Указ царя Кіра про повернення полонених та відбудову Господнього Храму
1 Першого року владарювання перського царя Кіра , – як виконання Господнього слова, провіщеного через Єремію, – Господь спонукав дух перського царя Кіра, аби він оголосив по всьому своєму царстві, усно та письмово, повідомляючи:
2 Так говорить Кір, цар Персії: Усі царства землі дав мені Господь, Бог небес, і Він доручив мені збудувати Йому Храм у Єрусалимі, що в Юдеї.
3 Хто з-посеред вас належить до Його народу, – нехай його Бог буде з ним, – і нехай він вирушає до Єрусалима, що в Юдеї, і нехай будує Храм Господу, Богу Ізраїлю. Адже це є той Бог, Який у Єрусалимі.
4 А всім, котрі залишилися з цього народу , де би вони не проживали, нехай місцеві мешканці допоможуть таким сріблом, золотом, усяким майном і худобою, а також добровільними пожертвами для Божого Храму, що в Ізраїлі.
5 Тож піднялися глави батьківських родин Юди та Веніяміна, священики та левіти, – всі, чий дух відчув Боже спонукання, щоб іти й будувати Господній Храм, що в Єрусалимі.
6 А їхні довколишні сусіди підтримали їх срібним посудом, золотом, усяким майном, худобою і коштовними дарами, окрім усіх інших добровільних дарів.
7 Цар Кір виніс також посуд Господнього Храму, який Навуходоносор забрав з Єрусалима, поклавши його в капищі свого бога.
8 Перський цар Кір передав його у руки свого скарбника Мітредата, який за рахунком вручив усе Юдиному князю Шешбаццару .
9 Там налічувалось: тридцять золотих посудин, тисяча срібних посудин, двадцять дев’ять ножів,
10 тридцять золотих чаш, чотириста десять срібних подвійних чаш, тисяча предметів різного іншого посуду.
11 Усього золотого та срібного начиння було п’ять тисяч чотириста. Все це Шешбаццар вивіз із собою під час повернення переселенців з Вавилону в Єрусалим.
Powrót pierwszej grupy wygnańców
Edykt Cyrusa
1 W pierwszym roku panowania króla perskiego Cyrusa, aby spełniło się słowo Pana, wypowiedziane przez Jeremiasza, wzbudził Pan ducha króla perskiego, i kazał ogłosić w całym swoim królestwie, a także na piśmie, co następuje:
2 Tak mówi Cyrus, król perski: Pan, Bóg niebios, dał mi wszystkie królestwa. On też nakazał mi, abym zbudował Mu dom w Jerozolimie, która jest w Judzie. 3 Ktokolwiek więc spośród was należy do Jego ludu – jego Bóg niech będzie z nim– niech idzie do Jerozolimy, która jest w Judzie, i niech buduje dom Pana, Boga Izraela, tego Boga, który jest w Jerozolimie. 4 Wszystkich zaś tych, którzy pozostają wszędzie tam, gdzie mieszkają, niech współmieszkańcy wspomogą srebrem i złotem, dobytkiem i bydłem, a także dobrowolną ofiarą na dom Boga w Jerozolimie.
5 Powstali więc naczelnicy rodów Judy i Beniamina oraz kapłani i lewici, wszyscy, których ducha Bóg pobudził, aby poszli zbudować dom Pana w Jerozolimie. 6 A wszyscy wokół wspomagali ich tym, co posiadali: naczyniami ze srebra, złotem, dobytkiem i bydłem, kosztownościami, nie licząc wszystkich dobrowolnych ofiar.
7 Król Cyrus zwrócił sprzęty domu Pana, które Nebukadnessar zabrał z Jerozolimy i złożył je w domu swego boga. 8 Król perski, Cyrus, przekazał je skarbnikowi Mitredatowi, a ten sporządził ich wykaz dla Szeszbassara, księcia Judy.
9 Oto ten wykaz: złotych czasz – trzydzieści, srebrnych czasz – tysiąc, naczyń wymiennych – dwadzieścia dziewięć, 10 złotych pucharów – trzydzieści, srebrnych pucharów – czterysta dziesięć, pozostałych naczyń – tysiąc.
11 Wszystkich naczyń, złotych i srebrnych, było pięć tysięcy czterysta. Szeszbassar wszystko to przyniósł, gdy wygnańcy przybyli z Babilonii do Jerozolimy.