Зцілення сліпонародженого
1 А коли Він ішов, то побачив чоловіка, сліпого від народження.
2 Його учні запитали Його, кажучи: Учителю, хто згрішив: він чи батьки його, що сліпим народився?
3 Ісус відповів: Ні він не згрішив, ні його батьки, але щоб виявилися на ньому Божі діла.
4 Доки є день, потрібно, щоб ми робили діла Того, Хто Мене послав; надходить ніч, коли ніхто не зможе робити.
5 Поки Я є у світі, Я – Світло для світу!
6 Сказавши це, Він плюнув на землю, зробив грязиво зі слини й помазав ним очі сліпому,
7 і сказав йому: Піди вмийся в купальні Силоам! Силоам у перекладі означає «посланий». Отже, він пішов, умився і прийшов зрячим.
8 Сусіди ж і ті, котрі бачили його раніше, як він був жебраком, казали: Хіба це не той, хто сидів і жебрав?
9 Деякі говорили, що це він; інші говорили, що ні, але подібний до нього. Він [же] казав: Це я!
10 Тоді випитували в нього: Як тобі відкрилися очі?
11 Він відповів: Чоловік, Якого звуть Ісус, зробив грязиво й помазав мої очі та сказав мені: Іди в [купальню] Силоам і вмийся. Я пішов, умився і прозрів.
12 І запитали в нього: Де Він? Той каже: Я не знаю.
13 Тож повели того, який був колись сліпий, до фарисеїв.
14 А того дня, коли Ісус зробив грязиво й відкрив йому очі, була субота.
15 Знову запитували його фарисеї, як він прозрів. Він сказав їм: Грязиво поклав мені на очі, я вмився і бачу.
16 Деякі з фарисеїв говорили: Ця Людина не є від Бога, бо не дотримується суботи. Інші ж казали: Як може грішна людина робити такі чудеса? І виник між ними поділ.
17 Знову кажуть сліпому: Що ти скажеш про Нього, оскільки Він відкрив твої очі? Він же сказав: Це Пророк!
18 Але юдеї не повірили в те, що він був сліпим і став зрячим, аж поки не покликали батьків того, хто прозрів,
19 і не запитали їх, говорячи: Чи це ваш син, про якого ви кажете, що народився сліпий? Як же він тепер бачить?
20 У відповідь його батьки сказали [їм]: Знаємо, що він – наш син і що народився сліпий,
21 а чому тепер бачить, – не знаємо, або хто відкрив йому очі, – ми не знаємо. Він дорослий, його й запитайте; нехай говорить сам за себе!
22 Таке сказали його батьки, оскільки боялися юдеїв; а юдеї вже змовилися, що коли хто визнає його за Христа, то буде відлучений він від синагоги.
23 Ось чому його батьки сказали: Він дорослий, тож запитайте його самого.
24 Отже, вдруге покликали чоловіка, який був сліпий, і сказали йому: Віддай славу Богові! Ми знаємо, що Той Чоловік грішний!
25 У відповідь він сказав: Чи Він грішний, – я не знаю; одне знаю, що я був сліпий, а тепер бачу!
26 [Ще раз] запитали його: Що Він тобі зробив? Як відкрив твої очі?
27 Він відповів їм: Я вам уже сказав, та ви не вислухали. Що ще хочете почути? Чи й ви хочете стати Його учнями?
28 І докорили йому, кажучи: Це ти Його учень, а ми – учні Мойсея.
29 Ми знаємо, що з Мойсеєм говорив Бог, а Цей – ми не знаємо звідки Він!
30 Чоловік сказав їм у відповідь: Дивно, що ви не знаєте, звідки Він, а Він відкрив мені очі.
31 Адже відомо, що грішників Бог не слухає, але коли хто Бога шанує і чинить Його волю, того Він слухає.
32 Споконвіку не чувано, щоби хтось відкрив очі тому, хто народився сліпим.
33 Якби Він не був від Бога, то не міг би робити нічого!
34 А вони йому у відповідь сказали: Ти весь у гріхах народився, і ти ще нас вчиш? І вигнали його геть.
Духовна сліпота
35 Почувши, що його вигнали геть, Ісус знайшов його і сказав [йому]: Чи віриш ти в Сина Людського?
36 Той у відповідь сказав: А хто Він, Господи, щоб я повірив у Нього?
37 Ісус сказав йому: І ти Його бачив, оце Він говорить з тобою.
38 Він же сказав: Вірю, Господи! – і вклонився Йому.
39 А Ісус сказав: На суд Я прийшов у цей світ, щоб сліпі бачили, а зрячі щоб ставали сліпими!
40 Почули це деякі фарисеї, які були з Ним, і сказали Йому: Невже й ми сліпі?
41 Відповів їм Ісус: Якби ви були сліпі, то не мали би гріха, але ви кажете, що бачите, тож гріх ваш залишається на вас .
Uzdrowienie niewidomego od urodzenia
1 Gdy przechodził, zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia. 2 Zapytali Go Jego uczniowie: Rabbi, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że urodził się niewidomym? 3 Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice, ale stało się tak, aby w nim objawiły się dzieła Boga. 4 Dopóki jest dzień, powinniśmy wykonywać dzieła Tego, który Mnie posłał. Przychodzi noc, gdy nikt nie może działać. 5 Dopóki jestem na świecie, jestem światłością świata. 6 Gdy to powiedział, splunął na ziemię, zrobił błoto ze śliny i pomazał nim oczy niewidomego. 7 Polecił mu też: Idź i obmyj się w sadzawce Siloam (co znaczy Posłany). Odszedł więc, obmył się i wrócił jako widzący. 8 A sąsiedzi i ci, którzy go przedtem widywali żebrzącego, mówili: Czy nie jest to ten, który siedział i żebrał? 9 Jedni mówili: To jest on, inni: Nie, ale jest do niego podobny. On zaś powiedział: To ja jestem. 10 Pytali go więc: Jak zostały otworzone twoje oczy? 11 On odpowiedział: Człowiek, nazywany Jezusem, uczynił błoto, pomazał moje oczy i powiedział do mnie: Idź do Siloam i obmyj się. Poszedłem więc, obmyłem się i przejrzałem. 12 Zapytali go: Gdzie On jest? Odpowiedział: Nie wiem.
Faryzeusze przesłuchują uzdrowionego
13 Zaprowadzili więc do faryzeuszy tego, który jeszcze niedawno był niewidomy. 14 W tym dniu zaś, w którym Jezus zrobił błoto i otworzył jego oczy, był szabat. 15 Faryzeusze również pytali go, w jaki sposób przejrzał. On odpowiedział: Nałożył błoto na moje oczy, obmyłem się i widzę. 16 Wtedy niektórzy faryzeusze powiedzieli: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Inni natomiast mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie znaki? I doszło między nimi do rozłamu. 17 Zapytali więc ponownie niewidomego: Co ty sądzisz o Nim, skoro otworzył twoje oczy? On odpowiedział: Jest prorokiem.
18 Żydzi jednak nie wierzyli, że był niewidomy i przejrzał, dopóki nie przywołali jego rodziców. 19 Zapytali ich: Czy to jest wasz syn, o którym mówicie, że urodził się niewidomy? Jak to się stało, że teraz widzi? 20 Jego rodzice zaś odpowiedzieli: Wiemy, że to jest nasz syn i że urodził się niewidomy. 21 Dlaczego teraz widzi, nie wiemy. Nie wiemy też, kto otworzył jego oczy. Jest dorosły, zapytajcie go, niech sam odpowie. 22 Tak powiedzieli jego rodzicie, bo bali się Żydów. Żydzi bowiem już postanowili, że każdego, kto wyzna, że Jezus jest Mesjaszem, wykluczą z synagogi. 23 Dlatego jego rodzice powiedzieli: Jest dorosły, jego zapytajcie.
24 Ponownie więc wezwali człowieka, który był niewidomy i powiedzieli do niego: Oddaj chwałę Bogu. Wiemy, że tamten człowiek jest grzeszny. 25 On odpowiedział: Czy jest grzeszny, nie wiem. Jedno wiem, że byłem niewidomy, a teraz widzę. 26 Powiedzieli więc do niego: Co ci uczynił? Jak otworzył twoje oczy? 27 Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, a mnie nie wysłuchaliście. Dlaczego znowu chcecie słuchać? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami? 28 Wtedy zwymyślali go i powiedzieli: Ty jesteś Jego uczniem, my zaś jesteśmy uczniami Mojżesza. 29 My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza, a skąd tamten jest, nie wiemy. 30 Wówczas człowiek ten oznajmił: To dziwne, że wy nie wiecie, skąd On jest, a otworzył moje oczy. 31 Wiemy, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników, ale wysłuchuje tego, kto boi się Boga i wypełnia Jego wolę. 32 Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia. 33 Gdyby Ten nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić. 34 Wtedy mu odpowiedzieli: Urodziłeś się cały w grzechach i ty nas pouczasz? I wyrzucili go.
Duchowa ślepota
35 A gdy Jezus usłyszał, że go wyrzucili, odnalazł go i zapytał: Czy wierzysz w Syna Człowieczego? 36 Tamten odpowiedział: A kto Nim jest, Panie, abym w Niego uwierzył? 37 Jezus mu powiedział: Widzisz Go, bo jest Nim Ten, który z tobą rozmawia. 38 On zaś oznajmił: Wierzę, Panie! I oddał Mu pokłon. 39 A Jezus powiedział: Przyszedłem osądzić ten świat, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, stali się ślepi.
40 Usłyszeli to pewni faryzeusze, którzy z Nim byli i zapytali Go: Czy my jesteśmy ślepi? 41 Jezus im odpowiedział: Gdybyście byli ślepi, nie mielibyście grzechu, ale ponieważ mówicie: Widzimy, dlatego grzech wasz trwa.