Вітання галатам
1 Павло, апостол не від людей, не через людину, але через Ісуса Христа і Бога Отця, Який воскресив Його з мертвих,
2 та всі брати, що зі мною, – до галатійських Церков:
3 благодать і мир вам від нашого Бога Отця і від Господа Ісуса Христа,
4 Який віддав Самого Себе за наші гріхи, щоб визволити нас від теперішнього лукавого віку, за волею Бога і нашого Отця,
5 Якому слава навіки‑віків. Амінь .
Євангелія – не від людей
6 Дивуюся, що ви так швидко залишаєте Того, Хто покликав вас благодаттю Христа, і переходите до іншої євангелії.
7 Втім, вона не інша, але є деякі, котрі бентежать вас і хочуть змінити Євангелію Христа.
8 Але якби й ми чи сам ангел з неба благовістили вам щось інше, ніж те, що ми вам благовістили, – нехай буде відлучений!
9 Як ми раніше говорили, я і тепер знову кажу: коли вам хто благовістить щось інше, ніж те, що ви прийняли, – нехай буде відлучений!
10 Хіба тепер я покладаюся на людей, чи на Бога? Хіба я намагаюся догодити людям? Якби я і досі догоджав людям, то не був би рабом Христа.
11 Повідомляю вам, брати, що Євангелія, яку я вам звістив, не від людей.
12 Адже я не прийняв її і не навчився від людини, але – через об’явлення Ісуса Христа.
Початок служіння апостола Павла
13 Ви чули про моє життя колись у юдействі, що я несамовито переслідував Божу Церкву та руйнував її;
14 я досягнув у юдействі більших успіхів, ніж багато ровесників мого роду, будучи завзятим прихильником моїх батьківських передань.
15 Коли ж Бог, Який вибрав мене з утроби моєї матері й покликав Своєю благодаттю, уподобав
16 об’явити через мене Сина Свого, щоб я благовістив Його між язичниками, – я не став того часу радитися з тілом і кров’ю
17 і не пішов у Єрусалим до тих, які переді мною були апостолами, але я пішов у Аравію і знову повернувся в Дамаск.
18 Потім, після трьох років, пішов я в Єрусалим, щоби побачити Кифу, і перебув у нього п’ятнадцять днів.
19 Когось іншого з апостолів я не бачив, крім Якова, брата Господнього.
20 І те, що пишу вам, – перед Богом пишу , не обманюю.
21 Потім я прийшов у землі Сирії та Килікії.
22 Церкви Христові в Юдеї не знали мене особисто.
23 Вони тільки чули, що той, хто колись переслідував, тепер благовістить віру, яку раніше нищив.
24 І прославляли через мене Бога.
POZDROWIENIE
1 Paweł, apostoł, ustanowiony nie przez ludzi ani za pośrednictwem człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który wskrzesił Go z martwych, 2 oraz wszyscy bracia, którzy są ze mną, do Kościołów Galacji: 3 Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa, 4 który wydał samego siebie za nasze grzechy, aby wyzwolić nas od obecnego złego świata, zgodnie z wolą naszego Boga i Ojca. 5 Jemu chwała na wieki wieków. Amen.
JEDYNA EWANGELIA
6 Dziwię się, że tak szybko przechodzicie od Tego, który was powołał łaską Chrystusa, do innej ewangelii. 7 Nie ma jednak innej. Są tylko tacy, którzy sieją zamęt wśród was i chcą sfałszować Ewangelię Chrystusa. 8 Ale jeśli nawet my głosilibyśmy lub anioł z nieba głosiłby wam dobrą nowinę inną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty. 9 Jak już powiedzieliśmy, tak i teraz znowu mówię: Gdyby ktoś głosił wam dobrą nowinę inną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty.
10 Czy teraz bowiem chcę pozyskać ludzi, czy Boga? Czy staram się przypodobać ludziom? Jeśli jeszcze chciałbym się przypodobać ludziom, nie byłbym sługą Chrystusa.
PRZESZŁOŚĆ PAWŁA
11 Oświadczam wam, bracia, że Ewangelia, którą głosiłem, nie jest dziełem człowieka. 12 Nie otrzymałem jej też od człowieka ani się jej nie nauczyłem, lecz została mi przekazana przez objawienie Jezusa Chrystusa.
13 Słyszeliście przecież o moim postępowaniu, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, że z zaciekłością prześladowałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć. 14 Wybijałem się w judaizmie ponad wielu rówieśników z mojego narodu i w większym stopniu byłem zagorzałym wyznawcą ojczystych tradycji. 15 A kiedy Bóg, który przeznaczył mnie od urodzenia i powołał swoją łaską, zechciał 16 objawić mi swojego Syna, abym wśród pogan głosił Dobrą Nowinę o Nim, wtedy nie radziłem się ludzi 17 ani nie wstąpiłem do Jerozolimy, do wcześniej niż ja powołanych apostołów, lecz udałem się do Arabii i ponownie wróciłem do Damaszku.
18 Następnie po trzech latach wstąpiłem do Jerozolimy, aby zapoznać się z Kefasem. Zatrzymałem się u niego piętnaście dni. 19 Żadnego innego z apostołów nie widziałem, poza Jakubem, bratem Pana. 20 Bóg mi świadkiem, że w tym, co wam piszę, nie kłamię. 21 Potem przybyłem w okolice Syrii i Cylicji. 22 Kościołom Judei, które są w Chrystusie, nie byłem osobiście znany. 23 Słyszały one tylko, jak mówiono: Dawny nasz prześladowca głosi teraz jako Dobrą Nowinę wiarę, którą wcześniej niszczył. 24 I wielbili Boga z mojego powodu.