Нічна розмова з Никодимом
1 Був один чоловік із фарисеїв на ім’я Никодим, старійшина юдейський.
2 Він прийшов до Ісуса вночі й сказав Йому: Равві, знаємо, що Ти прийшов від Бога як Учитель, бо ніхто не може робити таких чудес, які Ти робиш, коли би Бог не був з ним.
3 У відповідь Ісус сказав йому: Істинно, істинно кажу тобі: коли хто не народиться згори, то не може побачити Божого Царства!
4 А Никодим Йому каже: Як може людина, будучи старою, народитися? Чи може вона вдруге ввійти в утробу своєї матері й народитися?
5 Ісус відповів: Істинно, істинно кажу тобі: коли хто не народиться від води й Духа, не може ввійти до Божого Царства!
6 Народжене від тіла є тілом, а народжене від Духа є духом.
7 Не дивуйся з того, що Я сказав тобі: Вам потрібно народитися згори.
8 Вітер віє, де хоче, і ти чуєш його шум, але не знаєш, звідки приходить і куди прямує. Так буває з кожним, хто народжений від Духа.
9 Відповів Никодим і сказав Йому: Як може це статися?
10 Ісус у відповідь промовив до нього: Ти – учитель Ізраїля, і не знаєш цього?
11 Істинно, істинно кажу тобі, що ми говоримо про те, що знаємо, і про те, що бачили, свідчимо, – та нашого свідчення ви не приймаєте.
12 Якщо про земне Я сказав вам, і ви не вірите, то як повірите, якщо скажу вам про небесне?
13 Ніхто не підіймався на небо, тільки Той, Хто зійшов з неба: Син Людський, [Який на небі].
14 Як Мойсей підняв змія в пустелі, так має бути піднятий Син Людський,
15 щоб кожний, хто вірить у Нього, [не загинув, але] мав вічне життя.
16 Бо так Бог полюбив світ, що дав [Свого] Єдинородного Сина, щоб кожен, хто вірить у Нього, не загинув, але мав життя вічне.
17 Адже не послав Бог [Свого] Сина у світ, щоб судити світ, але щоби через Нього спасти світ.
18 Хто вірить у Нього, не буде засуджений, а хто не вірить, той уже засуджений, бо не повірив в Ім’я Єдинородного Божого Сина.
19 Це і є суд, що світло прийшло у світ, але люди полюбили темряву більше, ніж світло, бо їхні діла були погані.
20 Адже кожний, хто чинить зло, ненавидить світло і не приходить до світла, щоби його вчинки не були осуджені, [тому що вони погані].
21 А хто чинить правду, той іде до світла, щоб виявилися його діла, бо зроблені вони в Бозі!
Іван свідчить про небесне походження Ісуса
22 Після цього Ісус з учнями прийшов в Юдею і там перебував з ними та хрестив.
23 Іван також хрестив у Еноні, що поблизу Салима, бо там було багато води; люди приходили й хрестилися,
24 бо Іван [ще] не був укинутий до в’язниці.
25 Якось виникла суперечка між Івановими учнями та юдеями щодо очищення.
26 Прийшли вони до Івана і сказали йому: Равві, Той, Хто був з тобою на тому боці Йордану, про Кого ти засвідчив, хрестить і всі йдуть до Нього!
27 Іван у відповідь сказав: Людина не може нічого приймати, якщо не буде дано їй з неба.
28 Ви самі мені свідчите про те , що я казав: Я не Христос, а лише посланий перед Ним.
29 Хто має молоду, є молодим, а друг молодого, стоячи поряд і слухаючи його, радіє від голосу молодого. Оце і є моя радість, вона тепер сповнилася.
30 Йому належить зростати, а мені – меншати.
31 Хто приходить згори, Той над усіма. Хто із землі, той земний і по‑земному говорить. Хто приходить з неба, Той над усіма.
32 Те, що Він побачив і почув, про це і свідчить; але Його свідчення ніхто не приймає.
33 Хто ж прийняв Його свідчення, той підтвердив, що Бог правдивий.
34 Бо Кого Бог послав, Той говорить Божі слова, тому що [Бог] дає Духа без міри.
35 Отець любить Сина і передав усе в Його руки.
36 Хто вірить у Сина, той має вічне життя, а хто в Сина не вірить, той життя не побачить, але Божий гнів перебуває на ньому.
Jezus i Nikodem
1 Wśród faryzeuszy był pewien człowiek o imieniu Nikodem, dostojnik żydowski. 2 Przyszedł on do Jezusa nocą i powiedział do Niego: Rabbi, wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel. Nikt bowiem, jeśli Bóg nie jest z nim, nie może takich znaków czynić, jakie Ty czynisz. 3 Jezus zaś odpowiedział: Zapewniam, zapewniam cię, jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może ujrzeć Królestwa Boga. 4 Wtedy Nikodem zapytał: Jak człowiek może się narodzić, będąc starcem? Czy może po raz drugi wejść do łona swojej matki i się narodzić? 5 Jezus odpowiedział: Zapewniam, zapewniam cię, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i Ducha, nie może wejść do Królestwa Boga. 6 To, co się narodziło z ciała, jest ciałem, a to, co się narodziło z Ducha, jest duchem. 7 Nie dziw się, że powiedziałem: Musicie się narodzić z góry. 8 Wiatr wieje, gdzie chce i słyszysz jego szum, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd odchodzi. Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha. 9 Wówczas Nikodem zapytał: Jak to możliwe? 10 Jezus zaś odpowiedział: Ty jesteś nauczycielem Izraela i tego nie wiesz? 11 Zapewniam, zapewniam cię, że to, co wiemy, mówimy i świadczymy o tym, co ujrzeliśmy, a naszego świadectwa nie przyjmujecie. 12 Jeśli powiedziałem wam o rzeczach ziemskich, a nie uwierzyliście, to jak uwierzycie, jeśli powiem wam o rzeczach niebiańskich? 13 Nikt nie wstąpił do nieba oprócz Syna Człowieczego, który z nieba zstąpił. 14 I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy, 15 aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
16 Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego Jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. 17 Bóg przecież nie posłał Syna na świat, aby świat osądził, lecz aby świat został przez Niego zbawiony. 18 Kto wierzy w Niego, nie jest sądzony, a kto nie wierzy, już został osądzony, gdyż nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Boga. 19 Sąd zaś polega na tym, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światłość, ponieważ złe były ich uczynki. 20 Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i jej unika, aby jego czyny nie zostały ujawnione. 21 Każdy natomiast, kto postępuje w prawdzie, przychodzi do światłości, aby stało się widoczne, że jego czyny są dokonane w Bogu.
Jezus i Jan Chrzciciel
22 Potem Jezus wraz z uczniami udał się do Judei i tam przebywał z nimi i chrzcił. 23 Podobnie Jan chrzcił w Ainon, w pobliżu Salim, gdyż było tam dużo wody. I przychodzili ludzie, i byli chrzczeni. 24 Jan nie był bowiem jeszcze uwięziony. 25 W tym czasie z powodu oczyszczania doszło do sporu między jakimś Żydem a uczniami Jana. 26 Przyszli więc do Jana i powiedzieli: Rabbi, Ten, który był z tobą za Jordanem i o którym dałeś świadectwo, chrzci i wszyscy przychodzą do Niego. 27 Wtedy Jan odpowiedział: Człowiek nie może otrzymać niczego, jeśli nie będzie mu dane z nieba. 28 Wy jesteście świadkami, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale jestem przed Nim posłany. 29 Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem, a przyjaciel oblubieńca, gdy stoi i słyszy go, bardzo się raduje z głosu oblubieńca. Ta moja radość więc stała się pełna. 30 On musi wzrastać, a ja stawać się mniejszym.
Ten, który przychodzi z nieba
31 Ten, kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi. Ten, kto jest z ziemi, z ziemi jest i mówi rzeczy ziemskie. Ten, kto przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi 32 i daje świadectwo o tym, co ujrzał i usłyszał, lecz Jego świadectwa nikt nie przyjmuje. 33 Ten, kto przyjął Jego świadectwo, potwierdził, że Bóg jest prawdomówny. 34 Kogo bowiem Bóg posłał, głosi słowa Boga, gdyż Bóg bez miary udziela Ducha. 35 Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. 36 Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, kto zaś nie jest posłuszny Synowi, nie doświadczy życia, ale gniew Boży pozostaje nad nim.