Обітниці для Господа
1 Господь промовив до Мойсея такі слова:
2 Звернись до Ізраїльських нащадків і скажи їм: Коли якась людина складатиме Господу обітницю за твоєю оцінкою вартості душ,
3 то твоя оцінка буде така: мужчина віком від двадцяти до шістдесяти років п’ятдесят шеклів срібла, за шеклем святині.
4 Коли це жінка, то твоя оцінка буде тридцять шеклів.
5 А якщо вони віком від п’яти до двадцяти років, то твоя оцінка хлопця буде двадцять шеклів, а дівчини – десять шеклів.
6 Якщо ж вони віком від одного місяця до п’яти років, то твоя оцінка хлопця буде п’ять шеклів срібла, а твоя оцінка дівчини – три шеклі.
7 А коли вони віком від шістдесяти років і вище, то якщо це мужчина, то твоя оцінка буде п’ятнадцять шеклів, а для жінки – десять шеклів.
8 Якщо ж він виявиться бідним щодо твоєї оцінки, то він постане перед священиком, і священик його оцінить згідно з тим, на що буде спроможна рука того, хто складає обітницю, – священик здійснить оцінку відносно нього.
9 А коли посвячується щось з худоби, яку можна приносити в жертву Господу, то все, що людина жертвує з того Господу, стає святим.
10 Нехай він не міняє його і не підмінює його, ні доброго – поганим, ані поганого – добрим. Якщо ж він таки замінить тварину іншою твариною, то і вона, і її заміна стають святими.
11 Якщо ж це буде якась нечиста тварина, яку не приносять у жертву Господу, то потрібно поставити тварину перед священиком.
12 Священик оцінить її, наскільки вона добра чи погана, – і як священик її оцінить, то так і буде.
13 А якщо власник захоче її викупити, то він має додати до встановленої вартості п’яту частину.
14 Якщо якийсь чоловік посвятить свій дім як святиню для Господа, то священик має оцінити його, наскільки він добрий, чи поганий. Як священик його оцінить, так і буде.
15 Коли ж той, хто посвятив, захоче викупити свій дім, то він повинен додати до встановленої вартості ще п’яту частину суми, і він знову належатиме йому.
16 Якщо якась людина посвятить Господу частину поля зі своєї посілості, то твоя оцінка буде відповідно до його посіву: хомер ячменю по п’ятдесят шеклів срібла.
17 Якщо посвятить своє поле від початку ювілейного року, то його вартість буде за твоєю оцінкою повною.
18 Коли ж він посвятить своє поле після ювілею, то священик встановить його вартість відповідно до кількості років, що залишаються до ювілейного року. Таким чином певна сума буде віднята від повної оцінки.
19 Якщо ж той, хто посвятив поле, справді захоче викупити його, то він має додати п’яту частину до суми твоєї оцінки, і воно знову буде його.
20 Якщо ж він не викупить поля, або продасть те поле іншій людині, то його більше не можна буде викуповувати.
21 У ювілейний рік те поле буде посвячене Господу як обітована земля. Воно стане власністю священика.
22 Якщо хтось посвятить Господу поле, яке він купив і яке не належало до його посілості,
23 то священик обрахує йому вартість твоєї оцінки до ювілейного року, і він (власник) того ж дня передасть суму за твоєю оцінкою священику як посвячене Господу.
24 А в ювілейний рік те поле має повернутися тому, в кого воно було куплене і кому належала посілість землі.
25 Усяка оцінка має відбуватися за шеклем Святині, тобто: один шекель складатиметься з двадцяти гер.
26 А кожне первородне з худоби , що фактично, як первородне, вже належить Господу, ніхто не повинен посвячувати його. Будь це теля, чи вівця, вони вже Господні.
27 Якщо ж посвячується щось з нечистих тварин, то потрібно викупити його за твоєю оцінкою і додати до того п’яту частину. Якщо ж воно не буде викуплене, то воно має бути продане за твоєю оцінкою.
28 Проте все, що знаходиться під закляттям, тобто те, що людина шляхом закляття посвятить Господу, що б то не було, – буде це людина чи тварина, або успадковане поле, – не може ані продаватися, ані викуповуватися. Все, що закляте, є святим святих. Воно Господнє.
29 Ніхто з людей, хто буде посвячений з закляттям, не може бути викупленим, але неодмінно повинен умерти.
30 Кожна десятина з землі, – з врожаю поля чи з плоду дерев, – належатиме Господу. Це святе для Господа.
31 А якщо якась людина захоче викупити свою десятину, то до неї повинна додати її п’яту частину.
32 Так само кожна десятина з великої чи дрібної худоби, тобто кожне, що пройде під палицею десятим числом, буде святим для Господа.
33 Не перебирайте між гарним і поганим, і не замінюйте його. Якщо ж хтось таки замінить його, то сама тварина та її заміна стають святими, і не можуть бути викупленими.
34 Це Заповіді, які Господь заповів Мойсеєві для Ізраїльських нащадків на горі Сінай.
DODATEK: ŚLUBY I DZIESIĘCINY
Śluby
1 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 2 Przemów do Izraelitów i powiedz im: Jeżeli ktoś chce złożyć Panu w nadzwyczajnym ślubie jakąś osobę, według twojej oceny, 3 to twoja ocena będzie taka: Mężczyznę w wieku od dwudziestu do sześćdziesięciu lat ocenisz na pięćdziesiąt sykli srebra według sykla świątynnego. 4 Jeżeli jest to kobieta, to ją ocenisz na trzydzieści sykli. 5 Jeżeli chodzi o młodzież w wieku od pięciu do dwudziestu lat, to chłopiec będzie oceniony na dwadzieścia sykli, a dziewczyna na dziesięć sykli. 6 Jeżeli zaś chodzi o dzieci w wieku od jednego miesiąca do pięciu lat, to chłopiec będzie oceniony na pięć sykli srebra, a dziewczynkę ocenisz na trzy sykle srebra. 7 Jeżeli chodzi o sześćdziesięcioletnią osobę i powyżej, to mężczyzna będzie oceniony na piętnaście sykli, a kobieta na dziesięć sykli. 8 A jeżeli ktoś jest tak ubogi, że nie może spłacić ustalonej przez ciebie wartości, to postawią go przed kapłanem i kapłan go oszacuje. Kapłan oceni tego, który złożył ślub odpowiednio do jego możliwości.
9 Jeżeli chodzi o zwierzęta, które składa się Panu w ofierze, to wszystko, co z nich daje się Panu, będzie święte. 10 Nie wolno ich zamieniać ani zastępować innym, lepszego gorszym, gorszego lepszym. Gdyby ktoś jednak zamienił zwierzę na inne, to zarówno to pierwsze, jak i to zamienione będą święte. 11 Gdyby zaś chodziło o zwierzę nieczyste, którego nie składa się w ofierze Panu, to postawią to zwierzę przed kapłanem, 12 a kapłan oceni je zależnie od tego, czy jest dobre, czy złe – jak ty, kapłanie ocenisz, tak będzie. 13 Jeżeli potem zechce je wykupić, to dołoży piątą część do twojej oceny.
14 Jeżeli ktoś poświęci swój dom, aby był święty dla Pana, to kapłan go oceni, czy jest w dobrym, czy też w złym stanie. Jak kapłan go oszacuje, taka też będzie jego wartość. 15 Jeżeli jednak ofiarodawca zechce wykupić swój dom, to do ocenionej przez ciebie wartości doda jeszcze jedną piątą część srebra i znów będzie jego.
16 Jeżeli ktoś poświęci dla Pana część pola, które jest jego dziedziczną posiadłością, to twoja ocena będzie zależna od ilości wysianego zboża: za chomer jęczmienia pięćdziesiąt sykli srebra. 17 Jeżeli poświęci swoje pole w roku jubileuszowym, to twoja ocena będzie w mocy. 18 Jeżeli natomiast poświęci swój grunt po roku jubileuszowym, to kapłan obliczy sumę pieniędzy w zależności od lat, które pozostają do następnego roku jubileuszowego i odpowiednio do tego obniży wysokość twojej wyceny. 19 Jeżeli ofiarodawca zechce wykupić pole, które poświęcił, to doda do twojej wyceny piątą część srebra i będzie jego. 20 Jeżeli jednak pola nie wykupi i jeżeli to pole zostało sprzedane innemu człowiekowi, to nie będzie go można wykupić. 21 Kiedy pole zostanie zwolnione w roku jubileuszowym, będzie należało do Pana jako rzecz święta, jak pole całkowicie poświęcone. Stanie się własnością kapłana.
22 Jeżeli natomiast ktoś poświęci dla Pana pole nabyte przez siebie, które nie jest jego dziedziczną posiadłością, 23 to kapłan obliczy mu wysokość twojej wyceny aż do roku jubileuszowego, a on odda jeszcze tego samego dnia sumę twojej wyceny jako rzecz świętą dla Pana. 24 W roku jubileuszowym pole powróci do tego, od kogo zostało nabyte i czyją dziedziczną posiadłością była ta ziemia.
25 Każda twoja ocena będzie dokonywana w syklach świątynnych. Jeden sykl wynosi dwadzieścia gerów.
26 Jednak nikt nie powinien poświęcać pierworodnego z bydła dla Pana, czy to wołu, czy owcy, gdyż one już należą do Pana. 27 Jeżeli zaś chodzi o zwierzę nieczyste, to można je wykupić według twojej wyceny, dodając piątą część. Jeżeli jednak się go nie wykupi, to będzie sprzedane według twojej wyceny.
28 Jeżeli jakiś człowiek całkowicie poświęcił dla Pana cokolwiek z tego, co należy do niego – czy to człowieka, czy zwierzę, czy też pole, które jest jego dziedziczną posiadłością – to już nie może nic z tego sprzedać ani wykupić. Wszystko, co jest całkowicie poświęcone, jest rzeczą najświętszą dla Pana. 29 Żaden człowiek, który został całkowicie poświęcony dla Pana, nie może być wykupiony, lecz musi ponieść śmierć.
Dziesięciny
30 Każda dziesięcina z ziemi, czy to z zasiewu ziemi, czy to z owocu drzewa, należy do Pana. Jest rzeczą poświęconą dla Pana. 31 Jeżeli ktoś chciałby wykupić część ze swojej dziesięciny, to do ceny ogólnej musi dołożyć jedną piątą jej wartości. 32 Każda dziesięcina z bydła lub trzody, wszystko, co przechodzi pod laską pasterską, co dziesiąte, będzie poświęcone Panu. 33 Nie będzie się rozróżniać pomiędzy lepszym a gorszym i nie będzie się go zamieniać. Jeżeli jednak je się zamieni, wtedy i jedno, i drugie będą poświęcone dla Pana i nie będzie można ich wykupić.
Zakończenie
34 To są przykazania, które na górze Synaj Pan dał Mojżeszowi dla Izraelitów.