Обрізання чоловіків та святкування Пасхи у Ґілґалі
1 Так сталось, що всі аморейські царі, які правили на другому, тобто західному, боці Йордану, а також усі ханаанські царі, які правили на узбережжі Середземного моря, дізнались, що Господь осушив води Йордану перед Ізраїльтянами, поки вони переправлялись через ріку. Тому їхні серця охопив жах, і вони впали у відчай від страху перед Ізраїльтянами.
2 У той час Господь сказав Ісусові: Зроби кам’яні ножі, й удруге здійсни обрізання Ізраїльських синів.
3 Тож Ісус зробив ножі з каменю, і здійснив обрізання Ізраїльських синів біля Ґібеат-Гааралот (узгір’я ).
4 А причиною, за якої Ісус мав зробити обрізання всіх чоловіків, було: Всі боєздатні чоловіки, котрі вийшли з Єгипту, повмирали під час подорожі в пустелі, після їх виходу з Єгипту.
5 Увесь народ, який вийшов з Єгипту , був обрізаний, а всі ті, котрі народилися під час мандрівки пустелею, після виходу з Єгипту, – не були обрізані.
6 Адже протягом сорока років Ізраїльські сини ходили по пустелі, доки не померли всі люди, в тому числі й боєздатні чоловіки, котрі вийшли з Єгипту, оскільки виявились неслухняними до Господнього голосу. Тому Господь присягнувся, що вони не побачать землі, що тече молоком і медом, про яку Господь присягався їхнім батькам, що дасть її нам.
7 Тож замість них Він зростив їхніх синів, яким Ісус і здійснив обрізання, оскільки вони були необрізані, позаяк в дорозі їм не робили обрізання.
8 Так сталось, що після завершення обрізання усього народу вони залишались на місці в таборі, аж доки всі не видужали.
9 Тоді Господь сказав Ісусові: Сьогодні Я зняв з вас ганьбу Єгипту. Тому й досі те місце носить назву Ґілґал.
10 Отже, Ізраїльтяни отаборились у Ґілґалі, а ввечері чотирнадцятого дня того місяця, на Єрихонських полях, вони святкували Пасху.
11 Наступного дня після Пасхи вони споживали врожай землі, – опрісноки й пряжене в той день зерно.
12 Як тільки вони почали споживати плоди землі, на другий день манна перестала падати. Отже, з того часу не було більше манни для Ізраїльтян, і того року вони харчувались плодами ханаанської землі.
Ісус Навин і Вождь Господнього війська
13 Якось, коли Ісус був неподалік Єрихона, то, звівши свої очі, він побачив чоловіка, котрий стояв перед ним, з оголеним у своїй руці мечем. Підійшовши до нього, Ісус запитав його: Ти належиш до нас, чи до наших ворогів?
14 А Той відповів: Ні, Я – Вождь Господнього війська і тепер Я прийшов сюди. Тоді Ісус, впавши долілиць, поклонився і сказав Йому: Що мій Владика накаже Своєму слузі?
15 Вождь Господнього війська промовив до Ісуса: Зніми взуття з твоїх ніг, бо місце, на якому ти стоїш, святе! Тож Ісус так і вчинив.
Obrzezanie Izraelitów
1 Gdy wszyscy królowie amoryccy, którzy mieszkali na zachód od Jordanu, po drugiej jego stronie, i wszyscy królowie kananejscy, którzy mieszkali nad morzem, usłyszeli, że Pan osuszył wody Jordanu przed Izraelitami, dopóki się nie przeprawili, wówczas wobec Izraelitów omdlały ich serca i upadli na duchu.
2 W tym czasie Pan polecił Jozuemu: Zrób sobie kamienne noże i ponownie obrzezaj Izraelitów. 3 Jozue zrobił więc sobie kamienne noże i obrzezał Izraelitów na wzgórzu Aralot. 4 Taka zaś była przyczyna tego, że Jozue dokonał obrzezania: Wszyscy zbrojni wojownicy, którzy wyszli z Egiptu, poumierali na pustyni w czasie drogi, po wyjściu z Egiptu. 5 Wszyscy mężczyźni, którzy opuścili Egipt, byli obrzezani, ale ci urodzeni na pustyni w czasie drogi, po wyjściu z Egiptu, nie byli obrzezani. 6 Przez czterdzieści lat chodzili Izraelici po pustyni, dopóki nie poumierali wszyscy zdolni do walki mężczyźni, którzy wyszli z Egiptu, ponieważ nie usłuchali głosu Pana. Pan bowiem przysiągł, że nie pozwoli im zobaczyć tej ziemi. I przysiągł Pan ich przodkom, że nam da ziemię mlekiem i miodem płynącą. 7 Na ich miejsce wzbudził ich synów, których Jozue obrzezał. Mieli oni napletki, bo nie obrzezano ich w drodze.
8 Gdy dokonano obrzezania całego narodu, wszyscy pozostali w obozie aż do wyzdrowienia. 9 Pan zaś powiedział do Jozuego: Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu. Dlatego to miejsce nazywa się aż po dzień dzisiejszy Gilgal.
Pierwsza Pascha w Ziemi Obiecanej
10 Izraelici rozłożyli się obozem w Gilgal i wieczorem czternastego dnia miesiąca, obchodzili Paschę na stepach Jerycha. 11 Następnego dnia Paschy jedli z plonów tej ziemi przaśniki i ziarno prażone tego samego dnia. 12 Kolejnego dnia, gdy jedli z plonów tej ziemi, manna przestała się pojawiać. Izraelici nie mieli już więcej manny, lecz tego roku jedli z plonów ziemi kananejskiej.
Wódz zastępów Pana
13 Gdy Jozue przebywał w pobliżu Jerycha, zobaczył kogoś stojącego naprzeciw siebie z wyciągniętym mieczem w ręku. Podszedł więc Jozue do niego i zapytał: Czy jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów? 14 Odpowiedział: Nie, ponieważ jestem wodzem zastępów Pana i właśnie przybyłem. Wówczas Jozue padł na twarz i oddał pokłon, a następnie zapytał: Co mój Pan rozkaże swemu słudze? 15 Wódz zastępów Pana powiedział do Jozuego: Zdejmij z nóg sandały, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest święte. I Jozue tak uczynił.