Сторонній вогонь Надава та Авіуда
1 Ааронові сини, Надав та Авігу, взяли кожен свою кадильницю, поклали в них вогню, насипали на нього ладану і принесли перед Господом сторонній вогонь, якого Він не велів їм приносити.
2 Тож вийшов від Господа вогонь та поглинув їх, так що вони померли перед Господом.
3 Мойсей сказав Ааронові: Це те, про що говорив Господь кажучи: Серед тих, що близькі до Мене, виявиться святість Моя, і перед усією громадою Я прославлюся. Аарон же мовчав.
4 Тоді Мойсей покликав Мішаїла та Елцафана, синів Уззіїла, Ааронового дядька, і сказав їм: Підійдіть і винесіть ваших братів геть зі Святині за табір.
5 Ті підійшли й забрали їх у їхніх хітонах й винесли за табір, як сказав Мойсей.
6 Після цього Мойсей сказав Ааронові та його синам, Елеазарові й Ітамарові: Не відкривайте своїх голів і не роздирайте свого одягу, щоб ви не померли, і щоб Господь не розгнівався на всю громаду. Проте ваші брати, увесь дім Ізраїля, нехай оплакують спалення, яке здійснив Господь.
7 Ви ж не залишайте входу в Намет Свідчення, щоб вам не померти, бо на вас єлей Господнього помазання. Вони учинили так, як сказав їм Мойсей.
Обов’язки священників
8 Господь звернувся до Аарона з такими словами:
9 Коли будете входити в Намет Свідчення, то не питимете вина ні міцного напою ні ти, ні твої сини з тобою, бо помрете. Це вічна постанова для вас і ваших поколінь.
10 Ви повинні вміти розрізняти між святим і несвятим, між нечистим і між чистим.
11 Навчайте Ізраїльських нащадків тим законам, які Господь переказав їм через Мойсея.
12 Мойсей сказав Ааронові та його синам, які залишилися, Елеазарові й Ітамарові: Візьміть хлібну жертву, що залишилася з Господніх вогняних приношень, і їжте її, як опрісноки, біля жертовника, бо вона є святою святих.
13 Будете її споживати на святому місці, бо це частка твоя і частка твоїх синів із Господніх вогняних приношень, адже так мені наказано.
14 Також і грудинку коливальної жертви та лопатку жертви відділення споживатимете на чистому місці, ти, твої сини і твої дочки з тобою, – це твоя частка і частка твоїх синів. Вони дані з мирних жертов Ізраїльських нащадків.
15 Вони приноситимуть лопатку жертви відділення і грудинку як частку коливальної жертви разом з жиром вогняних жертов, аби виконати обряд коливання перед Господом. Це буде тобі й твоїм нащадкам з тобою як вічна частка, як і звелів Господь.
16 Коли Мойсей став розшукувати козла жертви за гріх, то виявилось, що він був спалений! Тому Мойсей розгнівався на Елеазара й Ітамара, Ааронових синів, які залишилися, питаючи:
17 Чому ви не спожили жертви за гріх на святому місці? Адже це святе святих! Господь дав її вам, щоб усунути гріх громади і звершити за неї викуплення перед Господом!
18 Адже кров жертви не була внесена всередину до Святині! Ви неодмінно мали її спожити на святому місці, як я звелів.
19 Тоді Аарон промовив до Мойсея: Ось вони сьогодні принесли свої жертви за гріх і свої всепалення перед Господом, – таке трапилось мені! Тож коли б я спожив жертву за гріх сьогодні, то чи було б це добре в Господніх очах ?
20 Коли Мойсей почув це, то погодився з його доказами.
Kara za złożenie ofiary niezgodnie z przepisami
1 Synowie Aarona, Nadab i Abihu, wzięli kadzielnice, włożyli do nich ogień, nałożyli na niego kadzidło i ofiarowali przed Panem ogień inny niż ten, który był im nakazany. 2 Wtedy wyszedł ogień od Pana i strawił ich tak, że umarli przed Panem. 3 Mojżesz zaś powiedział do Aarona: To jest to, co Pan powiedział: Okażę Moją świętość tym, którzy zbliżają się do Mnie, a Moją chwałę przed całym ludem. Aaron zamilkł.
4 Potem Mojżesz zawołał Miszaela i Elsafana, synów Uzzjela, stryja Aarona, i powiedział do nich: Zbliżcie się i wynieście waszych braci sprzed Miejsca Świętego poza obóz. 5 Wówczas oni zbliżyli się i wynieśli ich w ich tunikach poza obóz, tak jak powiedział Mojżesz.
Przepisy dotyczące służby w świątyni
6 Potem Mojżesz powiedział do Aarona i do jego synów, Eleazara i Itamara: Nie rozpuszczajcie w nieładzie włosów na głowach i nie rozdzierajcie szat, abyście nie umarli i nie sprowadzili gniewu na całą społeczność. Wasi bracia natomiast, cały dom Izraela, niech opłakują ten pożar, który wzniecił Pan. 7 Nie oddalajcie się też od wejścia do Namiotu Spotkania, abyście nie umarli, ponieważ olej namaszczenia Pana jest na was. I uczynili tak, jak Mojżesz powiedział.
8 Potem Pan powiedział do Aarona: 9 Kiedy ty i twoi synowie będziecie wchodzić do Namiotu Spotkania, nie pijcie wina ani sycery, abyście nie umarli. Jest to ustawa wieczysta dla wszystkich waszych pokoleń, 10 abyście umieli odróżniać między tym, co święte, a tym, co nieświęte, między tym, co nieczyste, a tym, co czyste, 11 i abyście nauczali Izraelitów wszystkich ustaw, które Pan ogłosił wam przez Mojżesza.
12 Potem Mojżesz przemówił do Aarona i do jego synów, Eleazara i Itamara, którzy mu pozostali: Weźcie ofiarę pokarmową, która pozostała z ofiar spalanych dla Pana, i spożyjcie ją bez kwasu koło ołtarza. Jest to bowiem rzecz najświętsza. 13 Będziecie ją spożywać w miejscu poświęconym, bo to jest część należna tobie i twoim synom z ofiar spalanych dla Pana. Tak mi bowiem polecono. 14 Mostek kołysania i udziec podnoszenia będziecie spożywali w miejscu czystym, ty, a z tobą twoi synowie i twoje córki. Jest to bowiem część należna tobie i twoim synom z ofiar wspólnotowych Izraelitów. 15 Udziec podnoszenia i mostek kołysania przyniosą wraz z tłuszczem na ofiarę spalaną, aby nimi wykonać obrzęd kołysania przed Panem. To będzie wieczny przepis dla ciebie i dla twoich synów wraz z tobą, tak jak nakazał Pan.
16 Gdy Mojżesz pilnie poszukiwał kozła na ofiarę przebłagalną za grzech i okazało się, że został już spalony, rozgniewał się na synów Aarona, Eleazara i Itamara, którzy mu pozostali, i powiedział: 17 Dlaczego nie spożyliście ofiary przebłagalnej za grzech w miejscu poświęconym? Przecież jest to rzecz najświętsza. Pan dał ją wam, abyście zgładzili winę społeczności, abyście przebłagali za nią Pana. 18 Oto jej krew nie została wniesiona do Miejsca Świętego. Powinniście byli spożyć ją w Miejscu Świętym tak, jak poleciłem. 19 Wtedy Aaron powiedział Mojżeszowi: Oto dzisiaj oni złożyli ofiarę przebłagalną za swój grzech oraz ofiarę całopalną przed Panem i oto co mnie spotkało! Gdybym dzisiaj spożył ofiarę przebłagalną za grzech, czy to spodobałoby się Panu? 20 Mojżesz wysłuchał tej odpowiedzi i uznał ją za dobrą.