Седекія просить Єремію молитися за визволення від халдеїв
1 Замість Єгоякімового сина Єхонії, вавилонський цар Навуходоносор, поставив у Юдейському краю царем Седекію, сина Йосії.
2 Проте ні він, ні його слуги, ні народ краю не прислухалися до Господніх слів, які Він говорив через пророка Єремію.
3 Якось цар Седекія послав Єгухала, сина Шелемії, та священика Софонію, сина Маасеї, до пророка Єремії з такими словами: Помолися за нас до Господа, нашого Бога!
4 В той час Єремія ще безперешкодно ходив серед народу, оскільки не був ув’язнений.
5 Якраз тоді військо фараона вирушило з Єгипту, і халдеї, які тримали в облозі Єрусалим, довідавшись про це, відступили від Єрусалима.
6 Тоді до пророка Єремії було Господнє слово такого змісту:
7 Так говорить Господь, Бог Ізраїлю: Ось що скажете Юдейському цареві, котрий послав вас до Мене, аби щось Мене запитати: Військо фараона, що вирушило вам на поміч, повертається назад до свого краю, в Єгипет,
8 а халдеї, що відступили, повернуться і знову воюватимуть проти цього міста, захоплять його і спалять його вогнем.
9 Тому так говорить Господь: Не обманюйте самих себе, мовляв: Халдеї неодмінно відійдуть від нас! Адже вони не відійдуть!
10 Навіть якби ви знищили все халдейське військо, що проти вас воює, і серед них залишилися б у своїх наметах лише поранені вояки, то вони повставали б і спалили б вогнем це місто.
11 Так сталося, що коли халдейське військо відступило від Єрусалима в зв’язку з наближенням армії фараона,
12 Єремія вирішив залишити Єрусалим і піти до Веніямінового краю, аби там отримати свою частину спадщини серед народу .
13 Але щойно він підійшов до Веніямінової Брами, начальник охорони на ім’я Ірій, син Шелемії й онук Хананії, зупинив пророка Єремію, говорячи: Ти хочеш перебігти до халдеїв!?
14 Єремія ж відповів: Це неправда! Я не втікаю до халдеїв! Та Ірій йому не повірив. Він затримав Єремію й привів його до вельмож.
Єремію ув’язнено
15 Можновладці були розлючені на Єремію, тому побили його, і замкнули у в’язницю в домі писаря Йонатана, перетворивши його дім на в’язницю.
16 Так Єремія опинився у в’язничному підземеллі. Залишався там Єремія багато днів…
17 Нарешті цар Седекія послав за ним, і, коли його привели в царський палац, цар потайки запитав його: Чи є якесь слово від Господа? А Єремія відповів: Є! І додав: Ти будеш виданий у руки вавилонського царя.
18 Після цього Єремія запитав царя Седекію: Чим я завинив перед тобою, перед твоїми слугами й цим народом, що ти посадив мене у в’язницю?
19 Де тепер ваші пророки, що вам провіщали, запевняючи: Не піде вавилонський цар проти тебе та проти цього краю?!
20 Тож тепер вислухай мене, мій пане володарю! Нехай же моє благання дійде до тебе, – не повертай мене, будь ласка , у дім писаря Йонатана, щоб мені там не померти.
21 Цар Седекія віддав наказ, і перевели Єремію у в’язничний двір під охорону варти, – давали йому щодня одну хлібину з вулиці пекарів, поки не закінчився весь хліб у місті. Так Єремія залишався у в’язничному дворі.
Uwięzienie Jeremiasza
1 Po Koniaszu, synu Jojakima, zapanował jako król Sedecjasz, syn Jozjasza, którego Nebukadnessar, król Babilonu, ustanowił królem w kraju Judy. 2 Jednak ani on, ani jego słudzy, ani lud ziemi, nie słuchali słów Pana, które wypowiedział za pośrednictwem proroka Jeremiasza.
3 Król Sedecjasz wysłał Jehukala, syna Szelemiasza, i Sofoniasza, syna Maasejasza, kapłana, do proroka Jeremiasza, by powiedzieli: Módl się, proszę, za nami do Pana, naszego Boga! 4 Wówczas Jeremiasz mógł poruszać się swobodnie wśród ludu, gdyż jeszcze nie wtrącono go do więzienia. 5 Wtedy wojsko faraona wyruszyło z Egiptu. Gdy zaś usłyszeli o tym Chaldejczycy oblegający Jerozolimę, wycofali się spod Jerozolimy.
6 I doszło do proroka Jeremiasza następujące słowo Pana: 7 Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Tak macie powiedzieć królowi Judy, który wysłał was do Mnie, aby się Mnie poradzić: Oto wojsko faraona, które wyruszyło wam na pomoc, powróci do swojej ziemi, do Egiptu. 8 Również Chaldejczycy powrócą i będą walczyć przeciwko temu miastu, zdobędą je i spalą ogniem. 9 Tak mówi Pan: Nie oszukujcie samych siebie słowami: Na pewno odejdą od nas Chaldejczycy – ponieważ nie odejdą! 10 Gdybyście bowiem nawet rozgromili całe wojsko Chaldejczyków tak, że pozostaliby wśród nich jedynie ranni, to i tak podniósłby się każdy w swoim namiocie, aby spalić to miasto.
11 Gdy wojsko Chaldejczyków wycofało się spod Jerozolimy z powodu wojska faraona, 12 Jeremiasz chciał wyruszyć z Jerozolimy i udać się do ziemi Beniamina, aby tam wziąć udział w dzieleniu spadku wśród ludu. 13 Gdy znalazł się w bramie Beniamina, to spotkał tam dowódcę straży o imieniu Jirijjasz, syna Szelemiasza, syna Chananiasza, który zatrzymał proroka Jeremiasza mówiąc: Ty chcesz odejść do Chaldejczyków! 14 Jeremiasz odpowiedział: Kłamstwo! Ja nie odchodzę do Chaldejczyków! Ten zaś go nie słuchał. Jirijjasz zatrzymał Jeremiasza i zaprowadził go do książąt. 15 Książęta rozgniewali się na Jeremiasza, pobili go i wtrącili do więzienia, w domu Jonatana, kanclerza, gdyż zamienili go na więzienie.
16 W ten sposób Jeremiasz dostał się do lochu, do piwnicy. Jeremiasz przebywał tam przez wiele dni.
Potajemne spotkanie Sedecjasza z Jeremiaszem
17 Potem król Sedecjasz kazał go przyprowadzić. W swoim domu król zadawał potajemnie pytania. I powiedział: Czy jest jakieś słowo od Pana? Jeremiasz odpowiedział: Jest! I powiedział: Będziesz wydany w ręce króla Babilonu. 18 Potem Jeremiasz powiedział do króla Sedecjasza: Czym zgrzeszyłem przeciwko tobie i twoim sługom oraz przeciw temu ludowi, że wtrąciliście mnie do więzienia? 19 Gdzie więc są wasi prorocy, którzy prorokowali wam: Król Babilonu nie nadciągnie przeciwko wam ani przeciwko tej ziemi! 20 Teraz zaś, zechciej mnie wysłuchać, proszę, mój panie, królu! Niech moja prośba dotrze, proszę, do ciebie! Niech już nie wrócę do domu Jonatana, kanclerza, abym tam nie umarł! 21 Król Sedecjasz wydał polecenie, aby oddano Jeremiasza na dziedziniec straży i wydzielono mu codziennie bochenek chleba z ulicy piekarzy, dopóki zupełnie nie zabrakło chleba w mieście. Jeremiasz przebywał więc na dziedzińcu straży.