1 Коли хтось згрішить тим, що почує слова присяги, і стане свідком чогось, або бачив чи знав, але не розповів про це, то візьме на себе гріх.
2 Або якщо хтось доторкнеться до будь-якої нечистої речі – чи то до мертвечини нечистої тварини, чи до мертвечини нечистого хижака, або до мертвечини нечистого плазуна, не відаючи, що воно нечисте, то він все ж таки винуватий і стає нечистим.
3 Або якщо хтось доторкнеться до нечистоти людини, – до будь-якої її нечистоти, через яку може осквернитися, – і він не знатиме про це, але згодом усвідомить, що допустився провини.
4 Або коли хтось нерозважливо в розмові присягнеться зробити щось погане, або учинити добре, як це буває в того, хто присягається, не надаючи тому значення, але згодом він усвідомить, що він став винуватим в якомусь з тих випадків.
5 Отже, коли станеться таке що людина усвідомить, що вона провинилася в одному з подібних випадків, то нехай вона визнає, у чому згрішила.
6 Після того вона принесе Господу жертву за свою провину, тобто за свій гріх, який учинила, самку-ягничку з овець, або козеня із кіз у жертву за гріх. Священик звершить за неї викуплення від її гріха.
7 Якщо ж вона не спроможеться на вівцю, то принесе Господу в жертву за ту провину, якою вона згрішила, дві горлиці або двох голубенят: одне в жертву за гріх, а друге – на всепалення.
8 Принесе їх до священика, а той візьме спочатку те, що в жертву за гріх, скрутить йому голівку від його шиї, але не відокремить її.
9 Потім він покропить кров’ю жертви за гріх стінку жертовника. Решту крові вицідить до підніжжя жертовника. Це жертва за гріх.
10 Іншого він принесе у всепалення за встановленим приписом. Так священик звершить за людину викуплення від її гріха, який вона учинила, і їй буде прощено.
11 Якщо ж вона не спроможеться й на двох горлиць чи на двох голубенят, то принесе у свій дар, через те що згрішила, десяту частину ефи питльованого борошна в жертву за гріх. Не поллє на нього олії і не покладе на нього ладану, бо це жертва за гріх.
12 Вона принесе борошно до священика, а священик, набравши з нього повну жменю, як його пам’ятну частку , спалить на жертовнику як вогняну жертву для Господа. Це жертва за гріх.
13 Так священик звершить викуплення за гріх людини, який вона скоїла в одному зі згаданих вище випадків , і їй буде прощено. Те, що залишиться, буде для священика, як і хлібна жертва.
14 Промовляючи далі , Господь сказав Мойсею:
15 Коли хтось допустить невірність і ненавмисно згрішить відносно Господніх святих речей, то за свою провину принесе в жертву Господу з дрібної худоби барана без вади відповідної вартості срібла в шеклях, за шеклем Святині, в жертву за провину.
16 А матеріальну шкоду від того, що згрішив, проти чогось із святих речей, має відшкодувати. Крім того, надбавить до вартості ще його п’яту частину й дасть усе священикові. Священик звершить за людину викуплення жертвою барана за провину, і буде їй прощено.
17 Якщо хтось згрішить, порушивши якусь з усіх Господніх Заповідей, чого не можна чинити, але він не знав цього, то такий все ж провинився і має принести жертву за свій гріх.
18 Він приведе до священика з дрібної худоби барана без вади відповідно до його вартості в жертву за провину. Священик звершить за нього викуплення за провину, яку він несвідомо вчинив, і буде він прощений.
19 Це жертва за провину, адже він таки згрішив перед Господом.
Жертва за злочин
20 Господь і далі промовляв до Мойсея, кажучи:
21 Якщо хтось згрішить і вчинить злочин проти Господа і введе свого ближнього в оману відносно отриманого на зберігання, чи під заставу, й займатиметься злочинним вимаганням чи грабунком;
22 а може, знайшовши загублене, скаже про це неправду й неправдиво присягнеться про щось з усього того, що людина може вчинити, згрішивши таким чином;
23 тож, коли вона згрішить, учинивши злочин, то нехай поверне пограбоване або насильно вилучене, чи те, що було дане на зберігання, або те, що було загублене, а вона знайшла.
24 Може бути і щось інше, про що людина неправдиво присягнулася. Того дня, коли вона буде викрита, хай відшкодує усе сповна, та надбавить до цього ще п’яту частину його вартості й віддасть тому, чиє воно є.
25 Крім того, за свою провину вона приведе до священика у жертву Господу з дрібної худоби барана без вади, відповідно до твоєї оцінки.
26 Священик звершить за цю людину викуплення перед Господом, і їй буде прощено, що б з усього того вона не скоїла і у чому б не провинилась.
Ofiary przebłagalne za pojedyncze wykroczenie
1 Jeżeli ktoś zgrzeszył przez to, że usłyszał zaklęcie i był świadkiem tego, albo widział, albo dowiedział się o tym, lecz tego nie oznajmił, to bierze na siebie winę. 2 Jeżeli ktoś dotknie się czegoś nieczystego, czy to padliny nieczystego dzikiego zwierzęcia, czy to padliny nieczystego domowego zwierzęcia, czy też padliny nieczystego płaza, będąc nieświadomym tego, staje się nieczystym i winnym. 3 Jeżeli ktoś dotknie się nieczystości człowieka, jakakolwiek byłaby jego nieczystość, przez którą można stać się nieczystym, nie wiedząc o tym, to gdy się o tym dowie, staje się winnym. 4 Jeżeli ktoś nierozważnie wypowiada przysięgę ze złym lub dobrym zamiarem, jak to się zdarza człowiekowi nierozważnie przysięgającemu, to, gdy sprawa zostanie mu przedstawiona, a on ją sobie uświadomi, staje się winnym każdej z tych rzeczy. 5 Zatem jeżeli ktoś zawinił w jednej z tych rzeczy, to niech wyzna, że przez to zgrzeszył. 6 Potem niech przyprowadzi za swoje przewinienie dla Pana, za grzech, który popełnił, samicę z trzody, owcę lub kozę na ofiarę przebłagalną za grzech, a kapłan dokona przebłagania za jego grzech. 7 Jeżeli jednak nie stać go na owcę, to niech przyniesie Panu na ofiarę za popełniony grzech dwie synogarlice albo dwa młode gołębie. Jednego ptaka na ofiarę przebłagalną za grzech, a drugiego na ofiarę całopalną. 8 Przyniesie je do kapłana, który najpierw złoży to, co przeznaczone na ofiarę przebłagalną za grzech. Naderwie mu głowę przy szyi, lecz jej nie oddzieli. 9 Krwią ofiary przebłagalnej za grzech pokropi ścianę ołtarza, a resztę krwi wyciśnie u podstawy ołtarza. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 10 Drugiego zaś ptaka złoży jako ofiarę całopalną według przepisów. I w ten sposób dokona kapłan przebłagania za jego grzech, który popełnił, i zostanie mu odpuszczony.
11 A jeżeli nie stać go nawet na dwie synogarlice ani na dwa młode gołębie, to niech przyniesie jako swoją ofiarę, za to, że zgrzeszył, dziesiątą część efy najczystszej mąki na ofiarę przebłagalną za grzech. Niech nie dolewa jednak do mąki oliwy ani nie dodaje do niej kadzidła, bo to jest ofiara przebłagalna za grzech. 12 Mąkę przyniesie do kapłana, a kapłan weźmie z niej pełną garść na pamiątkę i spali na ołtarzu, na ofiarach w ogniu spalanych dla Pana. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 13 W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech, który popełnił w jednej z tych rzeczy, i zostanie mu odpuszczony. To, co pozostanie, przypada kapłanowi, podobnie jak przy ofierze pokarmowej.
Ofiary przebłagalne za sakralne wykroczenia
14 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 15 Jeżeli ktoś dopuści się niewierności i przez nieuwagę uchybi rzeczy poświęconej Panu, to jako zadośćuczynienie przyprowadzi Panu ze swej trzody baranka bez skazy, według ustalonej przez ciebie wartości dwóch sykli srebra, w syklach świątynnych, na ofiarę zadośćuczynienia. 16 Następnie zapłaci za grzech wobec rzeczy świętej, dodając jeszcze jedną piątą wartości i da to kapłanowi. Kapłan zaś dokona nad nim przebłagania, ofiarując baranka zadośćuczynienia. I będzie mu odpuszczone.
17 Jeżeli ktoś zgrzeszy, czyniąc coś przez nieuwagę przeciwko jednemu z przykazań Pana, uczyni coś, czego nie wolno czynić, to jest winny i ponosi odpowiedzialność za swój grzech. 18 Wówczas przyprowadzi do kapłana ze swej trzody barana bez skazy na ofiarę zadośćuczynienia według ustalonej przez ciebie wartości. Kapłan zaś dokona przebłagania za jego wykroczenie, które nieświadomie popełnił, i będzie mu odpuszczone. 19 Jest to ofiara zadośćuczynienia, gdyż bardzo zawinił wobec Pana.
Ofiara przebłagalna za wykroczenia społeczne
20 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 21 Jeżeli ktoś zgrzeszył i sprzeniewierzył się przed Panem przez to, że wyparł się przed swoim bliźnim rzeczy powierzonej albo danej w zastaw, albo zrabowanej, albo też oszukał swego bliźniego, 22 albo znalazł rzecz zgubioną i zaparł się tego, złożył fałszywą przysięgę – w którejkolwiek z tych spraw, przez które człowiek grzeszy, gdy je popełnia – 23 to zgrzeszył i stał się winnym. Niechaj zwróci rzecz, którą zrabował albo wymusił, albo wziął na przechowanie, albo zagubioną, którą znalazł, 24 albo jakąkolwiek rzecz, co do której fałszywie przysięgał. Zwróci pełną jej wartość i doda do tego jeszcze piątą część. W dniu swojej ofiary zadośćuczynienia odda to temu, do kogo to należy. 25 A na zadośćuczynienie Panu przyprowadzi do kapłana ze swojej trzody barana bez skazy, według ustalonej przez ciebie wartości jako ofiarę zadośćuczynienia. 26 Kapłan zaś dokona za niego przebłagania przed Panem i zostanie mu odpuszczony każdy uczynek, który popełnił i przez który stał się winny.