Принципи духовного зростання
1 Однак, брати, я не міг говорити до вас як до духовних, але як до тілесних, як до немовлят у Христі.
2 Я годував вас молоком, а не твердою їжею, тому що ви не могли їсти , та й тепер ще не можете,
3 бо ви ще тілесні. Адже коли між вами є заздрість, суперечки [й розділення], то хіба ви не тілесні, хіба ви не поводитеся по‑людському?
4 Бо коли хтось каже: Я – Павлів, а інший: Я – Аполлосів, то чи ж ви не [тілесні] люди?
5 Хто такий Аполлос? Або хто Павло? [Вони тільки] служителі, через яких ви повірили, – кому скільки вділив Господь.
6 Я посадив, Аполлос поливав, та зростив Бог.
7 Тому ні той, хто садить, ні той, хто поливає, не є чимось, але Бог, Який вирощує!
8 Хто садить і хто поливає, є одне; кожний одержить особисту нагороду згідно зі своєю працею.
9 Бо ми є Божими співпрацівниками; ви є Божою нивою, Божою будівлею.
10 Згідно з Божою благодаттю, яка мені дана, я, немов той мудрий будівничий, поклав підвалину, а інший будує на ній . Тож нехай кожний пильнує, як будує!
11 Адже ніхто не може покласти іншої основи, крім уже покладеної, а нею є Ісус Христос.
12 Коли хто будує на [цій] основі із золота, срібла, коштовного каміння, дерева, сіна чи соломи,
13 то діло кожного виявиться; день покаже, бо виявляється вогнем; сам же вогонь і випробує діло кожного, – яким воно є.
14 Коли чиєсь діло, яке він збудував, устоїть, той одержить нагороду,
15 а чиє діло згорить, той зазнає шкоди; втім, сам він спасеться, та наче через вогонь.
Ми – Божий храм
16 Хіба не знаєте, що ви – храм Божий, і що Божий Дух живе в вас?
17 Якщо хто нищить Божий храм, того знищить Бог, адже Божий храм святий, а ним є ви.
18 Хай ніхто себе не обманює. Якщо комусь між вами здається, що він мудрий у цьому віці, нехай стане нерозумним, аби стати мудрим.
19 Адже мудрість цього світу є безумством у Бога. Як написано: Він ловить премудрих у їхніх хитрощах.
20 І знову: Господь знає думки мудрих, що вони марні.
21 Тому хай ніхто не хвалиться між людьми, бо все воно ваше:
22 чи Павло, чи Аполлос, чи Кифа, чи світ, чи життя, чи смерть, чи теперішнє, чи майбутнє – все ваше!
23 Ви ж – Христові, а Христос – Божий.
Współpracownicy Boga
1 Ale ja, bracia, nie mogłem przemawiać do was jak do ludzi Ducha, lecz jak do ludzi cielesnych, jak do dzieci w Chrystusie. 2 Mleko dałem wam do picia, nie pokarm stały. Nie byliście bowiem jeszcze zdolni go przyjąć, a nawet teraz jeszcze nie możecie, 3 ponieważ nadal jesteście ludźmi cielesnymi. Dopóki przecież zazdrość i niezgoda są między wami, czyż nie jesteście ludźmi cielesnymi i czy nie postępujecie w sposób czysto ludzki? 4 Kiedy ktoś mówi: Ja jestem Pawła, a inny: Ja Apollosa, to czy nie jesteście tylko ludźmi? 5 Kim bowiem jest Apollos? Kim zaś jest Paweł? Sługami, przez których uwierzyliście, każdy zgodnie z tym, co Pan mu powierzył. 6 Ja zasadziłem, Apollos podlewał, ale Bóg dawał wzrost. 7 Tak więc ani ten, kto sadzi, ani ten, kto podlewa nic nie znaczą, tylko Bóg, który daje wzrost. 8 Ten zaś, kto sadzi, jak i ten, kto podlewa, stanowią jedno, a każdy otrzyma swoją zapłatę, stosownie do swojej pracy. 9 Jesteśmy bowiem współpracownikami Boga. Wy jesteście uprawną rolą Boga, Jego budowlą.
10 Zgodnie z udzieloną mi łaską Boga niczym umiejętny architekt położyłem fundament, inny natomiast na nim buduje. A każdy niech zważa na to, jak buduje. 11 Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus. 12 Czy zaś ktoś buduje na tym fundamencie ze złota, srebra, szlachetnych kamieni, drewna, trawy, słomy – 13 dzieło każdego stanie się jawne. Dzień ten bowiem uczyni je jawnym, ponieważ w ogniu się objawi i dzieło każdego, jakie jest, ogień wypróbuje. 14 Jeżeli przetrwa dzieło, które ktoś budował, otrzyma on nagrodę. 15 Jeżeli czyjeś dzieło spłonie, poniesie stratę. On natomiast będzie zbawiony, tak jednak jak przez ogień. 16 Czy nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boga w was mieszka? 17 Jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest bowiem święta, a wy jesteście takimi świątyniami.
18 Niech nikt nie oszukuje samego siebie. Jeżeli na tym świecie ktoś uważa, że jest mądry pośród was, niech się stanie głupi, aby się stać mądrym. 19 Mądrość tego świata bowiem jest głupstwem u Boga. Jest przecież napisane:
On przyłapuje mądrych w ich przebiegłości .
20 I znowu:
Pan zna myśli mądrych i wie, że są próżne .
21 Dlatego też niech się nikt nie chlubi ludźmi. Wszystko przecież jest wasze: 22 czy Paweł, czy Apollos, czy Piotr, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy teraźniejszość, czy przyszłość – wszystko wasze, 23 wy natomiast Chrystusa, a Chrystus Boga.