються до тебе і хай тобі допомагають, а ти, і твої сини з тобою, будете звершувати служіння перед Наметом Свідчення.
3 Вони допомагатимуть тобі і нестимуть відповідальність за стан усього Намету, а до святого посуду і до жертовника нехай не наближаються, щоб не померти і їм, і вам.
4 Вони приєднаються до тебе, і слугуватимуть при Наметі Свідчення, згідно з усіма правилами служіння в Наметі. Ніхто сторонній не наближатиметься до тебе.
5 Ви будете наглядати за Святинею і доглядати за жертовником, аби не було більше гніву на Ізраїльських нащадків.
6 Я ж обрав ваших братів левітів з-поміж Ізраїльських нащадків. Вони є для вас подарунком, даним Господом, щоб звершувати служіння в Наметі Свідчення.
7 Тому ти зі своїми синами будеш виконувати ваше священицьке служіння в усьому, що пов’язане з жертовником і служінням за завісою. Це буде вашим служінням. Я даю це ваше служіння священства, як дар. Кожен сторонній, якщо наблизиться, помре.
8 Далі Господь сказав Ааронові: Ось Я віддав тобі на збереження Мої пожертви. Від усього посвяченого Ізраїльтянами, як законну частку Я даю тобі та твоїм нащадкам. Це вічний закон.
9 Воно належатиме вам з тих найсвященніших дарів, що не спалюються вогнем: з усіх їхніх жертовних дарів, і з усіх їхніх хлібних жертов, і з усякої їхньої жертви за гріх, а також з усіх жертов за провину, – усе найсвятіше, що дають Мені, буде тобі й твоїм синам.
10 У найбільш святому місці споживатимете їх. Усі чоловіки їстимуть їх. Це має бути святим для тебе.
11 Тобі також належатимуть пожертви з їхніх дарів-підношень, або з усіх коливальних жертов Ізраїльських нащадків. Я даю їх тобі, твоїм синам і твоїм дочкам, які з тобою. Це вічний закон. Кожний чистий у твоєму домі їстиме їх.
12 Усі найкращі первоплоди з олії і всі найкращі первоплоди з вина та пшениці, які вони приноситимуть Господу, Я даю все тобі.
13 Усі первоплоди їхньої землі – те, що приноситимуть Господу, – належатимуть тобі. Кожний чистий у твоїй родині може їх їсти.
14 Усе посвячене в Ізраїлі Богові , буде твоїм.
15 Усе первородне кожного тіла, що приноситимуть Господу, від людини й до худоби, належатиме тобі. Однак первородного з людей неодмінно потрібно викупити, як і первістків з нечистої худоби, викупиш також .
16 Викупляти належить від місячного віку. Викуп за твоєю оцінкою – п’ять шеклів срібла за священним шеклем, який складається з двадцяти ґер .
17 Лише первородного з волів, або первістка з овець, чи первістка з кіз не можна викуповувати; це святе. Їхньою кров’ю покропиш жертовник, а їх жир спалиш як вогняну жертву на любі пахощі Господу.
18 Їхнє м’ясо буде тобі. Як грудинка жертви піднесення (коливання), і як праве стегно, буде тобі.
19 Усі жертви піднесення з посвячених речей, які тільки приноситимуть Господу Ізраїльські нащадки, Я дав тобі, твоїм синам і твоїм дочкам, які з тобою; це віковічний закон. Це непорушний Заповіт солі перед Господом для тебе й твоїх нащадків з тобою.
20 І сказав Господь Ааронові: В їхній землі ти не матимеш спадщини. Не буде для тебе і наділу між ними; Я є твоїм наділом і твоєю спадщиною серед Ізраїльських нащадків.
21 Що ж до синів Левія, то Я дав їм кожну десятину в Ізраїлі, як частку за їхнє служіння, яке вони здійснюють у Наметі Свідчення.
22 Тож інші Ізраїльські нащадки вже більше не приступатимуть до Намету Свідчення, щоб їм не стягнути на себе гріха і не померти.
23 Левіти самі здійснюватимуть служіння біля Намету Свідчення, і нестимуть за нього відповідальність. Це вічна постанова для ваших поколінь. А серед Ізраїльських нащадків вони спадщини не отримають.
24 Адже десятини ізраїльських синів, які вони виділяють для Господа як особливу жертву, Я дав левітам у спадщину. Тому й сказав про них: Серед ізраїльських синів вони не отримають спадщини.
25 Далі промовив Господь до Мойсея такі слова:
26 Звернися до левітів і скажи їм: Коли отримуватимете десятину від Ізраїльтян, яку Я дав вам від них як вашу спадщину, то відділятимете з неї особливу частку для Господа – десятину з десятини.
27 І буде це зараховано вам як ваша особлива частка: з пшениці на току чи належне Богу з виноградної чавильні.
28 Тож відділіть як особливу частку для Господа, з усіх ваших десятин, які отримаєте від Ізраїльських нащадків, і відокремте з них від себе особливу частку для Господа, віддавши її священикові Аарону.
29 З усіх дарів принесених для вас відділятимете особливу жертовну частку для Господа. З усього найкращого має бути Його освячена частка .
30 І скажи їм: Коли відділите найкращу частку з усього, то те, що залишиться, зарахується левітам як урожай з току і як плід з виноградної чавильні.
31 Можете це споживати на всякому місці, ви і ваші родини, бо це ваша винагорода за ваше служіння в Наметі Свідчення.
32 Отже, коли відкладете найкращу частку з усього, це свідчитиме , що ви не зневажаєте посвячених дарів Ізраїльтян, щоб таким чином не стягнути на себе гріха і не померти.
1 Pan powiedział do Aarona: Ty, twoi synowie i ród twego ojca, będziecie odpowiedzialni za wykroczenia popełnione w Przybytku. Ty razem ze swoimi synami będziesz także odpowiadać za winy dotyczące waszego kapłaństwa. 2 Również twoi bracia, czyli plemię Lewiego – szczep twego ojca, niech przybliżą się wraz z tobą. Niech dołączą do ciebie i pomagają tobie oraz twoim synom, gdy będziecie przed Namiotem Spotkania. 3 Winni się troszczyć o to, co jest potrzebne dla twojej służby i do obsługi całego Namiotu. Tylko do świętych sprzętów i do ołtarza nie mogą się zbliżać. W przeciwnym razie zginą zarówno oni, jak i wy. 4 Niech zatem dołączą do ciebie i niech troszczą się o to, co dotyczy Namiotu Spotkania, czyli o całą służbę w tym Namiocie. Ale żaden obcy niech się nie waży do was zbliżać. 5 Wy natomiast będziecie się troszczyć o posługiwanie w poświęconym miejscu i przy ołtarzu, by nie było więcej gniewu przeciwko Izraelitom. 6 Ja zaś wziąłem waszych braci, lewitów, spośród Izraelitów i dałem wam jako dar dla Pana, aby pełnili służbę w Namiocie Spotkania. 7 Ty zaś razem ze swoimi synami miej staranie o sprawy kapłańskie dotyczące ołtarza i miejsca za zasłoną. Wam udzieliłem daru posługi kapłańskiej, ale jeśli się zbliży ktoś obcy, musi umrzeć.
Prawa kapłanów do części ofiar
8 Potem Pan powiedział do Aarona: Ja daję ci w udziale to wszystko, co należy zachować ze składanych Mi ofiar – świętych darów Izraelitów. Tobie i twoim synom je daję na mocy namaszczenia i wiecznego przepisu. 9 Z najświętszych darów, które nie zostały spalone, do ciebie należą: wszelkie dary ofiarne przynoszone Mi przy każdej ofierze pokarmowej, ofierze przebłagalnej za grzech oraz ofierze zadośćuczynienia. Jako rzeczy najświętsze będą należeć do ciebie i twoich synów. 10 Będziesz je spożywał w najświętszym miejscu. Tylko mężczyźni mogą jeść te pokarmy. Powinniście je uważać za święte. 11 Twoje będą również dary ze wszystkich ofiar składanych w geście kołysania przez Izraelitów. Daję je tobie, twoim synom i córkom według wiecznego przepisu. Każdy rytualnie czysty z twojej rodziny może je spożywać. 12 Tobie daję wszystko, co najlepsze z oliwy, wszystko, co najlepsze z moszczu i zboża, które Izraelici ofiarują Panu jako pierwociny. 13 Pierwsze plony, które przyniosą Panu ze wszystkich zbiorów ich ziemi, mają do ciebie należeć. Każdy rytualnie czysty z twojej rodziny może je spożywać. 14 Do ciebie należy wszystko, co zostanie obłożone klątwą w Izraelu. 15 Każde pierworodne stworzenie, które przyniosą Panu – od ludzi aż do bydła – będzie twoje. Pierworodnego z ludzi każesz wykupić, wykupisz również pierworodne ze zwierząt nieczystych. 16 Wykupu należy dokonać w miesiąc po urodzeniu za cenę pięciu sykli według sykla świątynnego; sykl liczy dwadzieścia gerów. 17 Za pierworodne krowy, owcy i kozy nie będziesz żądał wykupu – one są święte. Ich krew rozlejesz na ołtarzu, a tłuszcz ich spalisz w ogniu jako miłą woń dla Pana. 18 Natomiast ich mięso będzie należeć do ciebie, podobnie jak twój będzie mostek ofiarowany gestem kołysania i prawy udziec. 19 Wszystkie święte dary przynoszone przez Izraelitów dla Pana daję tobie oraz twoim synom i córkom według wiecznego przepisu. Jest to przymierze soli, które jest na wieki przed Panem dla ciebie i twego potomstwa wraz z tobą.
Część należna lewitom
20 Następnie Pan powiedział do Aarona: Nie będziesz miał dziedzictwa w ich ziemi ani nie otrzymasz wśród nich żadnego działu. Ja jestem i twoim działem, i twoim dziedzictwem pośród Izraelitów. 21 Lewitom jako dziedzictwo nadaję wszystkie dziesięciny w Izraelu w zamian za służbę, którą pełnią w Namiocie Spotkania. 22 Ale Izraelici nie będą mogli zbliżać się do Namiotu Spotkania, aby nie popełnić grzechu prowadzącego do śmierci. 23 Jedynie lewici mogą pełnić służbę w Namiocie Spotkania i oni sami poniosą swoją winę. To jest ustawa na wieki dla przyszłych pokoleń. Nie będą posiadali żadnego dziedzictwa pośród Izraelitów, 24 ponieważ dałem im jako dziedzictwo dziesięciny, które Izraelici przynoszą Panu w ofierze. Dlatego powiedziałem im: Nie będą posiadali żadnego dziedzictwa pośród Izraelitów.
Zasady dotyczące dziesięcin
25 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 26 Przekaż lewitom te słowa: Gdy przyjmujecie dziesięciny od Izraelitów, które wam nadałem jako dziedzictwo, to dziesiątą część dziesięciny powinniście odłożyć na ofiarę dla Pana. 27 Będzie to wam policzone jako wasza ofiara zamiast zboża z klepiska lub z tego, co przepełnia tłocznię. 28 Wy również winniście składać Panu ofiarę ze wszystkich waszych dziesięcin, które pobieracie od Izraelitów, oddając z tego dar dla Pana, kapłanowi Aaronowi. 29 Ze wszystkiego, co otrzymacie winniście złożyć dar dla Pana, przy czym część poświęcona ma być najlepszą częścią z każdego daru. 30 Powiedz im także: Gdy odłożycie najlepszą część, będzie to lewitom policzone za plon z klepiska i plon z tłoczni. 31 Wszyscy z waszej rodziny mogą je wszędzie spożywać, ponieważ jest to zapłata za waszą służbę przy Namiocie Spotkania. 32 Gdy odłożycie najlepszą część, nie zaciągniecie żadnej winy, gdyż nie zbezcześcicie świętych darów Izraelitów i dzięki temu nie umrzecie.