Смерть та поховання Йоаша
1 У двадцять третьому році Юдейського царя Йоаша, сина Ахазії, зійшов на царський престол у Самарії Єгоахаз, син Єгу, й царював сімнадцять років.
2 Він чинив зло перед Господом, наслідуючи гріхи Єровоама, Неватового сина, який впровадив у гріх Ізраїль; він від них не відвернувся.
3 Тому Господь запалав гнівом на Ізраїль; Він видав Ізраїльтян у руки сирійського царя Хазаїла, а потім і в руки Хазаїлового сина Бен-Гадада.
4 Та був час, коли Єгоахаз помолився до Господа, й Господь його вислухав, зважаючи на гноблення Ізраїлю, коли люди страждали від гніту сирійського царя.
5 Тоді Господь послав Ізраїлеві визволителя , – вони вийшли з-під влади сирійців, і певний час Ізраїльтяни мешкали у своїх наметах, як і раніше.
6 Але вони не відвернулись від гріхів Єровоамового роду, в які той втягнув Ізраїль. Вони продовжували їх робити, а в Самарії навіть залишався священний гай Ашери .
7 В результаті в Єгоахаза майже не залишилося військових людей, – лише п’ятдесят вершників, десять колісниць і десять тисяч піхоти, оскільки їх винищив сирійський цар; він розтоптав їх, наче порох під ногами.
8 Усі інші оповіді про Єгоахаза, й про всі його діяння та доблесні подвиги записано в Книзі Літопису Ізраїльських Царів.
9 Отже, Єгоахаз спочив зі своїми батьками, і його поховали в Самарії. Замість нього зійшов на царський престол його син Йоаш.
Йоаш – цар Ізраїля
10 У тридцять сьомому році Юдейського царя Йоаша над Ізраїлем у Самарії став царем інший Йоаш, – син Єгоахаза, й царював шістнадцять років.
11 Він чинив зло перед Господом, не відступаючи від жодного з численних гріхів Єровоама, Неватового сина, який впровадив у гріх Ізраїль. Він жив у гріхах.
12 Усі оповіді про Йоаша й про всі його діяння та хоробрість, виявлену у війні з Юдейським царем Амасією, записано в Книзі Літопису Ізраїльських Царів.
13 Йоаш спочив зі своїми батьками, а царський престол в Ізраїлі зайняв його син Єровоам. Йоаш був похований у Самарії біля царів Ізраїлю…
Пророцтво Єлисея, його смерть та поховання
14 Коли Єлисей захворів на недугу, від якої мав померти, до нього прийшов Ізраїльський цар Йоаш і, голосячи над ним, говорив: Батьку мій, батьку мій. Коліснице Ізраїлю і його кіннотники!
15 Але Єлисей промовив до нього: Візьми лук і стріли! І той приніс лук і стріли.
16 Тоді він сказав Ізраїльському цареві: Візьми у свої руки свій лук! Той взяв у свої руки лук, а Єлисей поклав свої руки на руки царя,
17 і промовив: Відкрий вікно на схід! І той відкрив. Тоді Єлисей сказав: Стріляй! І коли цар вистрілив, Єлисей вигукнув: Стріла Господньої перемоги! Це стріла Господньої перемоги над Сирією! Ти розгромиш сирійців в Афеку дощенту!
18 Після цього Єлисей наказав: Візьми свої стріли! І той узяв. Тоді знову сказав цареві Ізраїлю: Бий ними по землі! Цар ударив тричі, й зупинився…
19 Божий чоловік розсердився на нього, й сказав: Потрібно було вдарити п’ять або шість разів, тоді ти розгромив би сирійців дощенту, але тепер ти лише тричі розіб’єш сирійців.
20 Після цього Єлисей помер, і його поховали. А на початку наступного року ватаги моавійців вторглись у Ізраїльський край.
21 Десь у той час люди ховали одного чоловіка, – але сталося так, що, побачивши цю ватагу ворогів, вони кинули тіло того чоловіка в гробницю Єлисея, і втекли. Падаючи, мертве тіло доторкнулося останків Єлисея й ожило, – той чоловік встав на свої ноги.
22 Протягом усього часу царювання Єгоахаза, сирійський цар Хазаїл гнобив Ізраїль.
23 Але тоді Господь зглянувся над ними й виявив до них милосердя. Він повернувся до них обличчям задля Свого Заповіту з Авраамом, Ісааком і Яковом. Господь не хотів їх знищити, тому й досі не відкидає їх від Себе.
24 Коли сирійський цар Хазаїл помер, то замість нього зійшов на царський престол його син Бен-Гадад.
25 Тоді виступив син Єгоахаза Йоаш, і відібрав міста з-під влади сина Хазаїла, Бен-Гадада, – всі міста, які його батько Хазаїл захопив у війні з Єгоахазом. Тричі перемагав його Йоаш, аж поки не повернув усіх Ізраїльських міст.
Jehoachaz królem Izraela
1 W dwudziestym trzecim roku panowania Joasza, syna Ochozjasza, króla Judy, Jehoachaz, syn Jehu, został królem Izraela w Samarii na siedemnaście lat. 2 Czynił to, co złe w oczach Pana. Poszedł za grzechem Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł do grzechu Izraela, i nie odstąpił od niego.
3 Dlatego gniew Pana zapłonął przeciwko Izraelowi i wydał go w ręce Chazaela, króla Aramu i w ręce Ben-Hadada, syna Chazaela, przez wszystkie jego dni. 4 Jednakże Jehoachaz przebłagał Pana i Pan go wysłuchał, ponieważ widział ucisk Izraela, którym gnębił go król Aramu. 5 Dał więc Pan Izraelowi wybawcę. Izraelici wyzwolili się spod ręki Aramu i zamieszkali jak dawniej w swoich namiotach. 6 Nie odstąpili jednak od grzechów domu Jeroboama, który przywiódł Izraela do grzechu, ale trwali w nich. Nawet aszera stała w Samarii. 7 Jehoachazowi nie pozostało więcej wojska, poza pięćdziesięcioma jeźdźcami, dziesięcioma rydwanami i dziesięcioma tysiącami pieszych, ponieważ król Aramu zniszczył je i starł jak proch, który się depcze.
8 Pozostałe dzieje Jehoachaza i wszystko, co uczynił, a także jego męstwo, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 9 Jehoachaz spoczął przy swoich przodkach i pochowano go w Samarii, a po nim królem został jego syn, Joasz.
Joasz królem Izraela
10 W trzydziestym siódmym roku panowania Joasza, króla Judy, Joasz, syn Jehoachaza, został królem Izraela w Samarii, na szesnaście lat. 11 Czynił to, co złe w oczach Pana. Nie odstąpił od żadnego z grzechów Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł do grzechu Izraela, ale w nich trwał.
12 Pozostałe zaś dzieje Joasza, wszystko to, co uczynił, i całe jego męstwo, z jakim walczył przeciwko Amazjaszowi, królowi Judy, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 13 Potem Joasz spoczął przy swoich przodkach, a Jeroboam zasiadł na jego tronie. Joasz zaś został pochowany w Samarii przy królach Izraela.
Zapowiedź zwycięstwa nad Aramem
14 Kiedy Elizeusz śmiertelnie zachorował, przyszedł do niego Joasz, król Izraela, zapłakał nad nim i zawołał: Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego konnico! 15 Wtedy Elizeusz rozkazał mu: Przynieś łuk i strzały! A kiedy przyniósł do niego łuk i strzały, 16 Elizeusz zwrócił się do króla izraelskiego: Połóż rękę na łuku! Położył więc rękę na łuku, a Elizeusz położył swoje ręce na rękach króla 17 i polecił: Otwórz okno ku wschodowi! Król otworzył, a wtedy Elizeusz rozkazał: Strzelaj! I wystrzelił. Prorok zaś powiedział: Strzała wybawienia od Pana i strzała wybawienia przeciw Aramowi! Pobijesz Arama doszczętnie w Afek. 18 Ponownie rozkazał: Weź strzały! I wziął. Następnie Elizeusz powiedział królowi izraelskiemu: Uderz w ziemię! On zaś uderzył trzy razy, a potem przestał. 19 Mąż Boży rozgniewał się na niego i powiedział: Trzeba było uderzyć pięć albo sześć razy, wtedy doszczętnie pobiłbyś Arama! A teraz pokonasz Arama tylko trzy razy!
Śmierć Elizeusza
20 Elizeusz zmarł i go pochowano. Bandy Moabitów co roku napadały na kraj. 21 Pewnego razu, gdy chowano jakiegoś człowieka, zobaczono bandę najeźdźców. Wrzucono więc tego człowieka do grobu Elizeusza. Kiedy jednak ciało zmarłego dotknęło kości Elizeusza, zmarły ożył i stanął na własnych nogach.
Od śmierci Elizeusza do upadku Królestwa Izraela
Zwycięstwo nad Aramejczykami
22 Chazael, król Aramu, uciskał Izraela przez wszystkie dni panowania Jehoachaza. 23 Lecz Pan okazał im łaskę i zmiłował się nad nimi. Zwrócił się ku nim ze względu na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. Nie chciał ich zgładzić i nie odrzucił ich sprzed swego oblicza, aż do tego czasu. 24 Potem Chazael, król Aramu, zmarł, a rządy po nim objął jego syn, Ben-Hadad. 25 Joasz zaś, syn Jehoachaza, ponownie odebrał z rąk Ben-Hadada, syna Chazaela, miasta, które ten zabrał jego ojcu, Jehoachazowi, podczas wojny. Joasz pobił go trzykrotnie i odzyskał miasta izraelskie.