Приємний для Господа піст
1 Волай на все горло, не стримуйся, – піднеси свій голос, як труба, вказуючи Моєму народові на його провини, – нащадкам Якова на їхні беззаконня!
2 Вони мене шукають день у день, бажаючи пізнати Мої дороги, наче народ, який живе праведно, і який не забуває Закону свого Бога, – навіть домагаються від Мене справедливого правосуддя, бажаючи наблизитися до Бога,
3 й говорячи: Чому, коли ми постимось, Ти не бачиш; ми упокорюємо наші душі, а Ти не знаєш? Так ви ж у дні вашого посту залагоджуєте власні бажання і пригноблюєте ваших працівників!
4 Ви поститесь, аби довести свою правоту, сваритесь і у злості навіть б’єте інших. Ви не поститесь, щоб того дня ваш голос було чути на небесах угорі.
5 Хіба Мені до вподоби такий піст, – день, коли людина себе упокорює, схиляючи, як очеретина, свою голову, і стелячи веретище та попіл? Невже ви це називаєте постом, – приємним для Господа днем?
6 Ось який піст Я визнаю: розбий кайдани несправедливості, розв’яжи мотуззя ярма, відпусти пригноблених на свободу, – розірвавши кожне ярмо!
7 Поділись своїм хлібом з голодним, а нещасних безпритульних поклич у свій дім. Коли побачиш нагого, зодягни його, й від свого рідного не відвертайся!
8 Тоді твоє світло засяє, як порання зоря, і твоє виздоровлення не забариться, – попереду тебе йтиме твоя праведність, і Господня слава огортатиме тебе.
9 Ось тоді й волатимеш до Господа, і Він відповість, – кликатимеш про допомогу , і Він скаже: Ось Я! Але маєш усунути з-посеред себе ярмо, перестати погрожувати пальцем і лихословити.
10 Коли будеш готовий віддати своє серце голодуючому і підтримаєш знедоленого, тоді засяє в темряві твоє світло, а твоя темрява перетвориться в полудень.
11 Твій Бог постійно провадитиме тебе, і навіть під час посухи насичуватиме тебе, – зміцнить твої кості, і ти будеш, як зрошений водою сад, і як джерело, в якому не висихає вода.
12 Твої нащадки відбудують віковічні руїни, – ти відновиш основи минулих поколінь. Тебе називатимуть відбудовником проломів, і відновником доріг для поселення.
13 Якщо стримаєш свою ногу від зневажання суботи, не потакаючи своїм забаганкам у Мій святий день; коли будеш називати суботу відрадою, вважаючи її славною святинею Господа, – вшануєш її тим, що не ходитимеш своїми дорогами , не догоджуватимеш своїм примхам, і не провадитимеш порожніх розмов,
14 тоді матимеш задоволення в Господі, і Я піднесу тебе понад висоти землі й дам тобі споживати спадщину твого батька Якова. Це сказав Господь Своїми устами!
Post miły Panu
1 Krzycz na całe gardło! Nie powstrzymuj się!
Wznieś swe wołanie jak dźwięk rogu!
Wyjaw Mojemu ludowi jego przestępstwa,
domowi Jakuba jego grzechy!
2 Szukają Mnie każdego dnia
i pragną poznać Moje drogi,
jak naród, który postępuje sprawiedliwie
i nie zaniedbuje prawa swojego Boga.
Proszą Mnie o sprawiedliwe wyroki,
pragną bliskości Boga:
3 Dlaczego pościmy, a Ty tego nie zauważasz?
Umartwiamy się, a Ty tego nie uznajesz?
Oto w dniu waszego postu załatwiacie swoje sprawy
i ciemiężycie waszych robotników.
4 Pościcie wśród sporów i kłótni,
i pośród uderzeń niegodziwej pięści.
Nie pośćcie tak, jak teraz,
aby wasze wołanie usłyszano na wysokościach!
5 Czy taki jest post, który wybrałem?
Czy tak wygląda dzień,
w którym się człowiek umartwia?
Pochylenie głowy jak trzcina
i użycie za posłanie wora i popiołu
– czy coś takiego nazwiesz postem
i dniem przyjemnym dla Pana?
6 Czyż nie taki jest post, który wybrałem:
zdjąć kajdany nieprawości,
rozwiązać więzy jarzma,
puścić wolno uciskanych
i wszelkie jarzmo połamać?
7 Czy nie chodzi o to, by dzielić swój chleb z głodnym,
wprowadzić do domu biednych, bezdomnych,
zobaczyć nagiego i przyodziać,
i nie odwracać się od swego krewnego?
8 Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna,
szybko odzyskasz swe zdrowie,
twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą,
chwała Pana będzie twoją tylną strażą.
9 Wtedy zawołasz i Pan odpowie,
zawołasz o pomoc, a On powie: Oto jestem!
Jeśli usuniesz spośród siebie ucisk,
pokazywanie palcem i złośliwą mowę,
10 jeśli ofiarujesz swój chleb głodnemu
i nasycisz człowieka udręczonego,
to twoje światło zabłyśnie w ciemnościach,
a twoja ciemność będzie jak blask południa!
11 Pan będzie cię stale prowadził,
nawet w miejscach pustynnych nasyci twoją duszę
i wzmocni twoje kości.
Staniesz się jak nawodniony ogród
i jak źródło,
którego wody się nie wyczerpią.
12 Prastare ruiny zostaną przez ciebie odbudowane,
wzniesiesz fundamenty wielu pokoleń.
Będziesz nazwany naprawiającym wyłomy,
odnowicielem dróg – by można było tam zamieszkać.
Szabat miły Panu
13 Jeśli powstrzymasz swe nogi w szabat
i załatwianie swoich spraw w Mój święty dzień,
jeśli nazwiesz szabat rozkoszą,
święty dzień Pana – czcigodnym,
jeśli go uszanujesz, nie podejmując podróży,
nie wynajdując zajęć i nie omawiając spraw,
14 to znajdziesz rozkosz w Panu.
Ja powiodę cię po wyżynach kraju,
będę cię żywił dziedzictwem Jakuba, twego ojca,
– tak powiedziały usta Pana.